31 Μαΐ 2007

Για τη μετεκπαίδευση με άδεια άνευ απολαβών

Στην τακτική επαρχιακή συνέλευση ΠΟΕΔ Λευκωσίας, μπήκε από το συνάδελφο και ανεξάρτητο γενικό αντιπρόσωπο Μανόλη Σόβολο το ζήτημα της διεκδίκησης εκ μέρους της ΠΟΕΔ των μετεκπαιδεύσεων και μεταπτυχιακών για τους δασκάλους με άδειες με πλήρεις απολαβές και όχι χωρίς όπως γίνεται τώρα.
Η ανισότητα της ευκαιρίας μετεκπαίδευσης όταν πρέπει να σκάσεις λεφτά για δίδακτρα και δεν παίρνεις ούτε μισθό όσο σπουδάζεις είναι νομίζω αυτονόητη (άλλα εγώ με τις Χ λίρες/μήνα που συντηρώ την πάρτι μου κι άλλο η ψ συνάδελφος με τα 4 μωρά).
Έμαθα λοιπόν από το φίλο ΘΒ (όχι το Θανάση Βέγγο, άλλον) που είναι συνάδελφος/συνδικαλιστής στην Ελλάδα ότι εκεί πέρα "με βάση τον ισχύοντα Κώδικα Δημοσίων Υπαλλήλων ισχύει προσαύξηση του μισθού κατά 20% για μετεκπαίδευση-μεταπτυχιακά, 40% αν είναι εκτός Νομού και διπλασιασμός των αποδοχών αν είναι στο εξωτερικό."
Μετά μου άφησε και ένα μήνυμα για να μεταφέρω σε αυτούς από την ΠΟΕΔ που απάντησαν ότι "μα αν γίνει έτσι πράμα εθθα μείνει κανένας δάσκαλος να δουλέφκει" ωσάν να ήταν υπουργοί παιδείας κι όχι συνάδελφοι και σε αυτούς που είπαν ότι "μα έθθα το δεχτούν τούτο το πράμα" ωσάν να μην έχει κανέναν μα κανένα διεκδικητικό ρόλο ως συνδικαλιστικό όργανο η ΠΟΕΔ. Όμως δεν θα το μεταφέρω γιατί μπορεί να έχουμε μπλεξίματα τύπου blogme. (δες εδώ www.blogme.gr)

Πέη (πλήρωνε στα αγγλικά και ουχί ο πληθυντικός του πέους) χήαρ


Για τους συνάδελφους της μέσης εκπαίδευσης βρέθηκε η σωτήρια λύση για επιμόρφωσή τους. Το Πανεπιστήμιο Κύπρου με μία ευγενική προσφορά μέσα από το Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας και σε συνεργασία με το Σύνδεσμο Ελλήνων Κυπρίων Φιλολόγων (ΣΕΚΦ) και μέσα από το Κέντρο Επιστημονικής Επιμόρωσης, Αξιολόγησης και Ανάπτυξης οργανώνει το Πρόγραμμα Επιμόρφωσης στη Νεότερη Ιστορία. Για να το παρακολουθήσει κανείς πρέπει να σκάσει 300 λίρες το 1ο εξάμηνο και τις άλλες 300 το 2ο εξάμηνο. Πέρα από τα μαθήματα που θα είναι υποχρεωτικό να παρακολουθούν οι συμμετέχοντες, θα πρέπει να παρακολουθήσουν και έναν αριθμό εξωτερικών λέει διαλέξεων (βλέπε εκτός ωραρίου υποχρεωτική παρουσία). Εμπρός για μια δωρεάν, δημόσια παιδεία λοιπόν! Εμπρός για ισότητα στις ευκαιρίες επιμόρφωσης, στη διάχυση της γνώσης με στόχο κατά κύριο λόγο τα παιδιά. Εμπρός στα εκπαιδευτήρια-οίκους εμπορευμάτων! Εμπρός στη γνώση-προϊόν προς πώληση!

30 Μαΐ 2007

Δάκρυσα...

... με αυτό

http://www.paremvasis.gr/2006/aprg.htm

Δεν είναι και πολύ διαφορετικά αυτά που περνάνε εδώ. Εδώ οι συνθήκες και η εντατικοποίηση είναι χειρότερα. Εκεί τα μεροκάματα... Τότε δεν είχα αυτό το χώρο. Έστω και καθυστερημένα, μπράβο στους δάσκαλους της Ελλάδας που αγωνίζονται!

Νέο από Μανόλη Σόβολο για την Παγκύπρια Συνδιάσκεψη Γενικών Αντιπροσώπων ΠΟΕΔ

ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΣ ΓΕΝΙΚΟΣ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΣ ΠΟΕΔ
ΜΑΝΟΛΗΣ ΣΟΒΟΛΟΣ

Αγαπητοί/ές φίλοι/ες.

Πραγματοποιήθηκε σήμερα 29/5/07 η Παγκύπρια Συνδιάσκεψη των Γενικών Αντιπροσώπων της ΠΟΕΔ. Στα θέματα περιλαμβάνονταν, μεταξύ άλλων, η Λογοδοσία των πεπραγμένων του Διοικητικού Συμβουλίου και η Οικονομική Έκθεση. Δυστυχώς, ήταν και τα μόνα που συζητήθηκαν, χωρίς μάλιστα να τεθούν σε ψήφιση, ούτε οι εισηγήσεις των αντιπροσώπων για τα πεπραγμένα.

Η νοοτροπία που έχει επικρατήσει στην ηγεσία της ΠΟΕΔ εκφυλίζει κάθε έννοια συνδικαλιστικής δράσης. Φοβούνται και τον ίσκιο τους, μήπως η βάση του κλάδου αποφασίσει έστω και για ένα θέμα. Στις 2:30 μ.μ. τελειώνουν οι εργασίες και πάμε για φαγητό, πληρωμένο παρακαλώ(!) Δεν διανοούνται ότι μπορεί να συνεχιστούν οι εργασίες το απόγευμα. Το μόνο που καταφέραμε ήταν να αποφασίσουμε για συνέχιση των εργασιών, σε ημερομηνία μετά το κλείσιμο το σχολείων. Το θετικό είναι ότι σήμερα ακούστηκαν, έστω και ελάχιστες, μερικές φωνές διαμαρτυρίας για τον τρόπο προετοιμασίας και λειτουργίας της Συνδιάσκεψης.

Στην ημερήσια διάταξη ήταν γραμμένα θέματα για το Νέο Σχέδιο Αξιολόγησης, Αξιολόγηση της Εκπαιδευτικής Μεταρρύθμισης, ΚΕΑ, Έκθεση προόδου της επιτροπής Καταστατικού, και θέματα τα οποία είχα εγγράψει και σας έχω ενημερώσει.

Δυστυχώς, με τις έντεχνες κωλυσιεργίες πολλών, δεν μπορώ να είμαι αισιόδοξος ότι θα μπορέσουμε να τα συζητήσουμε και στο τέλος του Ιούνη.

Στην κριτική μου για τα πεπραγμένα του Δ.Σ. ανέφερα ότι αν ψάξει κανένας για θετικά, σίγουρα θα βρει όπως σε κάθε δραστηριότητα. Η θέση μου όμως ως Γενικού Αντιπροσώπου δεν είναι να κρίνω τη δράση της ηγεσίας της ΠΟΕΔ ως να επρόκειτο για πολιτιστικό σύλλογο ή σύλλογο προστασίας της χλωρίδας και της πανίδας. Η κριτική πρέπει να γίνει από τη σκοπιά της συνδικαλιστικής οργάνωσης που πρέπει να επιδείξει, σε συνεργασία με άλλους φορείς, αγωνιστική και διεκδικητική στάση στην προάσπιση των δικαιωμάτων των δασκάλων και του δικαιώματος όλων των παιδιών για ποιοτική ολόπλευρη μόρφωση στα σχολειά μας. Αυτό το πράγμα δεν το είδαμε τη χρονιά που πέρασε.

Αντίθετα, αντί να υπερασπιστεί και να αγωνιστεί για την ταχύτερη Εφαρμογή του Γενικού Σχεδίου Υγείας και της δωρεάν ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης για όλο το λαό, μας προβάλει την ιδιωτική ασφάλιση και σπαταλούν εργατοώρες για να σπρώξουν τα πράγματα προς την ιδιωτικοποίηση της υγείας. Μας προβάλουν το επιχείρημα ότι είναι προαιρετικό. Μα και η πρόταση της κυβέρνησης για το όριο αφυπηρέτησης, που απορρίπτουμε, μιλάει για προαιρετικότητα. Είναι άραγε τόσο αφελείς που δεν αντιλαμβάνονται ότι με τον τρόπο τους οδηγούν στη νομιμοποίηση, στις συνειδήσεις των δασκάλων, της ατομικής λύσης και όχι στη διεκδίκηση των δικαιωμάτων μας για δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη; Ή μήπως συμβαίνει κάτι άλλο;

Η «Παιδική Χαρά». Παρά τα όποια θετικά, έχει καταντήσει η μισή να είναι διαφημίσεις και μάλιστα οι περισσότερες δεν μπορούμε να ισχυριστούμε ότι μεταφέρουν τα σωστά μηνύματα στα παιδιά.

Το «ολοήμερο σχολείο», για το οποίο κάποιες κινήσεις εκφράζουν την ευαρέσκειά τους, έχει ανοίξει τις πόρτες για τις ελαστικές σχέσεις εργασίας (ωρομίσθιοι κ.λ.π.), δημιούργησε πρότυπα εγκλεισμού των μαθητών επί ώρες, άρχισε η κατηγοριοποίηση των σχολείων, μπαίνει η ιδιωτικοποίηση τομέων του σχολείου, οι γονείς βάζουν το χέρι στην τσέπη για το φαγητό των παιδιών και σιγά σιγά προετοιμάζεται το έδαφος και για άλλα πράγματα. Αν κάποιοι είναι ικανοποιημένοι και περήφανοι από όλα αυτά, προσωπικά δεν είμαι. Και το κυριότερο έχουμε αφήσει όλα τα άλλα σχολεία στο έλεος …

Για την ενημέρωση και το σεβασμό στη γνώμη και τη θέληση της βάσης του κλάδου δεν καταβάλλουν καμιά προσπάθεια για αλλαγή της υπάρχουσας κατάστασης. Η ιστοσελίδα της ΠΟΕΔ έμεινε ανημέρωτη, χωρίς ουσιαστική δραστηριότητα. Πρότεινα τη δυνατότητα φιλοξενίας των εισηγήσεων, προτάσεων, θέσεων όλων των Γενικών Αντιπροσώπων, τουλάχιστον. Τη δημιουργία mail list με όλους τους αντιπροσώπους και τα σχολεία για άμεση πληροφόρηση. Αγρόν αγοράζουν όλη τη χρονιά. Τους έστειλα πάμπολλες εισηγήσεις για πολλά θέματα. Ούτε μια απάντηση ότι έστω το διάβασαν. Όταν αυτή είναι η αντιμετώπιση σε εκλεγμένο Γενικό Αντιπρόσωπο, καταλαβαίνετε τι γίνεται με τα υπόλοιπα μέλη. Δεν καταβάλλουν καμιά προσπάθεια για ουσιαστική λειτουργία των Επαρχιακών συνελεύσεων. Ούτε τα μέλη τους που κοσμούν τα πολυτελή προεκλογικά τους φυλλάδια δεν παρευρίσκονται.

Σε κάθε συνδιάσκεψη προσπαθούν να μην μου δώσουν χρόνο όπως στα υπόλοιπα ψηφοδέλτια, γιατί είμαι ανεξάρτητος αντιπρόσωπος. Το καταστατικό προβλέπει ακόμη και πριν την εκλογή, την ισότιμη μεταχείριση. Αυτοί επιμένουν ότι θα μιλούν οι εκπρόσωποι των παρατάξεων από 10’ και μετά εγώ 1-2’ όπως κάθε αντιπρόσωπος. Στις εκλογές αυτοί οι ίδιοι κύριοι ακύρωσαν 3 ψηφοδέλτιά μου, γιατί δεν είχαν σημειωθεί στο τετραγωνάκι που έδειχνε τον συνδυασμό αλλά μόνο δίπλα στο όνομά μου. Εκεί που τους βόλευε με αντιμετώπιζαν ως συνδυασμό, τώρα απλά ως οποιοδήποτε αντιπρόσωπο. Αν αυτό δεν είναι φασιστική νοοτροπία αναρωτιέμαι ποια είναι. Με πολλούς αγώνες σήμερα μου ανακοίνωσαν ότι μου παραχωρούν(!) μερικά λεπτά παραπάνω να μιλώ πριν από τους άλλους αντιπροσώπους. Ο αγώνας συνεχίζεται με ένστασή μου στην επόμενη συνδιάσκεψη μέχρι που να εφαρμόσουν αυτά που προβλέπει το καταστατικό. Γιατί δεν πρόκειται για προσωπικό θέμα ή για παζάρεμα λεπτών αλλά για δημοκρατικές διαδικασίες και στοιχειώδη αξιοπρέπεια.

Αγαπητοί/ές φίλοι/ες.

Είναι φανερό σε μένα πλέον ότι μια μικρή μερίδα της ηγεσίας της ΠΟΕΔ έχει πάρει ένα κατηφορικό δρόμο στη συνδικαλιστική πρακτική και δράση. Δεν μπορεί ο κλάδος να προσδοκεί τίποτα καλό απ’ αυτούς που δείχνουν ότι βρίσκονται εκεί για να εξυπηρετούν αλλότρια ή ιδιοτελή συμφέροντα. Είναι καιρός η βάση του κλάδου που οδηγήθηκε να παραμένει σιωπηλή να αντισταθεί. Πιστεύω πλέον ότι η φωνή του ανεξάρτητου δεν αρκεί. Χρειάζεται να γίνουμε πολλοί στη διεκδίκηση και να αναζητήσουμε τη δύναμή μας με συλλογικό τρόπο στις επόμενες εκλογές. Αυτό το κάλεσμα απευθύνεται σε όλους/ες όσους/ες συμμερίζονται τις θέσεις και τις ανησυχίες που αυτά τα χρόνια εξέφραζα και εκφράζω.


Με αγωνιστικούς χαιρετισμούς

Μανόλης Σόβολος

Για την Ana Orantes - 10 χρόνια μετά




Άκουσα από κάποιον που του είπε κάποιος τα ακόλουθα ενδιαφέροντα. Ότι όταν μια δασκάλα υποψιάστηκε κακομεταχείριση μαθητών της από το οικογενειακό τους περιβάλλον, και συγκεκριμένα τον πατέρα τους, ο οποίος γενικά κακοποιούσε, το κατήγγειλε στο αρμόδιο γραφείο. Το αρμόδιο γραφείο δεν έκανε τίποτα και μάλιστα γιατί ο πατέρας ήταν το μόνο εισόδημα στο σπίτι και μετά θα έπρεπε να τον συλλάβουν και να δίνουν στην οικογένεια επίδομα. Και ο διευθυντής του σχολείου θεώρησε ότι καταγγελίες αυτού του είδους αμαυρώνουν το καλό όνομα του σχολείου κι έκανε παρατήρηση στη δασκάλα.

Δεν θυμάμαι σε ποια χώρα έγινε αυτό. Ή σε ποια πόλη. Ή σε ποιο σχολείο. Κι επειδή είναι εξ ακοής, δεν ξέρω κι αν έγινε στην πραγματικότητα.

Ξέρω ότι στην Κύπρο, για εμάς τους εκπαιδευτικούς, υπάρχουν κάποιες διαδικασίες που πρέπει να ακολουθήσουμε αν υποπέσει στην αντίληψή μας ότι κάποιο παιδί από την τάξη μας είναι θύμα οικογενειακής βίας.

Μπαίνοντας στην ιστοσελίδα της Αστυνομίας Κύπρου, βρίσκει κανείς κάποια ενδιαφέροντα στατιστικά στοιχεία. Το 2001 ο συνολικός αριθμός δραστών βίας στην οικογένεια (ανεξαρτήτου φύλου/ηλικίας) ήταν 517. Το 2006 έγιναν 1053. Διπλασιάστηκαν. Αντίστοιχα και τα θύματα οικογενειακής βίας (2001 ήταν 514 / 2006 ήταν 1094). Τα περισσότερα περιστατικά βίας στην οικογένεια (80,14%) αφορούν τη σωματική βία. Και, περιττό ίσως να αναφερθεί, οι πιο πολλοί δράστες είναι άντρες (82,49%) και τα πιο πολλά θύματα γυναίκες (72,36%). Αν λάβουμε υπόψη κι ότι τα στοιχεία για αυτό το θέμα, δεν μπορούν να αντικατοπτρίζουν την πραγματικότητα, γιατί τις περισσότερες φορές η ενδοοικογενειακή βία δεν καταγγέλλεται και έτσι η αστυνομία δεν μπορεί να την συμπεριλάβει στις στατιστικές της....

