Foster High School: Walkout 11/16/2007

Οκ, το βίντεο δεν είναι και ότι καλύτερο. Πρόκειται για μια διαμαρτυρία που έκαναν οι μαθητές αυτού του σχολείου της Ουάσινγκτον στις ΗΠΑ, ενάντια στον πόλεμο.

Από το συγκεκριμένο σχολείο συμμετείχαν 150, ενώ συνολικά στην πολιτεία 1.000 μαθητές συμμετείχαν στη διαμαρτυρία. Το σύνθημά τους ήταν να δοθούν λεφτά στα σχολεία και όχι στον πόλεμο.

Οι συνέπειες στη δημοκρατία των ΗΠΑ για μια ειρηνική διαδήλωση; Ήδη έχει τεθεί σε διαθεσιμότητα ένας καθηγητής που στήριζε αυτή την κίνηση των μαθητών, ενώ για άλλους πέντε θα γίνει πειθαρχική έρευνα από τον επιθεωρητή του σχολείου. Οι μαθητές που συμμετείχαν εκεί απειλούνται με τιμωρίες και πειθαρχικά μέτρα, επειδή βρήκαν το θάρρος να διαδηλώσουν ενάντια στις συνέπειες που προκαλεί ο πόλεμος στις κοινότητές τους!

Υπάρχει λοιπόν μια επιτροπή μαθητών και καθηγητών για αλληλεγγύη σε αυτούς που διώκονται που καλεί να στείλουμε e-mail διαμαρτυρίας στον διευθυντή του σχολείου.

Για περισσότερες πληροφορίες για το θέμα και για ένα model protest letter, πάντε εδώ.

UPDATE (30/11/2007)

It's been 30 years since Pink Floyd's "The Wall". Are we (the teachers) another brick in the wall? It's clear to me that a lot of us are. And that we do work within their policies and their system. But, there are examples that show that teachers can inspire free thought, initiative-taking by the students for their beliefs, and they can also support democratic ideas. This is the case with Brett Rogers, the colleague from US who is suspended because of his support to a student generated democratic movement. When Brett Rogers was asked if he had a personal stake in the war, he said: “It’s an illegal war and my cousin is deploying December 4th, and I’m not happy about it.” . I think that we should all congratulate him and express our solidarity by sending appeals to the principal of that school. Maybe we should think rephrazing the lyrics to "Hey, warlike beaurocrats, leave them peace seeking teachers and students alone!"

Burn out

Ένα φαινόμενο που βασανίζει κυριολεκτικά μια ομάδα διαφόρων επαγγελμάτων που γίνονται με πολύ άγχος, ανάμεσα στα οποία είναι και το επάγγελμα του εκπαιδευτικού, είναι το burn out. Ψάχνοντας στο ίντερνετ βρήκα το ότι το burn out επηρεάζει και τους bloggers. Πολλοί λέει αγχώνονται στο πώς να ανταποκριθούν στα σχόλια που τους αφήνουν οι αναγνώστες τους καθώς και στο να αναρτούν συχνά κείμενα γραμμένα με τρόπο έξυπνο κι ελκυστικό.

Πώς συμβαίνει αυτό με τους δασκάλους:

Το burn out είναι μία διαδικασία που προκύπτει από τη δυσκολία και το άγχος που υπάρχει στη δουλειά των εκπαιδευτικών. Μακρόχρονες περίοδοι άγχους καταλήγουν συχνά σε burn out. Νιώθουμε ότι τα «όπλα» που έχουμε για να αντιμετωπίσουμε τις απαιτήσεις της καθημερινότητας είναι ανεπαρκή, ενώ παίζουν σημαντικό ρόλο και οι διαπροσωπικές σχέσεις στη δουλειά (βλ. σούπερ απαιτητικοί επιθεωρητές/διευθυντές και σούπερ ανταγωνιστικοί συνάδελφοι). αλλά και στον προσωπικό μας χρόνο.