Στην Κύπρο όλα βγαίνουν στη φόρα εκτός από αυτά. Πόσες φορές δεν έχουμε στήσει αυτί στους γείτονες ή δεν μένουμε να τους κρυφοκοιτάμε στις δραστηριότητές τους όταν μας το επιτρέπει η οπτική της χωροταξίας. Και ποιος από εμάς δεν θα επέμβει να βοηθήσει το γείτονά του ή έναν περαστικό που βλέπουμε ότι το χρειάζεται; Ακόμα και θάνατο είχαμε πρόσφατα ενός Κύπριου που έτρεξε να πιάσει έναν κλέφτη. Κι εμείς σίγουρα αν δούμε κλέφτη θα τηλεφωνήσουμε αν μη τι άλλο στην αστυνομία, δεν θα τον αφήσουμε έτσι να κλέψει το σπίτι του γείτονα. Όμως πόσες φορές μένουμε άπραγοι στους καβγάδες που ακούμε, στο ξύλο που βλέπουμε να τρώει μια γυναίκα από τον άντρα της, αναγάγοντάς το στην προσωπική, ιδιωτική σφαίρα και με την έτοιμη δικαιολογία ότι δεν πρέπει εμείς να ανακατευόμαστε στις ζωές των άλλων.



Ψάχνοντας βρήκα την ιστορία της Ana Orantes. 40 χρόνια παντρεμένη με τον βασανιστή της, η Άνvα από την 1η νύχτα του γάμου της έζησε δεχόμενη συνεχείς γροθιές, εξοντωτικό έλεγχο, απόλυτη απομόνωση, υποταγή, συνεχείς εγκυμοσύντες, εξάρτηση. Το 1997, βρήκε την ψυχική δύναμη να πει την ιστορία της στην τηλεόραση. 15 μέρες μετά ο άντρας της τη δολοφόνησε. Την περιέλουσε με βενζίνη και την έκαψε ζωντανή.

29 Μαΐ 2007

Σχολικές αναμνήσεις...

Χριστούγεννα

Ανεπίκαιρο αλλά καλό

Συνάδελφος μοιραζόταν μαζί μας στο γραφείο των δασκάλων τις αναμνήσεις του από πρόβες για τη χριστουγεννιάτικη γιορτή.

Σε μαθητή με κάπως απρόβλεπτη συμπεριφορά ανατίθεται ο ρόλος του μάγου. Οι δάσκαλοί του και οι δασκάλες του ανήσυχοι/ες τον παροτρύνουν να πει τα συμφωνηθέντα λόγια.

Ο μικρός μάγος πλησιάζει το ζεύγος Μαρίας-Ιωσήφ και δίνοντάς του το χέρι τους λέει:
- Να σας ζήσει!

Στην τάξη

- Κυρία, είμαι άρρωστος!
- Τι έχεις, αγάπη μου;
- Πονάω!!
- Πού πονάς;
- Τις αμυγδαλιές μου!

Ερωτήσεις γνωριμίας (εμπειρία φίλης και συναδέλφισσας)

- Κυρία, πάεις εκκλησία κάθε Κυριακή και προσκυνάς;
- Εεε... Κάποτε....!
- Κυρία, πόσο μεγάλη είναι η τηλεόρασή σου;
- Είναι μικρή.
- Ε, πόση, κυρία; Τόση, τόοση, τόοοση;
- .....
- Κυρία, είσαι παντρεμένη; (ερώτηση all time classic!)
- Όχι, δεν είμαι.
- Καλά, αφού δεν είσαι παντρεμένη πώς γίνεται να είσαι δασκάλα;
- .......

28 Μαΐ 2007

ΚΑΛΑ, ΔΕΝ ΜΑΣ ΛΥΠΑΣΤΕ?


ΠΟΤΕ ΘΑ ΤΟ ΔΕΙΞΕΤΕ; ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΘΑ ΕΧΟΥΝ ΗΔΗ ΠΡΟΒΑΛΕΙ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΕΝΩ ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΜΑΘΟΥΜΕ ΤΟ ΠΡΟΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΚΑΙ ΘΑ ΜΑΘΟΥΜΕ ΠΩΣ ΘΑ ΚΑΤΑΛΗΞΕΙ ΤΟ ΟΛΟ ΠΡΑΓΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ Ή ΑΡΘΡΑ ΠΕΡΙΟΔΙΚΩΝ!!! ΚΑΠΟΤΕ ΠΗΓΑΙΝΑΝ ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΤΑ ΕΠΕΙΣΟΔΙΑ, ΤΩΡΑ ΤΙ ΒΛΑΦΤΕΙ; ΑΦΟΥ ΚΑΝΕΙ ΚΑΛΟ ΚΑΙ ΣΤΟ ΚΑΝΑΛΙ ΣΑΣ (Η ΜΟΝΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΙΣΩΣ ΠΟΥ ΜΑΖΕΥΕΤΕ ΤΟΣΕΣ ΠΟΛΛΕΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΕΙΣ!).
ΜΙΑ ΣΕΙΡΑ ΕΙΠΑ ΚΙ ΕΓΩ ΝΑ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΩ! ΝΑ ΤΙ ΠΑΘΑΙΝΕΙΣ. ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΔΕΝ ΤΗΝ ΞΑΝΑΠΑΤΑΩ! ΔΕΝ ΘΑ ΒΛΕΠΩ ΚΑΜΙΑ!

Επιτρέψετέ μου να σας πω

«Επιτρέψετέ μου να σας πω επειδή έχω βγάλει δύο πανεπιστήμια, άμα θες να στρωθείς και να διαβάσεις και χωρίς φροντιστήριο ακόμα κι αν δεν γράψεις 19, θα γράψεις 15. 6 και 7 δεν θα γράψεις», Μάρα Ζαχαρέα, δημοσιογράφος/παρουσιάστρια σε ελληνικό τηλεοπτικό σταθμό, κατά τη διάρκεια του κεντρικού δελτίου ειδήσεων.

Η αρχή είναι το ήμισυ του παντός. Άμα όμως αρχίσουμε στραβά, τι γίνεται; Μπορείς άμα κάτσεις να στρωθείς να γράψεις για να περάσεις στο πανεπιστήμιο, ή για να έχεις ένα καλό απολυτήριο τουλάχιστον;

Πώς γίνεται ο αποκλεισμός από την αρχή της σχολικής ζωής; Μπορεί όσοι/ες μαθητές/τριες εγκαταλείπουν τα σχολεία να το κάνουν γύρω στα 15 τους, όμως συνήθως είναι οι μαθητές/τριες εκείνοι/ες που ακόμα και οι δάσκαλοί/δασκάλες τους που ήξεραν 5 πράγματα για κοινωνιολογία της εκπαίδευσης να μην μπορούσαν να ξεφύγουν από αυτό το άνισο ως προς την παροχή παιδείας σύστημα.

Για το νηπιαγωγείο δεν ξέρω να σας πω, αλλά για το δημοτικό σίγουρα ο αποκλεισμός αρχίζει από την πρώτη τάξη. Με αναλυτικό πρόγραμμα και δεδομένα, συγκεκριμένα βιβλία και μη ευέλικτα (δεν μπορείς να τα απορρίψεις και να χρησιμοποιήσεις μια άλλη σειρά βιβλίων) για τα παιδιά που είναι πιο αδύναμα, δεν έχουν δεδομένη τη βοήθεια/στήριξη από το σπίτι τους, ή ακόμα μαθαίνουν τα ελληνικά ως δεύτερη γλώσσα. Δεν νομίζω ότι είναι ο/η προικισμένος/η εκπαιδευτικός αυτός/ή που θα λύσει το πρόβλημα όσες ανησυχίες και καλές προθέσεις και να έχει και όσο κι αν τον/την βοηθάει το κρυφό αναλυτικό κι η προσωπική του/της, ανεπίσημη όμως, εκπαιδευτική πολιτική. Κάτι τέτοιο είναι πολύ επικίνδυνο, γιατί βασικά αποποιεί το κράτος τις δικές του ευθύνες, κι όλα επαφίονται στο δάσκαλο/στη δασκάλα.

Ο/Η δάσκαλος/λα πολλές φορές δεν έχει επαρκή κατάρτιση ή επιμόρφωση ή όπως αλλιώς θέλετε πέστε το για να παρέμβει αποτελεσματικά στο μαθητικό του/της πληθυσμό υπό αυτές τις συνθήκες. Έτσι, βλέπουμε παιδιά μεταναστών εξυπνότατα κατά τα άλλα, που ενώ ακόμα κι αν δε μιλούσαν γρι ελληνικά στην αρχή του χρόνου, τώρα που οδεύουμε στο τέλος σου λένε τα νέα τους και πώς νιώθουν κτλ, βάσει ερευνών, δεν έχουν εντούτοις κατακτήσει σε ικανοποιητικό βαθμό τα ελληνικά. Κι αυτό δε θα μπορέσει να γίνει αν δεν υπάρχει επισήμως παράλληλη στήριξη στη μητρική τους γλώσσα και εκμάθησή της. Αυτές είναι οι ίσες ευκαιρίες;

Ακόμα και στις εξετάσεις στο πανεπιστήμιο φαινόταν έντονα η διαφοροποίηση στις επιδόσεις ανάλογα με την κοινωνική καταγωγή. Σε μάθημα για τη λογοτεχνία για παράδειγμα είδα συμφοιτητή μου να βασίζεται πλήρως στις σημειώσεις για να γράψει 5 έργα που ανήκουν στο υπερρεαλιστικό ρεύμα και συμφοιτήτριά μου να μην έχει ανάγκη να ανοίξει φύλλο γιατί στο σπίτι της οι βιβλιοθήκες υπήρχαν κι ήταν γεμάτες.

Η δε επιμόρφωση των δασκάλων όταν δεν είναι επί πληρωμή και στον ελεύθερό μας χρόνο, τότε γίνεται συνήθως σε σχολεία καλά με καλούς/ές μαθητές/τριες και κάλλιστους/ες δασκάλους/ες, χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα με έναν μέσο όρο τάξης. Κι όταν δε πρόκειται για τους/τις λεγόμενους/ες «αλλόγλωσσους» μαθητές/τριες, τότε αυτοί/ές αν αναφερθούν καμιά φορά, «είναι μεγάλη ιστορία και θα τα πούμε άλλη ώρα». Η ώρα αυτή, δεν έχει φτάσει για μένα προσωπικά, αφού πουθενά δεν είδα να γίνεται καμιά αναφορά, εκτός από τα σεμινάρια που μόνη μου παρακολούθησα στα πλαίσια του δικού μου χρόνου.

Στη δε πρώτη τάξη, τα μωρά έρχονται στο σχολείο πολύ νωρίς. Σε άλλες χώρες της ΕΕ, όπως η Φιλανδία της οποίας το εκπαιδευτικό μοντέλο θεοποιείται από όλους όσους γράφουν στον τύπο για την εκπαίδευση, η ηλικία εισαγωγής στην υποχρεωτική εκπαίδευση είναι τα 7 χρόνια. Σύμφωνα με στοιχεία του Μπουζάκη για την ηλικία σε σχέση με τη σχολική επίδοση από τα παιδιά που μπαίναν στο δημοτικό στην Ελλάδα όντας 5 χρονών και 6 μηνών, 12,50% είχαν άριστη επίδοση, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό για τα παιδιά που ήταν 6 χρονών και 5 μηνών ήταν 35.65%.

Ο Χρήστος Κάτσικας σημειώνει ότι: «Ενώ λοιπόν, είναι αλήθεια ότι για τις συγκεκριμένες απαιτήσεις της Α΄ τάξης του δημοτικού σχολείου, ένας μεγάλος αριθμός από τα μικρά πρωτάκια φαίνεται ότι δεν είναι έτοιμος να ανταποκριθεί, είναι επίσης αλήθεια ότι για παιδιά 5 1/2 ετών που είχαν άλλα εφόδια, προέρχονταν δηλαδή από οικογένειες με υψηλό κοινωνικο – οικονομικό και πολιτιστικό επίπεδο, η μικρή ηλικία εισαγωγής τους στο δημοτικό δεν αποτέλεσε εμπόδιο για την απόκτηση της σχολικής ετοιμότητας» (Χρ. Κάτσικας, ΣΧΟΛΕΙΟ, ΤΑΞΗ ΚΑΙ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ, τα παραμύθια της σχολικής μας ζωής... ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΧΕΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑΣ, Εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα, 1999).

Επιτρέψετέ μου να σας πω, επειδή έχω βγάλει ένα πανεπιστήμιο, αλλά μάλλον έχω διαβάσει παραπάνω κοινωνιολογία της εκπαίδευσης από εσάς, κυρία δημοσιογράφε, ότι από πολύ πιο νωρίς από ότι νομίζει ένας άνθρωπος που δεν εμπλέκεται με την εκπαίδευση, ξεσκαρτίζουν οι μαθητές. Οι μεν καλοί, που και χωρίς φροντιστήριο διαβάζουν και είναι εξεταστικά έτοιμοι αν όχι για το 19 για το 15, και οι μεν «τεμπέληδες», «απείθαρχοι», «τούβλα» που από την αρχή μπήκαν σε ένα άνισο σχολείο, με άνισες ευκαιρίες για όλους! Αυτοί λοιπόν, ναι, θα γράφουν 6 και 7, αν δεν λάβει τα απαραίτητα μέτρα το σχολικό σύστημα για να τους στηρίξει επαρκώς και μεθοδικώς, και όχι αποσπασματικά και τυπικά!

27 Μαΐ 2007

Κάποτε

Κάποτε το σχολείο έδινε τη δυνατότητα σε παιδιά με γονείς αγρότες, ή τελοσπάντων όχι και τόσο οικονομικοκοινωνικά ευνοημένους, να ανέλθουν και να γίνουν εργαζόμενοι στο δημόσιο με καλή μισθολογική κλίμακα, ή επιφανείς κάτι (γιατροί, δικηγόροι κτλ).



Τώρα, σύμφωνα με διάφορες έρευνες εκεί που ήσουν μένεις.



Το σύστημα αυτή τη στιγμή δεν χρειάζεται κανενός είδος κοινωνική κινητικότητα. Για αυτό μπλοκάρει την εισαγωγή στην ανώτατη εκπαίδευση, βάζοντας περιοριστικούς όρους. Ή δίδακτρα. Ή ένα κυνήγι χαρτιών για πλουσιότερο CV.



Ο σχολικός αποκλεισμός δημιουργεί τα αυριανά ανειδίκευτα εργατικά χέρια. Αυτά που δεν θα μπορούν να έχουν καμία διεκδίκηση για τα εργασιακά τους δικαιώματα γιατί "σαν έσενα φίλε, βρίσκω άλλους 100 στο λεπτό άμα θέλω. Άμα δεν σου αρέσει, φύγε".



Η παιδεία. Η παιδεία έλεγε ο Φρέιρε δεν έχει προβλήματα αλλά προβλήματα πολιτικά και οικονομικά αντικατοπτρίζονται σε αυτήν. Όπως και ο διαχωρισμός στην κοινωνία, που θέλει το σχολείο να τον διαιωνίζει.



Να διαιωνίζει για πάντα, τα παιδιά των χαμηλών στρωμάτων στην καταδίκη του να παραμείνουν ως τέτοια. Όλες οι σχολικές απαιτήσεις είναι τέτοιες που απευθύνονται σε άτομα συγκεκριμένου οικονομικοκοινωνικού στρώματος, με αποτέλεσμα τα άλλα παιδιά να τα παίρνουμε εμείς οι δάσκαλοι από κακό μάτι, ή ακόμα και τα ίδια να είναι τα παιδιά που βαριούνται, που δεν καταλαβαίνουν, που μας ενοχλούν επειδή βαριούνται και επειδή δεν καταλαβαίνουν.



Τα παιδιά αυτά μέσα από έναν ξεπεσμό της παιδείας είναι τα πρώτα που θα χτυπηθούν. Τα παιδιά αυτά μέσα από έναν διαχωρισμό των σχολείων σε καλά και κακά είναι αυτά που θα χρειάζονται παραπάνω στήριξη. Μια στήριξη που μπορεί να θεωρείται ότι γίνεται μέσα από διάφορα προγράμματα ή παραπάνω ώρες ενισχυτικής διδασκαλίας, που όμως δεν είναι μελετημένη ολοκληρωμένα ως προς όλες της τις πτυχές για να υπάρχουν καλύτερα μαθησιακά αποτελέσματα. Κι αυτό γιατί είναι και χρονοβόρο, και αμφιβάλλω να υπάρχουν στην εργοδοσία των υπευθύνων άτομα που ξέρουν ή έχουν τη διάθεση να βρουν τέτοιες ολοκληρωμένες προτάσεις, και είναι και πολυέξοδο, σε μια εποχή που κανείς δεν επενδύει στην παιδεία του. Δεν είναι ευθύνη του κράτους. Είναι ευθύνη των φροντιστηρίων, των εξωσχολικών δραστηριοτήτων (επί πληρωμή πάντα), και αργότερα των ιδιωτικών πανεπιστημίων.



Χαρακτηριστικό είναι ότι στο πανεπιστήμιο Κύπρου πληρώνεις βιβλία, πληρώνεις μεταφορές γιατί μετά τις 6 δεν βρίσκεις λεωφορεία για τις εστίες, πληρώνεις για το μεταπτυχιακό, πληρώνεις για το ανοιχτό πανεπιστήμιο, πληρώνεις για φωτοτυπίες, πληρώνεις για σημειώσεις των καθηγητών που πας και παίρνεις από τα γειτονικά φωτοτυπάδικα, γενικά πληρώνεις.



Στα δημοτικά σχολεία, το χάσμα δημιουργείται και από το θκιακόνεμα των σχολείων για να μπορέσουν να ανταποκριθούν σε εκτός του αναλυτικού προγράμματος δραστηριότητες, σε αγορές υλικών, σε ένα σωρό που μπορεί να σου εγκρίνουν ή όχι οι σχολικές εφορείες και το κράτος γενικότερα, οπότε εσύ τρέχεις και παρακαλάς να σου δώσουν λεφτά οι τράπεζες, η εκκλησία, ο μπίζνεμαν της γειτονιάς κ.ά.



Όμως όταν γίνεται αυτό, για το οποίο παίζει σημαντικό ρόλο και ο σύνδεσμος γονέων φαίνεται ότι άλλο να είναι ο σύνδεσμος γονέων του α (βλ. πλούσιου) δημοτικού σχολείου και άλλου του β που δεν έχουν γενικά λεφτά οι γονείς. Κι άλλο επίσης τα σχολεία που έχουν αυτή την αυτονομία (δηλ. σχολείο + γονείς= αρκετά λεφτά για να υλοποιηθούν οι δραστηριότητες που προγραμματίζονται) κι άλλο αυτά που δεν την έχουν, που πολλές φορές δεσμεύονται και στα θελήματα των ευεργετών τους.



Το θλιβερό είναι ότι μέχρι τώρα έχουμε βολευτεί με αυτό και δεν κάνει κανείς τίποτα στο να απαιτήσουμε παραπάνω λεφτά για την παιδεία ώστε να μην θκιακονούμε από τη μια, να υπάρχει όχι ο μύθος των "ίσων ευκαιριών" αλλά η "εξίσωση των δυνατοτήτων" και να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας ότι δεν συντείνουμε με αυτό το διαχωρισμό των μαθητών των σχολείων-γκέτο σε σχέση με τα σχολεία-χάι, σε αυριανούς εργαζόμενους χαμηλής και ψηλής αντίστοιχα μισθολογικής κλίμακας.

Για το περιβάλλον

  • Η εξαφάνιση δέντρων και φυτών γίνεται σήμερα με ρυθμό 1.000 φορές γρηγορότερο από το φυσιολογικό.

  • 3.000 περιοχές των ΗΠΑ είναι ανεπανόρθωτα μολυσμένες λόγω των πυρηνικών που παρασκευάστηκαν εκεί.

  • Το 2050 τα τροπικά δάση του Αμαζονίου δεν θα υπάρχουν. Στην θέση τους θα υπάρχουν απέραντες έρημοι λόγω του φαινομένου του θερμοκηπίου.

  • Το 25% των 4.639 γνωστών θηλαστικών και το 11% των 9.675 γνωστών ειδών πουλιών, σε μερικά χρόνια θα εξαφανιστούν αν δεν ληφθούν δραστικά μέτρα.

26 Μαΐ 2007

Στην υγειά μας!

Διαβάστε το παρακάτω άρθρο για το δικαίωμα στη δημόσια και δωρεάν υγεία και για το τι προωθείται από τα συνδικαλιστικά μας όργανα! (αναδημοσίευση)


Ιδιωτική ασφαλιστική κάλυψη και στην Κύπρο... Στην υγειά μας!

4/5/2007

Την ίδια στιγμή που οι συντάξεις του κοσμάκη καταληστεύονται είτε με ομόλογα όπως στην Ελλάδα είτε αλλιώς, την ίδια στιγμή που τα ασφαλιστικά ταμεία βγήκαν στον τζόγο του χρηματιστηρίου και που μας λένε διάφορα που μας κάνουν να αμφιβάλλουμε το αν θα πάρουμε ποτέ σύνταξη (ζωντανοί τουλάχιστον) υπάρχουν και τα παιχνίδια κάποιων συνδικαλιστικών φορέων, που κάνουν συμφωνίες με ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρίες, αντί να πιέσουν τους κρατικούς αρμόδιους ως προς την ποιότητα και το δωρεάν της ιατροφαρμακευτικής κάλυψης των εργαζομένων.

Πρόσφατα σε συνεδριάσεις του εκπαιδευτικού προσωπικού σε διάφορα δημοτικά σχολεία της Κύπρου ήρθαν από την Alpha Ασφαλιστική για να μας ενημερώσουν για το «Σχέδιο Υγείας Μελών Π.Ο.Ε.Δ».

Το «ομαδικό σχέδιο ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης» (αποκλειστικά για τα μέλη της Π.Ο.Ε.Δ.) έχει, λέει, «στόχο να παρέχει πλήρη ασφαλιστική κάλυψη» και «παροχή όσο το δυνατόν καλύτερης ιατροφαρμακευτικής φροντίδας» στους δασκάλους «και στις οικογένειές τους, η οποία να αντανακλά στις σύγχρονες αντιλήψεις και πραγματικότητες». Ανάμεσα σε άλλα δικαιούσαι να επιλέξεις οποιοδήποτε γιατρό, εργαστήριο, κλινική ή νοσοκομείο της Κύπρου, ή της ΕΕ ή του Ισραήλ.

Κάπως έτσι οι «σύγχρονες αντιλήψεις και πραγματικότητες» διαγράφουν την οποιαδήποτε θέληση των συνδικαλιστών ηγετών μας να αγωνιστούν ώστε να υπάρξει ένα δημόσιο και δωρεάν σύστημα Υγείας που να καλύπτει πραγματικά τους εργαζόμενους όταν το χρειαστούν.

Οι εργαζόμενοι στο δημόσιο της Κύπρου δικαιούνται κάρτα νοσηλείας και δωρεάν περίθαλψη στα δημόσια νοσοκομεία. Όμως, πολλές από τις υπηρεσίες που προσφέρονται από αυτά είναι προς αποφυγήν με αποτέλεσμα η πλειοψηφία των εργαζομένων στο δημόσιο να αποφεύγουν τα δημόσια νοσοκομεία και να καταφεύγουν σε ιδιώτες.

Και αντί η ηγεσία της ΠΟΕΔ να πιέσει για να υπάρξουν ποιοτικές υπηρεσίες Υγείας από τα δημόσια νοσοκομεία για τα μέλη της, μας παροτρύνει επίσημα να στραφούμε στον ιδιωτικό τομέα.

Όλοι οι συνδικαλιστικοί φορείς (κι όχι μόνο η ΠΟΕΔ) θα πρέπει να πιέσουν για την αναβάθμιση της δημόσιας Υγείας για όλους και χωρίς ανάγκη της «ευγενούς» (από άποψη «χαμηλών» ασφαλίστρων κτλ) κατά τα άλλα συμβολής ιδιωτικών εταιριών.

Επίσης, μήπως είναι κάπως ύποπτο το γεγονός ότι η ηγεσία της Π.Ο.Ε.Δ. δεν έβγαλε καμία ανακοίνωση για τις προθέσεις της σχετικά με το πώς σχεδιάζει το μέλλον της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης των μελών της ομοσπονδίας; Για διαφάνεια στις διαδικασίες διαπραγματεύσεων ανάμεσα σε αυτήν και τις διάφορες ασφαλιστικές εταιρίες, ούτε λόγος! Το μόνο που υπάρχει σαν ανακοίνωση είναι η επίτευξη της συμφωνίας, με παρότρυνση για ενημέρωσή μας κατά τη διάρκεια της σύσκεψης του εκπαιδευτικού προσωπικού των σχολικών μονάδων και παράκληση προς τους διευθυντές να μας διανέμουν το διαφημιστικό της εταιρίας και προς εμάς να τα συμπληρώσουμε και να τα αποστείλουμε στην εταιρία αν το επιθυμούμε. Και, φυσικά, η Π.Ο.Ε.Δ. έχει ειδικό χώρο στην ιστοσελίδα της για διαφημίσεις όπου μπορεί κανείς να βρει το συγκεκριμένο σχέδιο και πατώντας να δει όλες τις συναφείς λεπτομέρειες.

25 Μαΐ 2007

Χριστόφιας



Εθκιάβαζα σήμερα στη city ένα σχόλιο τζιαι άρεσέ μου. Ότι σε περίπτωση που οι παραπάνω ακελικοί προτιμήσουν τον Τάσσο, εν για να τσιμεντώσουν τον Χριστόφια!

24 Μαΐ 2007

Trafficking

Όποτε βγαίνει η έκθεση του State Department διάφοροι πολιτικοί βγαίνουν και λένε ότι πέσαν οι Αμερικάνοι να μας φάνε. Σήμερα έκατσα και διάβασα την έκθεση του State Department, που εκδόθηκε τον Ιούνιο του 2006 σε σχέση με το trafficking στην Κύπρο. Μετά ανακάλυψα σημερινό άρθρο στον Πολίτη που έλεγε για εναρμονιστικές τροποποιήσεις στην περί του θέματος νομοθεσία.

Δεν θα μπω σε λεπτομέρειες για το τι έλεγε η έκθεση, άλλωστε με ένα ψαχτήρι στο ίντερνετ είναι εύκολο να τη βρει ο καθένας, εδώ τη βρήκα εγώ που είμαι τεχνολογικά σε νηπιακή ηλικία. Το ζουμί είναι ότι η κυπριακή κυβέρνηση έχει κάνει ελάχιστα για το θέμα και για αυτό η Κύπρος είναι υπό παρακολούθηση μαζί με χώρες όπως η Καμποτία, το Τζιμπουτί, η Κένυα, το Κουβέιτ, η Μαλαισία κ.α.

Το άρθρο στον Πολίτη δεν λέει πουθενά ότι οι βίζες που εκδίδονται ειδικά για τις καλλιτέχνιδες (η μόνη διευκόλυνση στους μεταναστευτικούς νόμους της χώρας, γιατί άραγε;) θα πάψουν να υπάρχουν. Παρόλο που αυτές έχουν μειωθεί, εξακολουθούν να υπάρχουν. Μία "ευγενική" κρατική προσφορά στους traffickers?

Ένα άλλο σημαντικό που δεν έχει γίνει είναι μια εκστρατεία μέσα στο ευρύ κοινό της Κύπρου ώστε να καταλάβουν επιτέλους κάποιοι ότι αυτή η ιστορία δεν είναι διασκεδαστική αν είσαι στην άλλη πλευρά (δηλ. όχι πελάτης, αλλά θύμα). Ότι πρόκειται για το πιο στυγνό σύγχρονο δουλεμπόριο με θύματα από πολλές χώρες και σε πολλές χώρες, από το οποίο προκύπτουν τεράστια οικονομικά κέρδη (μόνο το 2000, 7 δισεκατομμύρια ευρώ διεθνώς). Αυτή τη στιγμή το trafficking είναι το τρίτο επικερδέστερο έγκλημα μετά την εμπορία όπλων και ναρκωτικών.

Όμως, οι πελάτες δεν αντιλαμβάνονται ότι λαμβάνουν μέρος στη διάπραξη αυτού του εγκλήματος. Μέσα σε μια κοινωνία που θεωρείται δημοκρατική και ευρωπαϊκή και άλλα τέτοια βαρύγδουπα, που είναι η 1η στην ΕΕ ως προς το μισθολογικό χάσμα ανάμεσα σε άντρες και γυναίκες, τι να αναμένει κανείς; Η γυναίκα είναι στην παραγωγή για να βγαίνει ευκολότερα το δάνειο του σπιτιού που συνήθως δεν είναι τόσο όσο φτάνει η πούγκα μας, αλλά πολύ μεγαλύτερο, γιατί όλοι πρέπει να χτίσουν το θεόρατο παλάτι των Βερσαλλιών για να στεγάσουν το γάμο τους. Έτσι, η ισότιμη συμμετοχή στην οικογένεια και στην κοινωνία είναι πολλές φορές περιπαίξιμο, ή αφορά αυτούς που έχουν λυμένα διάφορα θέματα που οι πολλοί δεν τα έχουν λυμένα (όπως τις δόσεις τους ας πούμε).

Τι να περιμένει όμως κανείς σε μια χώρα όπου υπουργός της κυβέρνησης δήλωσε ότι σύμφωνα με στοιχεία που κατείχε, λέει, το υπουργείο του το 45% των γυναικών στην ανατολική Ευρώπη ονειρεύονται να γίνουν πόρνες και να έρθουν να δουλέψουν εδώ. Και μετά ούτε αυτός ούτε κανένας άλλος είχε την ευθιξία να απολογηθεί ή (το καλύτερο) να παραιτηθεί ή να του ζητηθεί παραίτηση.

Έτσι είναι όμως. Η ποιότητα του κυπριακού πέους είναι διεθνώς αναγνωρισμένη και σου λένε κι οι άλλες να το διασφαλίσουμε γιατί μπορεί να μην μας κάθονται αλλιώς, κι έτσι ας γίνουμε πόρνες για σιγουριά.

Μερικές φορές αναρωτιέμαι αν το τραγικό είναι αυτό με το τράφικιγκ ή ότι υπάρχουν ακόμα άντρες που πιστεύουν στην ανωτερότητα του μορίου τους με το οποίο μπιπ τζιαι ρέσσουν και στην επιβεβαίωσή τους χρήσει δουλεμπορίου.

23 Μαΐ 2007

Πλήγωμα ροδιού

Πήγα και μου άρεσε:
Σε μια προβολή όπου εμπλέκονταν πέρα από Ε/Κ και Τ/Κ και διάφοροι άλλοι άνθρωποι από άλλα μέρη του κόσμου. Ήταν 30-40 λεπτά φιλμάκι. Και σου χτυπάει στα μούτρα τα κοινά των Ε/Κ - Τ/Κ. Ένα από αυτά είναι και ο ρατσισμός. Στο βορρά Ε/Κ νεαρός και Τ/Κ νεαρός ενώνονται σε σεξουαλικές δραστηριότητες μετά το καμπαρέ με ανατολικοευρωπαία. "10 λεπτά μακριά είναι τα σπίτια μας και πρέπει να βάζουμε κωδικό για να τηλεφωνηθούμε". Στο νότο η γιαγιά γκρινιάζει γιατί βαρέθηκε να τρώει τα κάρι της οικιακής βοηθού, ενώ στο βορρά η γειτόνισσα της γιαγιάς του νότου γκρινιάζει γιατί βαρέθηκε να τρώει τα υπερβολικά σε ντομάτα φαγητά της δικής της οικιακής βοηθού. Ε/Κ κοπέλα και Τ/Κ κοπέλα ενώνουν τις φωνές τους ενάντια στους Τούρκους της Τουρκίας, που δεν έχουν χώρο εδώ. Κι οι Κύπριοι (ε/κ και τ/κ) ενώνονται ενάντια στους "ξένους" γενικά. Και χωρίζουν σε έλληνες και τούρκους όταν οι περιστάσεις τους το επιβάλλουν.

Η μάππα

Ωραίο πράμα η μάππα. Ειδικά άμα εν σου αρέσκει τζιαι ούλλοι οι άλλοι εν κλεισμένοι κάπου για να την δουν, τζιαι έσιεις ούλον τον δρόμον δικό σου! Με κίνηση βρίσκεις, με άγχος για πάρκινγκ, με τίποτε! Το μόνο που μοιάζει με κάστρο του τρόμου η πολυκατοικία που τους αλαλαγμούς των γειτόνων, αλλά εν πειράζει, απόλαυσα οδήγημαν!

The third world


Παγκύπρια συνδιάσκεψη γενικών αντιπροσώπων ΠΟΕΔ

ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΣ ΓΕΝΙΚΟΣ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΣ ΠΟΕΔ
ΜΑΝΟΛΗΣ ΣΟΒΟΛΟΣ

Αγαπητοί/ές φίλοι
Σας στέλνω έγγραφο με τα θέματα που προτείνω για συζήτηση στην Παγκύπρια Συνδιάσκεψη των Γενικών Αντιπροσώπων.


22 Μαΐου 2007


Προς
Γενικό Γραμματέα ΠΟΕΔ

ΘΕΜΑ: Εγγραφή θεμάτων για την Τακτική Παγκύπρια Συνδιάσκεψη.

Παρακαλώ όπως εγγραφούν για συζήτηση στην Τακτική Παγκύπρια Συνδιάσκεψη τα παρακάτω θέματα:

1. Τακτικές Γενικές Συνελεύσεις σε εργάσιμο χρόνο.
Διεκδίκηση του συνδικαλιστικού μας δικαιώματος οι Τακτικές Συνελεύσεις να γίνονται σε εργάσιμο χρόνο, πρωινά.

2. Αλλαγή του καταστατικού.
Από την έκθεση προόδου της επιτροπής για το καταστατικό φαίνεται ξεκάθαρα ότι οι κινήσεις κωλυσιεργούν και προφασίζονται διάφορα για να μη προχωρήσουμε σε ουσιαστική εκδημοκρατικοποίηση και ενδυνάμωση του ρόλου της βάσης του κλάδου.
Η Παγκύπρια Συνδιάσκεψη πρέπει να αποφασίσει τις κατευθύνσεις που θα δοθούν και οριστικό δεσμευτικό χρονοδιάγραμμα. Προς τούτο επαναφέρω τις σχετικές προτάσεις μου για αποκέντρωση και δημιουργία τοπικών συλλόγων, κ.λ.π.

3. Όριο Αφυπηρέτησης.
Σε περίπτωση που η κυβέρνηση προσπαθήσει να δημιουργήσει τετελεσμένα και να αλλάξει το όριο αφυπηρέτησης η ΠΟΕΔ θα καλέσει τον κλάδο σε άμεση απεργιακή κινητοποίηση και θα έχει ετοιμάσει σχέδιο κλιμακούμενων μέτρων.

4. Εφαρμογή του νόμου για υποχρεωτική προδημοτική. Ιδιαίτερα για τους αλλοδαπούς μαθητές που την έχουν μεγαλύτερη ανάγκη. Οι μαθητές οι οποίοι έχουν ηλικία για να πάνε στην Α’ τάξη, να πάνε πρώτα στην Προδημοτική τάξη.

5. Υλικοτεχνική υποδομή όλων των σχολείων.
Απαίτηση από το Υπουργείο να μας δοθεί ολοκληρωμένο πρόγραμμα, χρονοδιάγραμμα δημιουργίας αιθουσών πολλαπλής χρήσης και αιθουσών ειδικών μαθημάτων στα σχολεία. Να καταρτιστεί κατάλογος όπως έγινε με το γραμματειακό προσωπικό, ώστε να μπορούμε να ελέγχουμε την υλοποίησή του.
Σε τυχόν άρνηση του Υπουργείου να αρχίσουμε με πρόγραμμα συγκεντρώσεων διαμαρτυρίας των μαθητών, γονιών και δασκάλων έξω από το Υπουργείο, κάθε μέρα μετά την 1η του Οκτώβρη, όπως το πρόγραμμα των κινηματογραφικών παραστάσεων. Προηγουμένως εννοείται η συνεργασία με την Ομοσπονδία Γονέων και η εξαγγελία των μέτρων σε κοινές διασκέψεις τύπου.

Αυτή η αγωνιστική στάση θα δώσει το μήνυμα ότι οι γονείς, οι μαθητές και οι δάσκαλοι είναι αποφασισμένοι να διεκδικήσουν δυναμικά ποιοτική εκπαίδευση για ΟΛΑ τα παιδιά. Ευελπιστώ ότι θα συνεργαστούμε όλοι οι φορείς για την λύση των θεμάτων και δεν θα αναλωνόμαστε στην απλή συζήτησή τους, μετατρεπόμενοι σε ανάχωμα της οργής και της αγανάκτησης όσων υφίστανται και βιώνουν τριτοκοσμικές καταστάσεις στα σχολεία τους.

6. Στόχοι υπό έμφαση.
Να έχουμε λόγο στην επιλογή. Να είναι 1-2, μακροχρόνιας υλοποίησης και ουσιαστικοί.

7. Νέα βιβλία και διδακτικό υλικό.
Σχεδιασμός για εκπόνηση βιβλίων στην Κύπρο για τα παιδιά και όχι για την τσέπη των «συγγραφέων» και των εκδοτών. Απόσυρση των ακατάλληλων «νέων βιβλίων».
8. Ενισχυτική διδασκαλία.
H ενισχυτική διδασκαλία επιβάλλεται να αρχίζει από την πρώτη τάξη. Nα δίνονται δυο ώρες για ενισχυτική διδασκαλία σε όλους/όλες τους/τις συναδέλφους/σσες που αναλαμβάνουν τις πρώτες τάξεις. Mόνο έτσι θα μπορέσουμε να παρέμβουμε έγκαιρα εκεί που υπάρχουν προβλήματα και να δώσουμε την απαραίτητη βοήθεια. O/H δάσκαλος/α της τάξης είναι το καταλληλότερο πρόσωπο να παρέμβει έγκαιρα και αποτελεσματικά.
Aργότερα, τις περισσότερες φορές, είναι πολύ αργά και ο θεσμός καταντά "στάχτη στα μάτια του κόσμου". Eίναι προτιμότερο να ενεργούμε ως "Προμηθείς" και όχι ως "Eπιμηθείς". Φυσικά η Eνισχυτική Διδασκαλία θα συνεχίζεται και στις επόμενες τάξεις όπου υπάρχει ανάγκη.


9. Μείωση διδακτικού ωραρίου.
Ουσιαστική μείωση του διδακτικού ωραρίου των δασκάλων. Άμεση πρακτική διεκδίκηση των δικαιωμάτων μας. Απουσία από κάθε πρόγραμμα και εκδήλωση που δεν είμαστε υποχρεωμένοι, κ.λ.π.
10. Άδεια μητρότητας
Διεκδίκηση άδειας μητρότητας τουλάχιστον 12 μήνες. Είμαστε πολύ πίσω και σε σχέση με πολλά ευρωπαϊκά κράτη, τα οποία αρέσκονται να επικαλούνται «ευρωλιγούρηδες» παντός καιρού. (Ελλάδα 13 μήνες, Φινλανδία 11 μήνες κ.λ.π.). Συνεργασία με τις γυναικείες οργανώσεις, πολυτέκνους και άλλους φορείς, συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας και δυναμικές διεκδικήσεις.
11. Εκπαιδευτικές άδειες με πλήρεις απολαβές.
Παράδειγμα: Στην Ελλάδα μπορεί ο εκπαιδευτικός να πάρει μέχρι πέντε (5) χρόνια εκπαιδευτική άδεια με πλήρεις απολαβές. Ακόμη και η διετής Μετεκπαίδευση στα διαδασκαλεία τους παραχωρείται με πλήρεις απολαβές, κι ας μην θεωρούνται Μεταπτυχιακές σπουδές
12. Δωρεάν μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο Κύπρου και το Ανοικτό Πανεπιστήμιο Κύπρου.
Η παιδεία δεν είναι εμπόρευμα. Ουσιαστική εκπαιδευτική μεταρρύθμιση γίνεται όταν αξιοποιείς τους δασκάλους και τους παρέχεις τα κίνητρα για βελτίωση.
13. Ασφάλεια στους σχολικούς χώρους.
Η κατ’ όνομα «αντισεισμική αναβάθμιση» έχει αποκαλύψει και δημιουργήσει πολλά προβλήματα στην ασφάλεια των σχολικών κτιρίων για μαθητές και δασκάλους. Επιβάλλεται η ενεργός παρακολούθηση του θέματος και η δυναμική διεκδίκηση εφαρμογής σωστών προδιαγραφών ασφαλείας. Κατεδάφιση κτιρίων όπου κρίνεται απαραίτητο και είναι ασύμφορη οικονομικά η επισκευή τους.

Με αγωνιστικούς χαιρετισμούς

Μανόλης Σόβολος
ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΣ ΓΕΝΙΚΟΣ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΣ ΠΟΕΔ

Τακτικές Επαρχιακές Συνελεύσεις

Ακολουθεί κείμενο του Μανόλη Σόβολου, ανεξάρτητου γενικού αντιπροσώπου ΠΟΕΔ, για το θέμα.

9 Μαΐου 2007

Προς
Όλα τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου ΠΟΕΔ

ΘΕΜΑ: Τακτικές Επαρχιακές Συνελεύσεις

Αγαπητοί/ές συνάδελφοι/σσες,

Έχω πληροφορηθεί για τη Σύγκλιση των Τακτικών Επαρχιακών Συνελεύσεων. Έχετε ορίσει για τη Λευκωσία τη Δευτέρα, 14/5/2007, στις 5μ.μ. - Αίθουσα συνεδριάσεων Δ.Σ. ΠΟΕΔ. Έχω τη γνώμη ότι ορίζοντας το συγκεκριμένο τόπο για Συνέλευση των μελών της Λευκωσία υπονομεύετε και εξευτελίζετε τη συνδικαλιστική δράση. Για χρόνια τώρα υποβαθμίζεται η δράση συλλογικών οργάνων της ΠΟΕΔ, σπέρνοντας απογοήτευση στους δασκάλους και με έντεχνο τρόπο τους στέλνετε στο σπίτι τους. Μετά βέβαια σε συγκεντρώσεις εκπαιδευτικών χύνετε "κροκοδείλια δάκρυα" για τη μη συμμετοχή των δασκάλων, για την έλλειψη ενδιαφέροντος κ.λ.π.

Δεν καταβάλλετε καμιά προσπάθεια να φέρετε τους δασκάλους στις συνελεύσεις. Υποβαθμίζετε με κάθε τρόπο τη σημασία τους και το ρόλο τους. Βολευόμενοι με ένα αντιδημοκρατικό καταστατικό, εξασφαλίζετε ανεξέλεγκτο χειρισμό των θεμάτων και απουσία κάθε ουσιαστικής λογοδοσίας.

Ούτε οι εκλεγμένοι Γενικοί Αντιπρόσωποι δεν παρίστανται στις Γενικές Συνελεύσεις. Δεν συζητώ βέβαια για όλους/λες τους/τις υποψηφίους που κοσμούν κάθε τρία χρόνια τα παραταξιακά σας ψηφοδέλτια. Πού είναι όλοι αυτοί να έρθουν στις επαρχιακές συνελεύσεις; Και αν έρχονταν θα χωρούσαν στην αίθουσα συνεδριάσεων του Διοικητικού Συμβουλίου; Αναρωτιέμαι αν την επόμενη Γενική Συνέλευση θα την ορίσετε σε τηλεφωνικό θάλαμο.

Γνωρίζω, για να είμαι δίκαιος, ότι πολλοί από εσάς κληρονομήσατε αυτή την κατάσταση που κρατάει πολλά χρόνια. Δεν βλέπω όμως κανένα βήμα που να δείχνει ότι δεν εγκρίνετε αυτή την πρακτική και με καταστατικές αλλαγές και την προσωπική σας δράση και στάση να αγωνίζεστε για μαζικό κίνημα.

Δυστυχώς ακολουθείτε το δρόμο της απομαζικοποίησης του συνδικαλιστικού κινήματος, της περιθωριοποίησης των συναδέλφων, της κωλυσιεργίας στην αγωνιστική διεκδίκηση της επίλυσης των προβλημάτων.

Διαπαιδαγωγείτε συνδικαλιστικά τους συναδέλφους, με τον τρόπο σας, στην υποταγή, τον ωχαδελφισμό, την υποκρισία και την εξυπηρέτηση του ατομικού συμφέροντος. Εύχομαι στον ένα χρόνο που σας απομένει να διαψευστώ και τα ονόματά σας να μην κοσμήσουν τη λίστα της συνδικαλιστικής ανυποληψίας, στην οποία βρίσκονται πολλοί προκάτοχοί σας.

Με αγωνιστικούς χαιρετισμούς,

Μανόλης Σόβολος
Ανεξάρτητος Γενικός Αντιπρόσωπος ΠΟΕΔ

Αριθμός μαθητών σε κάθε τάξη

Ακολουθεί κείμενο του Μανόλη Σόβολου που πήραμε με μέηλ με τις απόψεις του για το θέμα.

7 Φεβρουαρίου 2007

Προς
Όλα τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου ΠΟΕΔ

ΘΕΜΑ: Αριθμός μαθητών σε κάθε τάξη

Αγαπητοί/ές συνάδελφοι/σσες,

Όπως γνωρίζετε τα δυο τελευταία χρόνια ο μέγιστος αριθμός μαθητών για την πρώτη τάξη, σε μερικά σχολεία, είναι 25 παιδιά. Παρά τις υποσχέσεις για συνέχιση της πολιτικής αυτής και στις επόμενες τάξεις, τίποτα δεν έγινε. Αποτέλεσμα: σε πολλές τάξεις όταν τα παιδιά πηγαίνουν στη Δευτέρα τάξη να ενώνονται τμήματα με 28-30 παιδιά.

Επίσης, πολλοί γονείς, Σύνδεσμοι Γονέων και Διευθυντές αναγκάζονται να γίνονται "ζήτουλες" και να "γλείφουν" λειτουργούς του Υπουργείου για να γίνει παρέκκλιση στα σχολεία τους. Έχω τη γνώμη ότι δεν λύνονται έτσι τα προβλήματα. Η Ομοσπονδία οφείλει να δει το ζήτημα συνολικά και να απαιτήσει να γίνει σταδιακή μείωση του αριθμού των παιδιών σε όλες τις τάξεις σε όλα τα σχολεία. Αρχίζοντας από το Σεπτέμβρη του 2007, να απαιτήσουμε η Α΄ και Β΄ τάξη να έχουν το πολύ 25 μαθητές. Στη συνέχεια να ακολουθεί κάθε χρόνο μείωση και για την επόμενη τάξη.

Οφείλω να σημειώσω ότι προσωπικά δεν θεωρώ ότι και αυτή η μείωση δεν είναι επαρκής στις σημερινές εκπαιδευτικές συνθήκες. Ας αρχίσουμε έστω να απαιτήσουμε δυναμικά τουλάχιστον αυτά που είχαν υποσχεθεί.

Με την ευκαιρία θα ήθελα να σας επισημάνω την απαράδεκτη τακτική σας που βιώνω, προσωπικά για 12 χρόνια. Όλα αυτά τα χρόνια από προσωπικό ενδιαφέρον για τα καθημερινά και μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εκπαιδευτικοί και η παιδεία γενικότερα, σας έχω στείλει σωρεία προτάσεων και εισηγήσεων. Ποια η αντιμετώπισή σας; Όλα αυτά τα χρόνια δεν πήρα ΚΑΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ. Ούτε μια φορά δεν απαντήσατε, έστω τυπικά, ότι λάβατε και διαβάσατε μια εισήγηση. Δεν υποστηρίζω ότι οι προτάσεις μου ήταν οι καλύτερες. Τουλάχιστον θα μπορούσατε να τις συζητήσετε. Αρνείστε πεισματικά να ενημερωθείτε ακόμα και με στοιχεία που θα σας ήταν χρήσιμα σε διαπραγματεύσεις. (π.χ. ολοήμερο σχολείο). Σε συγκεντρώσεις εκπαιδευτικών βέβαια χύνετε "κροκοδείλια δάκρυα" για τη συμμετοχή των δασκάλων, για την έλλειψη ενδιαφέροντος κ.λ.π. Όμως αν αυτή η συμπεριφορά επιδεικνύεται σε όλους τους συναδέλφους, τι αναμένετε;

Σας κατηγορώ λοιπόν ευθέως για υπονόμευση της συνδικαλιστικής δράσης. Αυτό φαίνεται και από τη διατήρηση ενός αντιδημοκρατικού καταστατικού, με δικαιολογίες και κωλυσιεργίες, για να διατηρείτε τις καρέκλες σας, μετατρεπόμενοι σε αναχώματα της οργής και αγανάκτησης της βάσης του κλάδου σε οποιαδήποτε αντιλαϊκή πολιτική. Είσαστε οι υπαίτιοι της αδρανοποίησης του δυναμικού των χιλιάδων δασκάλων. Εύχομαι σύντομα να συναισθανθείτε το χρέος σας για τη δυναμική διεκδίκησης ποιοτικής εκπαίδευσης για ΟΛΑ τα παιδιά και να πορχωρήσετε στον εκδημοκρατισμό της ΠΟΕΔ.

Με εκτίμηση

Μανόλης Σόβολος
Ανεξάρτητος Γενικός Αντιπρόσωπος ΠΟΕΔ

Θέματα για την Παγκύπρια Συνδιάσκεψη

Συνάδελφοι και συναδέλφισσες στις 29 Μαΐου θα γίνει συνέλευση των γενικών αντιπροσώπων της ΠΟΕΔ. Ο γενικός αντιπρόσωπος ΠΟΕΔ Μανόλης Σόβολος



ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΣ ΓΕΝΙΚΟΣ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΣ ΠΟΕΔ
ΜΑΝΟΛΗΣ ΣΟΒΟΛΟΣ
Αγαπητοί/ές φίλοι
Σας στέλνω έγγραφο με τα θέματα που προτείνω για συζήτηση στην Παγκύπρια Συνδιάσκεψη των Γενικών Αντιπροσώπων.

Προς
Γενικό Γραμματέα ΠΟΕΔ

ΘΕΜΑ: Εγγραφή θεμάτων για την Τακτική Παγκύπρια Συνδιάσκεψη.

Παρακαλώ όπως εγγραφούν για συζήτηση στην Τακτική Παγκύπρια Συνδιάσκεψη τα παρακάτω θέματα:

1. Τακτικές Γενικές Συνελεύσεις σε εργάσιμο χρόνο.
Διεκδίκηση του συνδικαλιστικού μας δικαιώματος οι Τακτικές Συνελεύσεις να γίνονται σε εργάσιμο χρόνο, πρωινά.


2. Αλλαγή του καταστατικού.
Από την έκθεση προόδου της επιτροπής για το καταστατικό φαίνεται ξεκάθαρα ότι οι κινήσεις κωλυσιεργούν και προφασίζονται διάφορα για να μη προχωρήσουμε σε ουσιαστική εκδημοκρατικοποίηση και ενδυνάμωση του ρόλου της βάσης του κλάδου.
Η Παγκύπρια Συνδιάσκεψη πρέπει να αποφασίσει τις κατευθύνσεις που θα δοθούν και οριστικό δεσμευτικό χρονοδιάγραμμα. Προς τούτο επαναφέρω τις σχετικές προτάσεις μου για αποκέντρωση και δημιουργία τοπικών συλλόγων, κ.λ.π.


3. Όριο Αφυπηρέτησης.
Σε περίπτωση που η κυβέρνηση προσπαθήσει να δημιουργήσει τετελεσμένα και να αλλάξει το όριο αφυπηρέτησης η ΠΟΕΔ θα καλέσει τον κλάδο σε άμεση απεργιακή κινητοποίηση και θα έχει ετοιμάσει σχέδιο κλιμακούμενων μέτρων.


4. Εφαρμογή του νόμου για υποχρεωτική προδημοτική. Ιδιαίτερα για τους αλλοδαπούς μαθητές που την έχουν μεγαλύτερη ανάγκη. Οι μαθητές οι οποίοι έχουν ηλικία για να πάνε στην Α’ τάξη, να πάνε πρώτα στην Προδημοτική τάξη.


5. Υλικοτεχνική υποδομή όλων των σχολείων.
Απαίτηση από το Υπουργείο να μας δοθεί ολοκληρωμένο πρόγραμμα, χρονοδιάγραμμα δημιουργίας αιθουσών πολλαπλής χρήσης και αιθουσών ειδικών μαθημάτων στα σχολεία. Να καταρτιστεί κατάλογος όπως έγινε με το γραμματειακό προσωπικό, ώστε να μπορούμε να ελέγχουμε την υλοποίησή του.
Σε τυχόν άρνηση του Υπουργείου να αρχίσουμε με πρόγραμμα συγκεντρώσεων διαμαρτυρίας των μαθητών, γονιών και δασκάλων έξω από το Υπουργείο, κάθε μέρα μετά την 1η του Οκτώβρη, όπως το πρόγραμμα των κινηματογραφικών παραστάσεων. Προηγουμένως εννοείται η συνεργασία με την Ομοσπονδία Γονέων και η εξαγγελία των μέτρων σε κοινές διασκέψεις τύπου.

Αυτή η αγωνιστική στάση θα δώσει το μήνυμα ότι οι γονείς, οι μαθητές και οι δάσκαλοι είναι αποφασισμένοι να διεκδικήσουν δυναμικά ποιοτική εκπαίδευση για ΟΛΑ τα παιδιά. Ευελπιστώ ότι θα συνεργαστούμε όλοι οι φορείς για την λύση των θεμάτων και δεν θα αναλωνόμαστε στην απλή συζήτησή τους, μετατρεπόμενοι σε ανάχωμα της οργής και της αγανάκτησης όσων υφίστανται και βιώνουν τριτοκοσμικές καταστάσεις στα σχολεία τους.

6. «Στόχοι υπό έμφαση».
Να έχουμε λόγο στην επιλογή. Να είναι 1-2, μακροχρόνιας υλοποίησης και ουσιαστικοί.


7. Νέα βιβλία και διδακτικό υλικό.
Σχεδιασμός για εκπόνηση βιβλίων στην Κύπρο για τα παιδιά και όχι για την τσέπη των «συγγραφέων» και των εκδοτών. Απόσυρση των ακατάλληλων «νέων βιβλίων».


8. Ενισχυτική διδασκαλία.
H ενισχυτική διδασκαλία επιβάλλεται να αρχίζει από την πρώτη τάξη. Nα δίνονται δυο ώρες για ενισχυτική διδασκαλία σε όλους/όλες τους/τις συναδέλφους/σσες που αναλαμβάνουν τις πρώτες τάξεις. Mόνο έτσι θα μπορέσουμε να παρέμβουμε έγκαιρα εκεί που υπάρχουν προβλήματα και να δώσουμε την απαραίτητη βοήθεια. O/H δάσκαλος/α της τάξης είναι το καταλληλότερο πρόσωπο να παρέμβει έγκαιρα και αποτελεσματικά.
Aργότερα, τις περισσότερες φορές, είναι πολύ αργά και ο θεσμός καταντά "στάχτη στα μάτια του κόσμου". Eίναι προτιμότερο να ενεργούμε ως "Προμηθείς" και όχι ως "Eπιμηθείς". Φυσικά η Eνισχυτική Διδασκαλία θα συνεχίζεται και στις επόμενες τάξεις όπου υπάρχει ανάγκη.


9. Μείωση διδακτικού ωραρίου.
Ουσιαστική μείωση του διδακτικού ωραρίου των δασκάλων. Άμεση πρακτική διεκδίκηση των δικαιωμάτων μας. Απουσία από κάθε πρόγραμμα και εκδήλωση που δεν είμαστε υποχρεωμένοι, κ.λ.π.


10. Άδεια μητρότητας
Διεκδίκηση άδειας μητρότητας τουλάχιστον 12 μήνες. Είμαστε πολύ πίσω και σε σχέση με πολλά ευρωπαϊκά κράτη, τα οποία αρέσκονται να επικαλούνται «ευρωλιγούρηδες» παντός καιρού. (Ελλάδα 13 μήνες, Φινλανδία 11 μήνες κ.λ.π.). Συνεργασία με τις γυναικείες οργανώσεις, πολυτέκνους και άλλους φορείς, συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας και δυναμικές διεκδικήσεις.


11. Εκπαιδευτικές άδειες με πλήρεις απολαβές.
Παράδειγμα: Στην Ελλάδα μπορεί ο εκπαιδευτικός να πάρει μέχρι πέντε (5) χρόνια εκπαιδευτική άδεια με πλήρεις απολαβές. Ακόμη και η διετής Μετεκπαίδευση στα διαδασκαλεία τους παραχωρείται με πλήρεις απολαβές, κι ας μην θεωρούνται Μεταπτυχιακές σπουδές


12. Δωρεάν μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο Κύπρου και το Ανοικτό Πανεπιστήμιο Κύπρου.
Η παιδεία δεν είναι εμπόρευμα. Ουσιαστική εκπαιδευτική μεταρρύθμιση γίνεται όταν αξιοποιείς τους δασκάλους και τους παρέχεις τα κίνητρα για βελτίωση.


13. Ασφάλεια στους σχολικούς χώρους.
Η κατ’ όνομα «αντισεισμική αναβάθμιση» έχει αποκαλύψει και δημιουργήσει πολλά προβλήματα στην ασφάλεια των σχολικών κτιρίων για μαθητές και δασκάλους. Επιβάλλεται η ενεργός παρακολούθηση του θέματος και η δυναμική διεκδίκηση εφαρμογής σωστών προδιαγραφών ασφαλείας. Κατεδάφιση κτιρίων όπου κρίνεται απαραίτητο και είναι ασύμφορη οικονομικά η επισκευή τους.

Με αγωνιστικούς χαιρετισμούς

Μανόλης Σόβολος
ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΣ ΓΕΝΙΚΟΣ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΣ ΠΟΕΔ

Οι προαγωγές

Έχω την εντύπωση ότι όσοι πήραν προαγωγές πήρανε, κι όσοι έχουν τα λεγόμενα ακαδημαϊκά προσόντα τα 'χουν. Οι άλλοι και να το παλέψουν για μετεκπαιδεύσεις για σκοπούς προαγωγής, δώρον άδωρον. Τελικά, δηλαδή, έχουν μαγκώσει οι θέσεις για πολλά χρόνια ακόμα;
Φυσικά, τα συγχαρητήρια πρέπει να δοθούν σε όλους όσους πήραν την προαγωγή. Δεν είναι στόχος του κειμένου το αν έπρεπε να προαχθούν ή όχι κι ούτε να επίτεθεί σε κανέναν.
Το μόνο που θα ήθελα να καταλήξω είναι γιατί να τόσος ανταγωνισμός στο τέλος της ημέρας, αφού οι ελπίδες για προαγωγή εξανεμίζονται, κι όσο πάει τα πράγματα εντατικοποιούνται. Πλέον σε κάθε σχολείο οι μισοί τουλάχιστον έχουν μάστερ, ενώ ένα σημαντικό ποσοστό έχουν και διδακτορικό. Οι κάτοχοι πρώτου πτυχίου έχουν αρχίσει ήδη να αποτελούν μια μειοψηφία, με λιγότερα δικαιώματα, ενώ με το νέο σχέδιο αξιολόγησης αυτά θα μετράνε ακόμα περισσότερο. Δικαίως ή αδίκως, το νόημα όμως είναι ότι έχουν κλείσει οι πόρτες για πολλούς.

22 Μαΐ 2007

Στη Λατινική Αμερική, αδελφές μου!








Πλησιάζουν οι καλοκαιρινές διακοπές, για αυτό δείτε Λατινική Αμερική από φωτογραφίες ταξιδιωτών.







Οι φωτογραφίες είναι από Αμαζόνιο, λίμνη Τιτικάκα και Άνδεις












21 Μαΐ 2007

Οι παγκόσμιες ημέρες

Σκέφτηκα ότι θα ήταν καλή ιδέα να βάλω εδώ τις διάφορες παγκόσμιες ημέρες που ίσως να έχουν σημασία για μένα ή για τους φίλους που μπαίνουν εδώ. Το τι βρήκα, ειλικρινά δεν το περίμενα.

Ξεχωρίζουν πάντως κάποιες βασικές ημερομηνίες:
  • 14 Μαρτίου: Την ημέρα αυτή, αγαπητοί και αγαπητές συνάδελφοι (και όχι μόνο), επέλεξαν κάποιοι για να ορίσουν ως Παγκόσμια Ημέρα Μπριζόλας. Παράλληλα όμως, την ίδια μέρα αποδίδεται φόρος τιμής και στην Πεολειχία! Τώρα αν αυτό πρέπει να το κάνεις τρώγοντας μπριζόλα, δεν ξέρω, δεν τις τρώω κιόλας τις μπριζόλες... Επίσης είναι και παγκόσμια ημέρα της σταθεράς π, οπότε δεν ξέρω αν ταυτόχρονα με τις άλλες 2 δραστηριότητες, θα πρέπει να λύνετε και κάνα μαθηματικό...
  • 8 Αυγούστου: Παγκόσμια Ημέρα Οργασμού. Μην πείτε ότι δεν το ξέρατε, σας έχω προειδοποιήσει 3 μήνες πριν. Καιρός να αδράξετε την ευκαιρία και φέτος να τιμήσετε την ημέρα δεόντως!
  • Για όσους πιστεύουν στο γάμο, 11 Φεβρουαρίου είναι η μέρα του θεσμού.
  • 8 Ιουλίου είναι η Παγκόσμια Ημέρα Αλλεργίας, οπότε αν είστε αλλεργικοί σε κάτι, γιορτάστε το στο μάξιμουμ!
  • 12 Οκτωβρίου είναι η Παγκόσμια Ημέρα Αβγού...
  • 19 Νοεμβρίου η Παγκόσμια Ημέρα Δημόσιας Τουαλέτας - μην τολμήσετε να κατουρήσετε σπίτι, προσβάλλετε τη μέρα.
  • 21 Νοεμβρίου είναι η Παγκόσμια Ημέρα Χαιρετισμού - άντε γεια...

Αξιολόγηση (νέο επεισόδιο)

Ακολουθεί κλόπη πέηστ από κείμενο του Κώστα Θεριανού στο σάιτ της αλφαβήτα για την αξιολόγηση. Παρόλο που υπάρχει το λινκ στο κάτω μέρος της σελίδας, το συγκεκριμένο απόσπασμα μου φαίνεται χρήσιμο για να το έχουμε υπόψη μας:

Η ιστορική και συγκριτική μελέτη του ζητήματος δείχνει ότι η αξιολόγηση όπου και όποτε εφαρμόσθηκε και εφαρμόζεται είχε και έχει τους εξής βασικούς σκοπούς:

1) να ελαστικοποιήσει τις εργασιακές σχέσεις των εκπαιδευτικών

2) να ασκήσει ασφυκτικό ιδεολογικό έλεγχο στην εργασία του εκπαιδευτικού

3) να δημιουργήσει κλίμα φόβου και ανασφάλειας στο σχολείο, ώστε εκπαιδευτικοί και μαθητές να είναι «προσεκτικοί», «μαζεμένοι», να μη διαμαρτύρονται και να μη διεκδικούν απέναντι στις εκπαιδευτικές αρχές

4) να αυξήσει τη ροή του μαθητικού πληθυσμού προς τις επαγγελματικές κατευθύνσεις

Η ιστορική – συγκριτική προσέγγιση της αξιολόγησης επιτρέπει να κάνουμε διάκριση ανάμεσα σε παλιό και νέο επιθεωρητισμό.

Η «αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου», η «αυτο-αξιολόγηση», η «αξιολόγηση της σχολικής μονάδας», «οι δείκτες ποιότητας της εκπαί¬δευσης» είναι οι νέες έννοιες - κλειδιά του εκσυγχρονισμού της αξιο¬λόγησης ή ενός «αποκεντρωμένου» νεο-επιθεωρητισμού.

Πώς μπορεί κανείς να πουλά ή να αγοράζει τον ουρανό ή τη ζεστασιά της γης;

Ομολογώ ότι τον τελευταίο καιρό, πέρα από το να διαβάζω για τη νέα αξιολόγηση στο διαδίκτυο και σε βιβλία, με προβληματίζει (όσο πάει και πιο πολύ) η υπόθεση περιβάλλον. Θα μείνει στο τέλος κόσμος να αλλάξουμε; Ή να βελτιώσουμε αν θέλετε;

Σαν σήμερα, 21 Μαΐου, το 1981 εμπρηστές χτύπησαν σε τέσσερα σημεία κατακαίοντας το μισό Υμηττό. Χθες έβαλαν φωτιά στην Ίνεια στο κρατικό δάσος Ακάμα. 17 σημεία σημαίνει κακόβουλη λένε αυτοί που ξέρουν από αυτά.

Ωραία πράγματα, δεν μας κάθεται το σχέδιο για τον Ακάμα και αρχίζουμε να καίμε ό,τι βρούμε. Για να μην μείνει τίποτα άξιο περιβαλλοντικής προστασίας και να μπορούν κάποιοι να χτίσουν και να έχουν αύξηση οι τιμές των χωραφιών τους; Και αν είναι έτσι, να πας να κάνεις τι εκεί πέρα, όταν τη μόνη ομορφιά της γης σας δεν θα μπορείται να τη διασφαλίσετε και θα κάνετε την περιοχή να είναι σαν την Πάφο και την Κισσόνεργα;

Ο Ακάμας αυτή τη στιγμή φιλοξενεί πολλά είδη χλωρίδας και πανίδας που είναι σπάνια εώς μοναδικά. Κάνουν που κάνουν ζημιά στη γη οι κρατούντες με τις περιβαλλοντικές πολιτικές που εφαρμόζουν (μην αρχίσω τώρα για τα βιοκαύσιμα!) θα πρέπει το πιο σημαντικό ίσως σημείο της Κύπρου από άποψη περιβαλλοντικής αξίας να το καταστρέψουμε μόνοι μας;

Αν και γραμμένη το 1855, η απάντηση του Αρχηγού Σηάτλ στον πρόεδρο των ΗΠΑ που του ζητούσε να εξαγοράσει τη γη της φυλής του, μοιάζει πιο επίκαιρη από ποτέ (αν εξαιρέσω κατί μεταφυσικά από δω κι από κει).

Ο ουρανός που πάντα έχει ένα δάκρυ συμπόνιας για το λαό μου που μας φαίνεται αιώνιος και αμετάβλητος μπορεί τώρα να αλλάξει. Σήμερα είναι καθαρός αύριο όμως ίσως σκεπαστεί με σύννεφα. Τα λόγια μου είναι σαν τα αστέρια ποτέ δεν αλλάζουν.

Σ’ αυτά λοιπόν που θα πει ο Σηάτλ μπορεί ο Μεγάλος Λευκός Αρχηγός της Ουάσινγκτον να βασιστεί με σιγουριά. Όπως βασίζεται στις εναλλαγές των εποχών.

Ο Μεγάλος Αρχηγός της Ουάσινγκτονμας στέλνει μήνυμα πως θέλει να αγοράσει τη γη μας. Καλοσύνη του, παρ’ όλο που ξέρουμε ότι δεν έχει ανάγκη τη φιλία μας. Την πρότασή του πάντως θα την σκεφτούμε καλά, γιατί ξέρουμε πως αν δε δεχτούμε ο λευκός θα θελήσει με τα όπλα ν’ αρπάξει τη γη μας. Ρωτάω όμως: Πώς μπορεί κανείς να πουλά ή να αγοράζει τον ουρανό ή τη ζεστασιά της γης;

Η ιδέα μας φαίνεται περίεργη. Επειδή ακριβώς δε μας ανήκουν η δροσιά του αέρα και η διαύγεια του νερού. Πώς λοιπόν είναι δυνατόν να τα αγοράσετε; Πάντως μην ανησυχείτε: Θα πάρουμε την απόφασή μας.

Κάθετί πάνω σ’ αυτή τη γή είναι ιερό για το λαό μου. Κάθε λαμπερή πευκοβελόνα. Κάθε αμμουδερή ακρογιαλιά. Κάθε κομματάκι ομίχλης. Στα σκοτεινά δάση. Κάθε ξέφωτο. Κάθε βούϊσμα εντόμου. Είναι ιερό. Στη μνήμη του λαού μου.

Είμαστε κομμάτι της γης και αυτή πάλι ένα κομμάτι από μας.Οι χυμοί που τρέχουν μέσα στα δέντρα μεταφέρουν τις μνήμες του ερυθρόδερμου ανθρώπου. Τα ευωδιαστά λουλούδια είναι αδελφές μας. Το ελάφι, το άλογο, ο μεγάλος αετός είναι τ’ αδέλφια μας. Οι απότομες, ψηλές κορυφές, τα καταπράσινα λιβάδια, η ζεστασιά του πόνεϋ, ο άνθρωπος, όλα ανήκουν στην ίδια οικογένεια. Καταλαβαίνει λοιπόν τι μας ζητάει ο Μεγάλος Αρχηγός της Ουάσινγκτον όταν μας παραγγέλνει ότι θέλει ν’ αγοράσει τη γη μας;

Γρήγορα θα κατακλύσετε όλη τη χώρα. Ο Μεγάλος Αρχηγός μας παραγγέλνει ότι θα μας εξασφαλίσει ένα μέρος έτσι που να μπορούμε να ζούμε άνετα μεταξύ μας. Όπως ο πατέρας που αποφασίζει για τα παιδιά του.

Ξέρουμε ότι ο λευκός δεν καταλαβαίνει τους τρόπους μας. Ένα κομμάτι γης μοιάζει σ’ αυτόν μ’ ένα οποιοδήποτε κομμάτι γιατί είναι ένας ξένος που έρχεται μέσα στη νύχτα και παίρνει ό,τι έχει ανάγκη.

Η γη δεν είναι σύντροφός του αλλά εχθρός του. Με την απληστία του θα την καταβροχθίσει και δε θ’ αφήσει πίσω του τίποτα παρά μόνο έρημο.Βρίσκουμε χαρά στα δάση…… Ίσως να μην το καταλαβαίνετε γιατί οι συνήθειές μας είναι διαφορετικές απ’ τις δικές σας.

Το πεντακάθαρο νερό που κυλά στα ρυάκια και στα ποτάμια μεταφέρει στο διάβα του και το αίμα των προγόνων μας. Το μουρμουρητό του είναι η φωνή τους.

Κάθε φευγαλέα αντανάκλαση του φωτός πάνω στο διάφανο νερό των λιμνών εξιστορεί γεγονότα και παραδόσεις απ’ τη ζωή του λαού μας.

Τα ποτάμια είναι αδέρφια μας.Σβήνουν τη δίψα μας μεταφέρουν τα κανώ μας και τρέφουν τα παιδιά μας.

Αν σας πουλήσουμε τη γη μας μην ξεχάσετε να μάθετε και στα δικά σας παιδιά πως τα ποτάμια είναι αδέρφια όλων μας.Δεν καταλαβαίνω. Οι τρόποι μας είναι διαφορετικοί απ’ τους δικούς σας. Η όψη των πόλεών σας κάνει κακό στα μάτια του ερυθρόδερμου. Ο θόρυβος ταράζει τ’ αυτιά μας. Αλλά αυτό μπορεί να συμβαίνει επειδή είμαι ένας άγριος και δεν καταλαβαίνω.

Την αδικαιολόγητη απαίτηση ν’ αγοράσετε τη γη μαςθα τη σκεφτούμε προσεκτικά.
Αν δεχτούμε θα βάλω ένα όρο: Ο λευκός άνθρωπος θα πρέπει να συμπεριφέρεται στα ζώα σα να ‘ταν αδέρφια του. Είμαι άγριος και δεν καταλαβαίνω γιατί ο λευκός αφήνει πίσω του Χιλιάδες Νεκρά Αγριοβούβαλα πυροβολώντας τα μόνο για το κέφι του μέσα από το σιδερένιο άλογό του που καπνίζει ενώ εμείς δε σκοτώνουμε παρά μόνο για να τραφούμε.
Τί είναι ο άνθρωπος χωρίς τα ζώα; Αν εξαφανίζονταν όλα τα ζώα ο άνθρωπος θα πέθαινε από μεγάλη πνευματική ερημιά. Ό,τι συμβεί στα ζώα θα συμβεί σύντομα και στον άνθρωπο.

Ξέρουμε τουλάχιστον αυτό: Η γη δεν ανήκει στον άνθρωπο. Ο άνθρωπος ανήκει στη γη. Κι ακόμα πως εμείς δε δημιουργήσαμε τον ιστό της ζωής αλλά αποτελούμε μόνο μια ίνα μέσα σ’ αυτόν. Αν προκαλέσουμε κάποια καταστροφή στον ιστό οι συνέπειες θα έρθουν και σε μας τους ίδιους.

Πρέπει να το πάρουμε απόφαση: Η νύχτα και η μέρα δεν μπορούν να υπάρξουν μαζί την ίδια στιγμή.

Ο λαός μου ρωτά: Την αδικαιολόγητη απαίτηση του λευκού να αγοράσει τη γη μας θα τη σκεφτούμε καλά. Όμως, ο λαός μου ρωτά: Τι θέλει να αγοράσει ο λευκός; Γίνεται να αγοράσει κανείς τον ουρανό η την γρηγοράδα της αντιλόπης; Θα κάνετε λοιπόν τη γη ό,τι θέλετε επειδή ο ερυθρόδερμος θα υπογράψει ένα κομμάτι χαρτί και θα το παραδώσει στο λευκό; Τη στιγμή που δε μας ανήκει η δροσιά του αέρα και το άφρισμα του νερού γιατί επιμένετε να τ’ αγοράσετε;

Όλα μοιράζονται τον αέρα με την ίδια πνοή. Τα ζώα, τα δέντρα, ο άνθρωπος μοιράζονται την ίδια ανάσα. Ο αέρας που έδωσε στον παππού μας την πρώτη του αναπνοή θα πάρει και τον τελευταίο του στεναγμό.

Ο λευκός δε φαίνεται να δίνει σημασία στον αέρα που αναπνέει: Όπως ο άρρωστος που του έχει εξασθενίσει η όσφρηση. Πουθενά στις πολιτείες του λευκού δεν υπάρχει μια ήσυχη ειρηνική γωνιά. Δεν υπάρχει τόπος να σταθείς ν’ακούσεις το ξεπέταγμα των φύλλων την άνοιξη ή το βουητό των εντόμων. Αλλά τι μένει απ’ τη ζωή αν ο άνθρωπος δεν μπορεί να αφουγκραστεί το μοναχικό κάλεσμα του κοκκινολαίμη ή τις συζητήσεις των βατράχων τη νύχτα στη μικρή λίμνη; Ίσως είμαι άγριος και δεν καταλαβαίνω.

Θα τη σκεφτούμε την πρότασή σας. Δεν έχει σημασία που θα περάσουμε το υπόλοιπο της ζωής μας. Τα παιδιά μας είδαν τους πατεράδες τους ταπεινωμένους. Οι πολεμιστές μας ντροπιάστηκαν. Μετά τις ήττες περνούν τις ημέρες τους άσκοπα και δηλητηριάζουν τα κορμιά τους με δυνατό ποτό.

Μετά από λίγους χειμώνες, μετά από λίγα φεγγάρια, κανένα παιδί των μεγάλων φυλών δε θα μείνει για να πενθήσει ένα λαό, που κάποτε ήταν δυνατός και με πολλές ελπίδες, όπως ο δικός μας σήμερα. Τι να πενθήσω; Τι να πενθήσω από τον αφανισμό του λαού μου; Οι λαοί αποτελούνται από ανθρώπους και οι άνθρωποι έρχονται και φεύγουν όπως τα κύματα της θάλασσας.

Ο καιρός της δικής σας παρακμής είναι ακόμα μακριά αλλά θά ‘ρθει.Κανείς δεν ξεφεύγει από το γραφτό του.

Μολύνετε το κρεββάτι σας και μια νύχτα θα πάθετε ασφυξία από τα ίδια σας τα απορρίματα.
Αν ξέραμε τα όνειρα του λευκού…. Ο θεός σας προσφέρει κυριαρχία στα ζώα, τα δάση και στους ερυθρόδερμους για κάποιον ιδιαίτερο λόγο. Όμως αυτός ο λόγος είναι ένα αίνιγμα για μας. Είναι κάτι που δεν καταλαβαίνουμε όταν όλα τα αγριοβούβαλα εξοντώνονται, τα άγρια άλογα δαμάζονται, οι απόκρυφες γωνιές του δάσους μολύνονται από τους ανθρώπους και η όψη των λόφων που είναι γεμάτη λουλούδια γεμίζει από τα καλώδια του τηλεγράφου.

Πού είναι η λόχμη;
ΕΞΑΦΑΝΙΣΜΕΝΗ
Που είναι ο αετός;
ΕΞΑΦΑΝΙΣΜΕΝΟΣ

Αυτό είναι το τέλος της ζωής και η αρχή του θανάτου.

Οταν ο τελευταίος Ινδιάνος λείψει από τη γή κι ο λευκός φέρνει στη μνήμη του το λαό μου σαν ένα θρύλο, οι ψυχές των νεκρών μας θα ταξιδεύουν σαν το σύννεφο πάνω στον κάμπο. Θα γεμίζουν τις ακρογιαλιές και θα φιλοξενούνται στα δάση που αγάπησαν όπως το μωρό που αγαπά τον χτύπο της μητρικής καρδιάς. Ο λευκός δε θα ‘ναι ποτέ μόνος σε αυτό τον τόπο.

“Όλοι μοιράζονται τον αέρα με την ίδια πνοή. Τα ζωά, τα δέντρα, ο άνθρώπος μοιράζονται την ίδια ανάσα.”

Ας μεταχειριστεί λοιπόν το λαό μου με δικαιοσύνη και ειλικρίνεια γιατί στους νεκρούς δεν λείπει η δύναμη.

Μίλησα για θάνατο;
Δεν υπάρχει θάνατος.
Μόνο η εναλλαγή των κόσμων.

20 Μαΐ 2007

Νέο προτεινόμενο σχέδιο αξιολόγησης: άρση μονιμότητας; κατάρτιση, κατάρτιση, κατάρτιση; ίδια κριτήρια για όλες τις σχολικές μονάδες;

Το νέο προτεινόμενο σχέδιο αξιολόγησης έχει πολλές πτυχές και ιδεολογίες πίσω του. Υπάρχουν ήδη συγκεκριμένες οδηγίες για τα "αποτελεσματικά σχολειά" τόσο σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης όσο και σε επίπεδο Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου!!!! Οι οδηγίες του ΠΟΕ αντικατοπτρίζονται με μεγαλύτερη ευκολία στην τριτοβάθμια εκπαίδευση (εξ αποστάσεως εκπαίδευση, σπουδές στο εξωτερικό, δραστηριότητες ξένων πανεπιστημιακών ιδρυμάτων σε μια χώρα, αλλοδαποί διδάσκοντες σε ντόπια τριτοβάθμια ιδρύματα).

Κατ' αρχάς είναι προβληματική η διαδικασία μονιμοποίησης των συναδέλφων. Το πτυχίο αποσυνδέεται με την κοινωνική δέσμευση για προσφορά εργασίας. Πλέον το να κατέχεις πτυχίο Παιδαγωγικού Τμήματος κάποιου πανεπιστημίου δεν θεωρείται επαρκές και ο εκπαιδευτικός καλείται να πληροί μια σειρά κριτηρίων για τη μονιμοποίησή του.

Μόλις συμπληρώσεις δύο χρόνια υπηρεσίας υποβάλλεις αίτηση στην Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας για να μονιμοποιηθείς. Αν δεν σε εγκρίνουν δικαιούσαι να ξαναυποβάλεις αίτηση 3 φορές την επόμενη σχολική χρονιά. Αν δεν φεύγεις από την εκπαίδευση για επανακατάρτιση που σου την πληρώνουν, αλλά κατά τη διάρκεια της οποίας παίρνεις επίδομα και όχι μισθό. Μετά τα κριτήρια στα οποία σε αξιολογούν είναι και καλά μετρήσιμα, αλλά στην ουσία από την στιγμή που εμπλέκεται και ο διευθυντής της σχολικής μονάδας θα σε κάνουν να υποτάσσεσαι σε περίπτωση που ο διευθυντής είναι αυταρχικός στα δικά του μέτρα και σταθμά ενώ παράλληλα θα κινδυνεύει και η ιδεολογία σου η εκπαιδευτική καθώς θα πρέπει να εφαρμόζεις ότι σου λένε.

Παράλληλα υπάρχει και ο φάκελος προσωπικών επιτευγμάτων που θα μας αφορά όλους.

Αυτός ο φάκελος ανάμεσα σε άλλα θα περιλαμβάνει:

  1. Αντίγραφα διαφόρων ειδών προγραμματισμού (π.χ. εβδομαδιαίος, τριμηνιαίος, ετήσιος) ή/και σχέδια εργασίας.
  2. Δείγματα διαγωνισμάτων, ασκήσεων ή άλλων εργασιών του εκπαιδευτικού προς τους μαθητές.
  3. Δόμηση του μαθήματος
  4. Περιγραφή διδακτικών επεισοδίων με αποσπάσματα και σχετικά σχόλια, που ο ίδιος θεωρεί ο ίδιος θεωρεί αντιπροσωπευτικά της μορφής του τρόπου δόμησης των μαθημάτων του.
  5. Δοκίμια αξιολόγησης που έχουν σχεδιαστεί από τον ίδιο μαζί με την ανάλυση των αποτελεσμάτων. Αντίγραφα από το αρχείο προόδου του κάθε μαθητή. Παραδείγματα από εργασίες μαθητών, που αποκαλύπτουν το είδος της ανατροφοδότησης που δίνει.
  6. Δηλώσεις που περιγράφουν προσωπικές ενέργειές του για τους τρόπους με τους οποίους μερίμνησε ώστε να υπάρχει το αίσθημα δικαίου στην τάξη.
  7. Αντίγραφα ημερήσιου προγραμματισμού ή σχετικών δραστηριοτήτων οι οποίες συνδέονται με τα ενδιαφέροντα και τις εμπειρίες των μαθητών.
  8. Στοιχεία για την επιστημονική κατάρτισή του σε σχέση με το γνωστικό του αντικείμενο (π.χ. πτυχίο πανεπιστημίου). Τιμητικές διακρίσεις. Επαγγελματικές επιτυχίες του. Δημοσιεύσεις ή άλλης μορφής πνευματική δράση. Βαθμός ενημερότητας / επιμόρφωσης όσον αφορά τη διδακτική και μεθοδολογία της διδασκαλίας.
  9. Αντίγραφα - πιστοποιητικά συμμετοχής σε συνέδρια. Περιγραφή μεταπτυχιακών σπουδών. Στοιχεία που δείχνουν τις προσπάθειες του για συνεχή επιμόρφωση. Αναφορά στις ειδικές γνώσεις που κατέχει.
  10. Στοιχεία που αναφέρονται στον τεχνολογικό του αλφαβητισμό (computer literacy). Αντίγραφα - πιστοποιητικά συμμετοχής του σε συνέδρια σχετικά με την εφαρμογή της τεχνολογίας στη διδακτική πράξη. Στοιχεία που δείχνουν τις προσπάθειές του για συνεχή επιμόρφωση στην εφαρμογή της τεχνολογίας στη διδακτική πράξη. Αναφορά στα διδακτικά μέσα που υπάρχουν στο σχολείο και στους τρόπους με τους οποίους τα χρησιμοποίησε στη διδακτική πράξη. Στοιχεία για το βαθμό χρήσης της πληροφορικής και της τεχνολογίας στη διδασκαλία. Μαθήματα / δραστηριότητες που οργάνωσε για τη χρήση της τεχνολογίας στη διδασκαλία.
  11. Αναφορά στις δραστηριότητες τις οποίες ανέλαβε να οργανώσει και να συντονίσει.
  12. Γραπτά δείγματα επικοινωνίας του εκπαιδευτικού με τους γονείς, προϊσταμένους, διοικητικές αρχές.
Όλα αυτά τα σημεία δείχνουν ότι οδηγούμαστε σε μια διαρκή κούρσα για κατάρτιση και επανακατάρτιση. Τελικά δηλαδή, η συνάδελφος με το διαζύγιο και τα 4 παιδιά που έχει να φροντίσει θα είναι σε δεύτερη ή τρίτη μοίρα σε σχέση με τους υπόλοιπους. Παράλληλα, δεν μπαίνει καθόλου το θέμα της επιμόρφωσης ως κάτι που θα πρέπει να γίνεται σε εργάσιμο χρόνο αποκλειστικά ή που αν δεν θα γίνεται σε εργάσιμο χρόνο, να μπορεί να γίνεται με άδεια με απολαβές ώστε να έχουν όλοι τις ίδιες ευκαιρίες επιμόρφωσης και όχι μόνο οι οικονομικά πιο άνετοι συνάδελφοι. Γιατί εγώ που είμαι ανύπαντρη και χρειάζομαι το μισθό μου μόνο για μένα είμαι σαφώς σε καλύτερη οικονομική κατάσταση από τη συνάδελφο με το διαζύγιο και τα 4 παιδιά που έχει να αναθρέψει.

Ακόμα, μπαίνει ένα ξέφρενο κυνήγι ανταγωνισμού ανάμεσα στους συναδέλφους, ειδικά τώρα που αίρονται βασικά τα κριτήρια αρχαιότητας για σκοπούς προαγωγής. Θα γίνει χαμός. Και με το δικαίωμα που υπάρχει να καταγγέλλει ο ένας τον άλλο, μάλλον χαφιεδοσχέδιο μου ακούγεται παρά σχέδιο αξιοπρεπούς αξιολόγησης, που να μη θίγει την επαγγελματική πληρότητα του εκπαιδευτικού και που να μην καθιστά τον ίδιο λάστιχο ώστε στον ελεύθερό του χρόνο, έχει που έχει να προγραμματιστεί και να προετοιμαστεί για τα μαθήματά του, να τρέχει σε όσα πιο πολλά σεμινάρια και συνέδρια μπορέσει.

Και ενώ λέγαμε ότι κάποτε θα μπορούσε να ξεπεραστεί και ο βραχνάς του δεκαπενθήμερου προγραμματισμού που παραπάνω μας καθυστερούσε από την ουσιαστική προετοιμασία για τα μαθήμα που είχαμε να διδάξουμε, παρά μας βοηθούσε και σε κάτι, τώρα θα πρέπει να συμπεριλαμβάνουμε στο φάκελό μας και ατομικά, και επιστολές από δω και από κει, και σχέδια μαθήματος που να προσαρμόζονται στα ενδιαφέροντα των παιδιών και σχέδια μαθήματος με τη χρήση της τεχνολογίας και όλα όσα τελοσπάντων διαφαίνονται από τα πιο πάνω αριθμημένα σημεία.

Παράλληλα, το επιχείρημα ότι με το νέο σχέδιο αξιολόγησης αίρεται ο επιθεωρητισμός, δεν ευσταθεί κατά τη γνώμη μου, γιατί μπαίνει ο νεο-επιθεωρητισμός με τη μορφή του Αξιολογητή από τη μια πλευρά και της αξιολόγησης που θα σου κάνει ο διευθυντής σου από την άλλη. Οποιαδήποτε διεκδίκηση, ή αντίρρηση πνίγεται στο φόβο ότι θα επηρεάσει τη βαθμολογία που θα σου βάλει. Έτσι οι δάσκαλοι, παρόλο που έτσι κι αλλιώς πολλές φορές φοβόμαστε τη σύγκρουση ακόμα κι αν έχουμε όλο το δίκιο με το μέρος μας, θα γίνουμε γιεσμαστεράκια και άβουλα ρομποτάκια εν όψει της όποιας πολιτικής κεντρικής ή μη μας επιβληθεί από τους ανωτέρους μας. Ακόμη, ενώ ο σχολικός σύμβουλος θα είναι ανεξάρτητος από τον αξιολογητή (που είναι ο νεο-επιθεωρητής που λέγαμε μαζί με τον διευθυντή), θα μπορεί να σε καταγγέλλει για: α) ψυχολογικά προβλήματα, β) ανεπάρκεια και γ) ακαταλληλότητα.

Ακόμη ένα σημείο που θα πρέπει να αναφερθεί είναι ότι με την έννοια της αυτοαξιολόγησης του εκπαιδευτικού, μπαίνει το ίδιο το συγκρουσιακό καθεστώς και οι εξ ορισμού ανισότητες της εκπαίδευσης (που αντικατοπτρίζουν αυτές που υπάρχουν έτσι κι αλλιώς στο ευρύτερο κοινωνικό επίπεδο) σαν προσωπική ευθύνη του εκπαιδευτικού. Γιατί, οι όποιες ανεπάρκειες και ακαταλληλότητες θα αφορούν το δάσκαλο και κανέναν άλλον στο τέλος της ημέρας. Αυτός είναι που θα πρέπει να πληρώσει τα σπασμένα μέσα από περαιτέρω εντατικοποίηση των συνθηκών εργασίας του, που δεν θα προλαβαίνει ούτε να φτύσει, όχι να έχει και κοινωνική ζωή και προσωπικά ενδιαφέροντα. Ό,τι ζήσαμε, ζήσαμε, συναδέλφισσες και συνάδελφοι.

Τέλος παντού είδα συγκεκριμένους άξονες και κριτήρια αξιολόγησης που προτείνονται για τη σχολική μονάδα. Πουθενά δεν είδα να αναφέρεται ότι αυτά θα μπορούν και να διαφοροποιηθούν βάσει κοινωνικών και οικονομικών συνθηκών της περιφέρειας στην οποία υπάγεται ένα σχολείο. Δηλαδή, θα κρίνουμε με τον ίδιο τρόπο τους Αγ. Αναργύρους στη Λάρνακα με το καινούριο σχολείο Πεύκιος Γεωργιάδης στη Λευκωσία που θα λειτουργήσει σαν πρότυπο και όπου όλες οι τάξεις έχουν διαδραστικούς πίνακες, για παράδειγμα; Γιατί υπάρχουν και κριτήρια που αφορούν την παροχή τεχνολογικών μέσων ανά δάσκαλο και κατά πόσο αυτά χρησιμοποιούνται από τους συναδέλφους. Δεν έχω αντιληφθεί ακόμα με ποιες παραμέτρους θα απαλειφθούν αυτές οι διαφορές και οι όποιοι κοινωνικοοικονομικοί διαχωρισμοί.

Το θέμα είναι μεγάλο, συνάδελφοι και συναδέλφισσες, και έτσι δεν μπορούμε να το πιάσουμε με ένα μόνο κείμενο. Ακόμα, είναι νωρίς να έχουμε τελικές κρίσεις γιατί ακόμα είμαστε σε διαδικασία ανάγνωσης. Εύχομαι αυτά τα λίγα να είναι μια πρώτη βάση προβληματισμού και να μην είναι τα σημεία που εντόπισα έτσι όπως νομίζω ότι είναι. Δυστυχώς όμως, ότι διεθνώς, τα σχολεία αντιμετωπίζονται ως μέρος της αγοράς και της ελεύθερης οικονομίας είναι ολοφάνερο, ειδικά αν ρίξουμε μια ματιά στην τριτοβάθμια όπου όλα συμβαίνουν εντελώς απροκάλυπτα. Μεταπτυχιακά με δίδακτρα, ανοικτό πανεπιστήμιο με δίδακτρα κτλ.

Και κλείνω με απόσπασμα του Τσιριγώτη από το κείμενό του "Η αναδιάρθρωση στην εκπαίδευση" που περιλαμβάνεται στο βιβλίο "Η αξιολόγηση στην εκπαίδευση" όπου αναφέρει ότι η Education International σημειώνει:
"Στο κατώφλι του 21ου αιώνα η παγκόσμια δαπάνη στην εκπαίδευση ξεπερνά το 1 τρις δολάρια, με 50 εκατομμύρια εκπαιδευτικούς και 1 δις μαθητές και φοιτητές σ' όλο τον κόσμο. Είναι φανερό πως αυτή η τεράστια αγορά δεν μπορεί να αφήσει αδιάφορους τους επιχειρηματίες ανά τον κόσμο. Η ισχυρή τάση για περικοπή και συρρίκνωση των κρατικών λειτουργών στην εκπαίδευση σε συνδυασμό με την ανάπτυξη της τεχνολογίας του διαδικτύου, αλλά και των ελαστικών συνόρων ιδιαίτερα στην Ευρώπη δημιουργεί το εκπαιδευτικό πεδίο ως λεία".

19 Μαΐ 2007

Η αξιολόγηση στην εκπαίδευση

Μέσα από το σάιτ της αλφαβήτα βρήκα αυτό το βιβλίο με τίτλο "Η αξιολόγηση στην εκπαίδευση" των Κάτσικα, Θεριανού, Τσιριγώτη (που τώρα κάνει απεργία πείνας γιατί ακόμα δεν φτιάχτηκε σχολείο μετά που καταστράφηκα αυτό που υπηρετεί από το μεγάλο σεισμό και κάνουν μάθημα σε λυόμενα) και Καββαδία. Κάνω κλόπη πέιστ του προλογικού σημειώματος:

2.500 περίπου χρόνια πριν, στο σπίτι του Πολέμαρχου στον Πειραιά σε μια συγκέντρωση διανοουμένων της εποχής, ο Θρασύμαχος από την Χαλκηδόνα έρχεται σε αντιπαράθεση με το Σωκράτη για την ουσία και τον ορισμό της δικαιοσύνης. Στο διάλογο που παρουσιάζει ο Πλάτων στο πρώτο βιβλίο της «Πολιτείας» του, ο Θρασύμαχος υποστηρίζει ότι η δικαιοσύνη είναι η έκφραση της θέλησης της ισχυρότερης πολιτικής παράταξης και μέσω αυτού επιβάλλει σε ολόκληρη την κοινωνία την ικανοποίηση των συμφερόντων της.

2.500 χρόνια μετά, στο «λόγο» της αξιολόγησης στην εκπαίδευση η ουσία της άποψης του Θρασύμαχου φαίνεται να έχει ξεχασθεί. Στη «χώρα των λωτοφάγων» που προσπαθούν εδώ και χρόνια να δημιουργήσουν οι ιδεολογικοί μηχανισμοί του κράτους, με γερές και επίμονες δόσεις «λωτοφαγικής αγωγής» στα σχολεία και τα πανεπιστήμια η αξιολόγηση στην εκπαίδευση εμφανίζεται σαν αθώα, αναγκαία, ουδέτερη και επιστημονική διαδικασία.

Λίγοι είναι αυτοί που αναλογίζονται ότι η αξιολόγηση στην εκπαίδευση, όπως και κάθε άλλη διαδικασία και δραστηριότητα, εγγράφεται σε συγκεκριμένες σχέσεις εξουσίας που ορίζονται από την άνιση κατανομή δύναμης σε ένα συγκεκριμένο κοινωνικό σχηματισμό που χαρακτηρίζεται από ταξική ανισότητα, η οποία εδράζεται στον κεφαλαιοκρατικό τρόπο παραγωγής και εκδηλώνεται σε κάθε πτυχή του κοινωνικού σώματος, σε κάθε έκφραση της κοινωνικής ζωής. Κατά συνέπεια η αξιολόγηση συμπυκνώνει και εκφράζει συγκεκριμένα πολιτικά συμφέροντα. Τα συμφέροντα της τάξης που έχει την πολιτική εξουσία και δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά, παρά την καλή θέληση όσων παιδαγωγών αγωνιούν για το «καλό των παιδιών», του «σχολείου», της «χώρας» κ.λπ.

Η αξιολόγηση του εκπαιδευτικού, του εκπαιδευτικού έργου, της εκπαίδευσης, του σχολείου, επανέρχεται πεισματικά στο ρεπερτόριο του κυρίαρχου λόγου. Οι δυο κυρίαρχοι κομματικοί σχηματισμοί συμφωνούν στο ότι η αξιολόγηση είναι το κλειδί που θα λύσει πολλά από τα προβλήματα που αντιμετωπίζει το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα. Ήδη, η αξιολόγηση των πανεπιστημίων έχει νομοθετηθεί. Για την αξιολόγηση των άλλων δύο εκπαιδευτικών βαθμίδων υπάρχει ολόκληρο σχεδόν το νομικό και θεσμικό οπλοστάσιο και αναμένεται η έναρξη της εφαρμογής του στην πράξη. Οι λόγοι της μέχρι τώρα καθυστέρησης της εφαρμογής οφείλονται όχι μόνο στο ότι το όλο εγχείρημα της αξιολόγησης είναι περίπλοκο και αγγίζει αντικρουόμενα συμφέροντα, ακόμη και μέσα στο δυναμικό των δύο κυρίαρχων αστικών κομμάτων, αλλά κυρίως στο ότι υπάρχει στην εκπαίδευση ένα σημαντικό δυναμικό ανθρώπων και συνειδήσεων που τροφοδοτούν το ρεζερβουάρ του εκπαιδευτικού κινήματος με τα αναγκαία καύσιμα για να κινητοποιηθεί και να αντιδράσει στην προσπάθεια επιβολής της αξιολόγησης.

Σε αυτή την αντίσταση προσπαθεί να συνεισφέρει αυτό το βιβλίο. Σκοπός μας δεν είναι να παρουσιάσουμε μια ακαδημαϊκή συζήτηση για την αξιολόγηση και τις μεθόδους της. Σκοπός μας είναι να συγκεφαλαιώσουμε συνοπτικά, κριτικά και δυναμικά την βασική μας επιχειρηματολογία ενάντια στην αξιολόγηση, να δείξουμε με σαφήνεια ότι η αξιολόγηση δεν είναι ένα απλό μεταρρυθμιστικό μέτρο που κάποια στιγμή θα «έρθει» και θα «μάθουμε να ζούμε με αυτή», όπως και με τόσα άλλα. Στη λογική αυτή, της «soft αξιολόγησης», έχουν εγκλωβισθεί σήμερα και πολλοί εκπαιδευτικοί αλλά και δυνάμεις της αριστεράς που αφήνουν να καλλιεργηθεί η άποψη – ή και οι ίδιοι την καλλιεργούν – ότι μέσα στη γενική ακαταστασία και ανοργανωσιά του «ρωμαίικου» η αξιολόγηση θα καταντήσει απλή γραφειοκρατική διαδικασία, ένας ατέλειωτος σωρός χαρτιών και αξιολογικών εκθέσεων όπου «αλλού θα είναι ο παπάς και αλλού τα ράσα του», ο «ένας θα βλογάει τον άλλο» στο … λίκνο της «δημοσιοϋπαλληλικής θαλπωρής», υπό το φόβο της εναλλαγής κυβερνήσεων και της αποφυγής «κομματικών ρεμβασισμών». Αυτή η άποψη είναι επικίνδυνη γιατί χαλαρώνει συνειδήσεις, αφήνει ρωγμές συμβιβασμού με την αξιολόγηση καθώς αποδιοργανώνει τις γραμμές της αντίστασης σε αυτήν. Είναι το ίδιο επικίνδυνη με τη διάκριση ανάμεσα σε «καλή» και «κακή» ή «κακόφημη» αξιολόγηση, ανάμεσα σε αξιολόγηση που μπορεί να βοηθήσει το σχολείο και τον εκπαιδευτικό να βελτιωθούν και σε εκείνη που έρχεται να τιμωρήσει τον εκπαιδευτικό, να μετακυλίσει πάνω του όλη την ευθύνη για τη λειτουργία του σχολείου, αφήνοντας τις δομές του κοινωνικού συστήματος και της εξουσίας στο απυρόβλητο.

Δεν υπάρχει «κακή» και «καλή» αξιολόγηση, αξιολόγηση που «βοηθάει» και αξιολόγηση που «δεν βοηθάει». Η αξιολόγηση έχει «βαθιές ρίζες» στο κοινωνικό σύστημα που ζούμε, είναι οργανικό μέρος της φυσικής και συμβολικής του βίας, κατάγεται από την καπιταλιστική εκμετάλλευση και ταυτόχρονα την εκφράζει, την ισχυροποιεί και την νομιμοποιεί. Η αξιολόγηση μεταμορφώνει την εκμετάλλευση και την ταξική ανισότητα σε «φυσικούς» και «ορθολογικούς» δείκτες, περιορίζοντας σε βαθμό εξαφάνισης τις αντίθετες φωνές. Η αξιολόγηση πνίγει τη δημοκρατία, στραγγαλίζει την όποια παιδαγωγική ελευθερία έχουν οι εκπαιδευτικοί, μειώνει ακόμη περισσότερο τα ήδη ελάχιστα περιθώρια να αναπτυχθεί ένας άλλος «λόγος» μέσα στο σχολείο, να οργανωθούν συλλογικές αντιστάσεις. Στη σημερινή περίοδο της ακόμη μεγαλύτερης διεθνοποίησης του κεφαλαίου, την περίοδο της καπιταλιστικής ανασυγκρότησης όπου η εκπαίδευση γίνεται εμπόρευμα, όπως ο καφές και τα καλλυντικά, η αξιολόγηση περνάει από τον παραδοσιακό ρόλο του τυπικού κοινωνικού ελέγχου των εκπαιδευτικών στην «τιμαριθμοποίηση» της εκπαιδευτικής διαδικασίας, προκειμένου αυτή να έχει «ανταλλακτική αξία» για να κινηθεί στα διεθνή χρηματιστήρια των αξιών.

Για αυτούς τους λόγους, η αξιολόγηση συνιστά μέρος της καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης, είναι το σημαντικότερο πολιτικό διακύβευμα στην εκπαίδευση. Το «πέρασμα» και η «επιβολή» της θα αλλάξουν δραματικά τόσο το χάρτη των συσχετισμών στο σχολείο όσο και την καθημερινή εργασία του εκπαιδευτικού, σε όλες της τις πτυχές: από την εργασιακή του σχέση με την εκπαίδευση (μονιμότητα) μέχρι το κλίμα που θα βιώνει καθημερινά στο σχολείο και τις σχέσεις με τους συναδέλφους του.

Με πιο απλά λόγια: η αξιολόγηση είναι τα «Δερβενάκια». Όποιος τα «διαβεί» ή τα «κρατήσει» έχει κάνει ένα σημαντικό βήμα στον αγώνα του να εμπεδώσει την ιδεολογική και πολιτική του ηγεμονία στο σχολείο και την κοινωνία. Αυτό η άρχουσα τάξη το έχει καταλάβει και για αυτό επιμένει στην αξιολόγηση. Το ζητούμενο είναι να το συνειδητοποιήσει και η άλλη πλευρά.

Δεινόσαυροι

Πήγα σε ένα συνέδριο που λέτε, από αυτά που αναρωτιέσαι να έχουν μπει σε τάξη αυτοί που κάνουν τις εισηγήσεις. Δεν λέω, 1-2 πραγματάκια που ακούστηκαν μέσα σε ολόκληρο 3ωρο είχαν ένα νόημα κι ήταν γενικά εφαρμόσιμα. Όμως οι δεινόσαυροι μου τράβηξαν το ενδιαφέρον πιο πολύ από όλα. Προσωπικά αποφεύγω σαν ο διάολος το λιβάνι τα σχολεία που θεωρούνται χάι και πλούσια γιατί πραγματικά δεν μπορώ να βρω ρόλο στο συγκεκριμένο μαθητικό πληθυσμό. Όταν λοιπόν στο συνέδριο μας παρουσίασαν το πρότζεκτ με τους δεινόσαυρους μας είπαν ένα σωρό για το τι θα μπορούσαν να προτείνουν τα παιδιά:
  1. χώρους που θα μπορούσαν να επισκεφτούν
  2. να φέρουν τα ίδια υλικά (βιβλία, ψηφιακούς δίσκους κτλ) για να φτιάξουν γωνιά στην τάξη

Αυτό βέβαια προϋποθέτει:

  1. τα παιδιά να έχουν τα ερεθίσματα και να ξέρουν επαρκώς μουσεία, ειδικούς χώρους κτλ για το κάθε θέμα
  2. να έχουν οι γονείς τους λεφτά για να τους αγοράζουν βιβλία, ψηφιακούς δίσκους, κουκλάκια κτλ
  3. να μην τα βάζεις τη μια μέρα στην τάξη και να εξαφανίζονται την επόμενη, έχοντας εσύ (ο βασικός υπεύθυνος για το τι γίνεται στην αίθουσα που φιλοξενεί την τάξη σου) την ευθύνη να τα αντικαταστήσεις, ή και να εκτίθεσαι ως ανεύθυνος τόσο στα παιδιά όσο και στους γονείς.

Πάντα μας παρουσιάζουν δηλαδή σχολεία-πρότυπα, τα οποία βάσει και της κοινωνικής ανισότητας όπως αυτή αντικατοπτρίζεται και στο θεσμό της εκπαίδευσης αποκλείουν πολλές τάξεις από τέτοιες διαδικασίες. Βέβαια, όλες αυτές οι κοινωνικές αλλαγές αναφέρονται κάθε φορά σε όλα τα συνέδρια και σεμινάρια που πάω (π.χ. τα αλλόγλωσσα παιδιά). Κανένα όμως, δεν αναφέρει τι στο καλό θα πρέπει να γίνει σε σχολεία τα οποία δεν έχουν οι γονείς των παιδιών τέτοια οικονομική δυνατότητα που συχνά συνοδεύεται και με έλλειψη εμπειριών και ερεθισμάτων. Φαντάζομαι ότι θα φταίνε οι δάσκαλοι που στην προσπάθειά μας να τους δώσουμε παραπάνω πράγματα δεν τα αφήνουμε να σκεφτούν μόνα τους πράγματα που έτσι κι αλλιώς δεν είναι σε θέση να το κάνουν, αφού ο τρόπος ζωής τους δεν ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις του σχολείου. Ενός σχολείου προορισμένου για τους λίγους όσο αφορά στις μοντέρνες απόψεις τις παιδαγωγικές που παρουσιάζονται στα διάφορα συνέδρια. Κι όσο αφορά στο να γίνει κάνα συνέδριο που να πιάνει συγκεκριμένες πρακτικές προτάσεις για το πώς χειριζόμαστε μαθητικούς πληθυσμούς είτε με μεταναστευτική προέλευση είτε με προέλευση χαμηλών κοινωνικών τάξεων κτλ, οι προσπάθειες είναι από απειροελάχιστες ως μηδαμινές. Πράγμα ανησυχητικό από την στιγμή που όλοι έχουμε τέτοιες περιπτώσεις μαθητών στα σχολεία μας (άλλοι λίγο άλλοι κατά πλειοψηφία). Είναι σαν να μην θέλουμε ή να μην θέλουν κάποιοι να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε αυτά τα ζητήματα.

Και αν η αξιολόγηση περιλαμβάνει και κατηγοριοποίηση στην τελική του σχολικού έργου, και αυτό σημαίνει να δημιουργηθούν σχολεία 5,4,3,2,1 αστέρων.... Αλλά για αυτό υποσχέθηκα ότι θα επανέλθω!

Πρώτη ανάγνωση του προτεινόμενου, νέου σχεδίου αξιολόγησης

Καλά ε. Άλλο πράμα! Είναι η πρώτη ανάγνωση και δεν την έχω ολοκληρώσει εντελώς αλλά κολλά με το προηγούμενο κείμενο για το μικροτσίπ. Θυμάμαι που συζητούσα με το διευθύντη και μου έλεγε ότι σύμφωνα με αυτό το σχέδιο θα υποχρεούται να μπαίνει στην τάξη μας με το δεφτέρι τζιαι να μας αξιολογεί. Αυτό μπορεί να κάνει μερικούς να γκρινιάζουν επειδή σημαίνει πρακτικά παραπάνω χαρτομάνι και έγγραφα που πρέπει να συμπληρωθούν, όμως το ανησυχητικό, συναδέλφισσες και συνάδελφοι, είναι ότι τελικά θα πρέπει να φοβόμαστε τους πάντες και τα πάντα. Στην ιστοσελίδα της ΠΟΕΔ μπορείτε να βρείτε το νέο σχέδιο αξιολόγησης σε περίληψη που έγινε από διακινησιακή επιτροπή της ΠΟΕΔ (κλικ χήαρ: http://www.poed.com.cy/word/proteinomeno%20sxedio.doc). Στις σελίδες 13-14 θα διαβάσετε τα εξής:

10.Ο εκπαιδευτικός σύμβουλος έχει καθήκον να αναφέρει στο δ/ντή δασκάλους με ψυχολογικά προβλήματα για σκοπούς λήψης μέτρων (άρθρο 32ζ, προτεινόμενοι κανονισμοί επιθεώρησης και αξιολόγησης).
Ο δ/ντής έχει καθήκον να αναφέρει β. δ/ντές και παιδ. συμβούλους με ψυχολογικά προβλήματα για σκοπούς λήψης μέτρων (άρθρο 35, προτεινόμενοι κανονισμοί επιθεώρησης και αξιολόγησης).

11.Με βάση το άρθρο 38* των προτεινόμενων κανονισμών **, ο Παιδαγωγικός σύμβουλος αναφέρει στον δ/ντή εκπαιδευτικούς με προβλήματα υγείας, υπηρεσιακή ανεπάρκεια ή ακαταλληλότητα για παραπομπή σε Ιατροσυμβούλιο ή στο ΚΕΑ. *(σελ.36)
**Οι περί εκπαιδευτικών Λειτουργών (ανάθεση καθηκόντων
αξιολογητή, μονι μοποίηση αξιολόγηση προαγωγές)
Κανονισμοί του 2006.

12. Με βάση το άρθρο 40* των προτεινόμενων κανονισμών Αξιολόγησης, ο δ/ντής που εντοπίζει β. δ/ντές ή συμβούλους με προβλήματα υγείας, υπηρεσιακή ανεπάρκεια ή ακαταλληλότητα τους παραπέμπει σε Επιτροπή στην οποία ο ίδιος και 2 αξιολογητές αποφασίζουν την παραπομπή του καταγγελόμενου σε ιατροσυμβούλιο ή στο ΚΕΑ. *(σελ.37).



13. Ομοίως ο δ/ντής μπορεί να καταγγελθεί για προβλήματα υγείας, ακαταλληλότητας ή ανεπάρκειας από μαθητή εκπαιδευτικό σύμβουλο, γονιό κλπ.

ΜΠΡΑΒΟ! Θα γίνουμε Μεγάλος Αδελφός! Τελικά ο διευθυντής και η ομάδα η διοικητική συγκεντρώνουν ακόμα παραπάνω εξουσίες ή μου φαίνεται; Επίσης μου αρέσει πολύ η δυνατότητα που υπάρχει να καταγγέλλουμε ο ένας τον άλλον για ανεπάρκεια και ακαταλληλότητα. Επίσης ωραίο είναι ότι αν σε καταγγείλει ο διευθυντής θα συμμετέχει και αυτός στο να αξιολογήσει την δική του υποψία για ανεπάρκεια και ακαταλληλότητα κτλ.

Αυτά ως πρώτη ανάγνωση σε φάση που ακόμα πίνω το φραπέ μου. Θα επανέλθω με διάφορα άλλα γιατί μέσα έχει και φράσεις για "οικονομική περισυλλογή" και κριτήρια στα οποία ακόμα δεν έχω επισέλθει για μονιμοποίηση συναδέλφων και άλλα πολλά.

18 Μαΐ 2007

Το μικροτσίπ

Μου το έλεγε ένα φίλος μου πριν από 2-3 χρόνια ότι θα γίνει αυτό. Εγώ τότε τα έβρισκα όλα υπερβολικά και ότι δεν θα υπήρχε περίπτωση να περάσουμε σε τόση εντατικοποίηση ηλεκτρονικού φακελώματος και παρακολούθησης.

Μετά από τις καμέρες λοιπόν στους δρόμους αλλά και το σκάνδαλο που βγήκε για τις παρακολουθήσεις συγκεκριμένων τηλεφώνων έρχονται στην Κύπρο και τα βραχιολάκια για τους κατάδικους (αρχικά;). Βέβαια, ο διευθυντής των φυλακών λέει ότι αυτό το μέτρο αφορά στην επανένταξη και όχι στηνποινή. Όμως παρακάτω αναφέρει ότι όσοι θα μπαίνουν στο πρόγραμμα ηλεκτρονικής παρακολούθησης, θα ζουν μέχρι την ολοκλήρωση της ποινής τους σε καθεστώς περιορισμένης ελευθερίας. Θα μπαίνει λέει το βραχιολάκι και θα υπάρχει Κέντρο Ελέγχου στις φυλακές ώστε αν κάποιος δεν είναι εκεί που πρέπει να είναι να τον τσακώνουν αμέσως και να τον βάζουν πάλι μέσα!

Την ίδια μέρα διαβάζω: "Βάλτε στο παιδί μου μικροτσίπ"! Μετά από την εξαφάνιση 4χρονης Αγγλίδας στην Πορτογαλία, Βρετανοί γονείς "έχουν τρελαθεί" στο να ζητούν από επιστήμονα-κατασκευαστή μικροτσίπ να τους προμηθεύσει το προϊόν του για τα παιδιά τους.

Κι όλα αυτά όταν πριν 1-2 χρόνια μου έδειξαν και τη διαφήμιση για το βρακί με τον πομπο για να παρακολουθούν, λέει, οι άντρες με άνεση και ευκολία τις γυναίκες της ζωής τους (θυγατέρες, συζύγους, συντρόφους κτλ). Τέτοιοι πομποί μπορούν άνετα να εφαρμοστούν στο όποιο είδος ρουχισμού (και υπάρχουν ήδη παιδικά μπλουζάκια, καπέλα και μπουφάν με αυτό το σύστημα εντοπισμού) με το "πλεονέχτημα" ότι δεν το παίρνει χαμπάρι αυτή που το φορά.

Όσο παιρνάει ο καιρός άλλο τόσο μου φαίνεται ότι θα πρέπει να μελετήσουμε σοβαρότερα τον Όργουελ που μίλησε για το Μεγάλο Αδελφό πριν γίνει ριάλιτι σόου. Να τον μελετήσουμε, να δούμε τι άλλο είναι για να πάθουμε στο άμεσο μέλλον!

17 Μαΐ 2007

Η συνέλευση

Πάεις στην επαρχιακή συνέλευση της ΠΟΕΔ. Είσαι εσύ αλλό 6-7 συνάδελφοι τζιαι καμιά μούγια που εβαρέθηκε τζιαι κόφκει βόλτες. Πιλέ μου να ζητήσουν να έχουν μιαν αίθουσα πιο μεγάλοι για να χωροί τους δασκάλους σχολείων μιας ολόκληρης επαρχίας εν εκαϊλίσαν. Μα αφού ξέρουν που πρίν ότι οι συνάδελφοι εν θα πατήσουν. Τόσην αδιαφορία πιον γιατί; Μα φυσικά επειδή φταίσιν οι συνάδελφοι που εν που τη φύση τους αδιάφοροι. Εννοείται ότι η συνέλευση έγινε απογευματινές ώρες.

Η ημερήσια διάταξη ήταν η λογοδοσία της επαρχιακής για τα πεπραγμένα του χρόνου τζαι συζήτηση και λήψη απόφασης για κάθε θέμα της ημερήσιας διάταξης. Τούτο το λήψη απόφασης αν το θυμούνταν λίο κάποιοι ίσως να έφκαινε τζαι καλύτερα η συνέλευση τζιαι οι συνάδελφοι ξαφνικά να έπαυαν να ήταν τόσο αδιάφοροι όσο από την φύση τους είναι εδώ και χρόνια, όπως προσπάθησαν μερικοί στη συνέλευση να μας πείσουν.

Τελικά είπαν μας ότι η συνέλευση ενναιν για να λάβει απόφαση αλλά για να μεταφέρει στο ΔΣ της ΠΟΕΔ τα θέματα που εγγράφησαν ούτε λίγο ούτε πολύ. Ε, πείτε μας να σας στείλουμε μέηλ σιόρ να τελειώνουμε! Ήντα μας απασχολείτε, για να λαλούμε μόνο λόγια ότι η συνέλευση εν το ανώτερο όργανο λήψης αποφάσεων τζαι εν δεσμευτικό αλλά κατά τα άλλα να τη γράφουμε ως προς τούτη της τη λειτουργία στα παλαιότερα των υποδημάτων μας; Αν οι συνάδελφοι δεν έχουν λόγο στις συνελεύσεις, γιατί να έρτουν;

Πρέπει να ξεφύγουν κάποιοι που τη λογική του γραφειοκράτη, αν θα καταφέρουν να φέρουν κόσμο στις συνελεύσεις και το συνδικαλιστικό όργανο των δασκάλων να λειτουργεί επιτέλους δημοκρατικά τζιαι που τη βάση του τζιαι όι που τους όποιους 7 μας κάτσουν ύστερα που τις εκλογές!!!

Υ.Γ.
Άσε που κοτζάμου μέλος παράταξης, πρώην γενικός αντιπρόσωπος εν έπιαε το φαξ στο σχολείο του, τζαι έπρεπε να του το πω εγώ για να έρτει! Τζαι η απάντηση μέλους της επαρχιακής επιτροπής ήταν: "¨Αφού έστειλα σου μήνυμα, ρε"! Ορίστε λογική στις ειδοποιήσεις των μελών για να παρευρεθούν στη συνέλευση. Η λογική του ξέρω σε τζαι στέλνω σου ες εμ ες!