Δεν βρίσκουμε νόημα σε αυτό που κάνουμε, δεν συνδέουμε τη δουλειά μας με κάποιο άμεσο αποτέλεσμα και υπάρχει ένα συνεχές αίσθημα ματαίωσης. Εδώ υπάρχει ένα τεστ όπου μπορεί κανείς να δει βάσει των αποτελεσμάτων του κατά πόσο το burn out τον αφορά. Από εκεί σε συμβουλεύουν μετά για διάφορα μέτρα που μπορείς να πάρεις, αν και η αυτοθεραπεία μέσω ίντερνετ, προσωπικά με προβληματίζει. Αν βγείτε "θετικοί", θα έλεγα να προτιμήσετε μια άλλη λύση! ;-)

Υπάρχουν έρευνες που προτείνουν μια σειρά από μέτρα που μπορούν να ληφθούν για να αποφευχθεί το burn out. Τα πιο πολλά από αυτά θεωρώ ότι απέχουν από την καθημερινή πρακτική των σχολείων, επειδή δεν υπάρχει υποστηρικτικό υλικό ή διαντίδραση για να συζητιούνται τα θέματα που απασχολούν τους εκπαιδευτικούς ως προς την επίτευξη των στόχων τους. Δεν υπάρχει feedback που λέμε και αν οι στόχοι σου αποτυγχάνουν θεωρείται ότι έχει να κάνει με τη δική σου αναποτελεσματικότητα. Νομίζω ότι οι σπάνια ζητάμε στήριξη, ενώ το σύστημα που υπάρχει αυτή τη στιγμή περισσότερο αξιολογεί παρά συμβουλεύει τους εκπαιδευτικούς.

Chavela Vargas - La Llorona (Clip)

Για πολλούς λόγους...

19 Νοεμβρίου – μία μέρα τιμής για τη δημόσια τουαλέτα

Μία από τις αγαπημένες μου ασχολίες είναι όταν δεν χωράει άλλα το κεφάλι μου να παίζω λίγο με το σάιτ «Σαν σήμερα». Πολύ ωραία πράγματα βρίσκει κανείς εκεί μέσα όπως ότι σήμερα είναι η Παγκόσμια Ημέρα Δημόσιας Τουαλέτας. Κάνοντας ένα επάγγελμα το οποίο δεν μου επιτρέπει να πηγαίνω τουαλέτα όποτε μου ‘ρθει, αλλά μόνο το διάλειμμα, είπα να αφιερώσω λίγο χώρο στο blog για αυτή την σπουδαία μέρα!

Αφιερωμένο σε όσους πρέπει να τα κρατάνε και να πάνε μετά κατά τη διάρκεια της δουλειάς τους, λόγω της φύσης του επαγγέλματος. Ουρολόγοι, ερχόμαστε!

Με τι φαρμάκι τα έχουμε ποτίσει...

Τους άκουσαν και σήμερα. Τους είδαν. Κάτω από τα γραφεία της ΕΦΕΝ (εκκλησιαστικής περιουσίας), ήταν καμιά 100στή άτομα. Κάθε λογής λάβαρο και σύμβολο που παραπέμπει σε πόλωση και μίσος (δεν αναφέρομαι σε κανενός κράτους τη σημαία). Μαζί με αυτούς τους 100 και οι "άσχετοι", "αδιάφοροι", παιδιά που πολλές φορές έχουν και μη κυπριακή καταγωγή. Τα συνθήματα που προταστάτησαν από τους εφενίτες και επαναλήφθησαν από τους παρασυρθέντες:

• Τούρκοι, Μογγόλοι, δολοφόνοι
• Τούρκοι καλοί, μόνο νεκροί
• Εεε, οοο, Τούρκοι θα πεθάνετε σε χώμα ελληνικό

Με τι φαρμάκι τα έχουμε ποτίσει αυτά τα παιδιά; Σίγουρα πίσω από αυτούς κρύβονται και ενήλικες, όσο και αν η ΕΦΕΝ θέλει να παρουσιάζεται ως καθαρά μαθητική. Παρόλα αυτά και τα ζητήματα για τη χρηματοδότησή της είναι αρκετά ύποπτα. Και το χειρότερο μαζί τους να επαναλαμβάνουν αυτές τις αισχρότητες, αυτά τα συνθήματα που μόνο φυλετικό μίσος προωθούν, και παιδάκια. 12 και 13 χρονων. Παιδάκια που πήγαν να δουν "τι παίζει" και μετά έχωσαν τα ακουστικά στο αυτί για να ακούσουν τα τελευταία σουξέ.

Παράλληλα, πήρα και ανακοίνωση τύπου από το ευρωπαϊκό αντιρατσιστικό δίκτυο Κύπρου. Αυτό και αν έχει ενδιαφέρουν. Γιατί αν η ΕΦΕΝ δεν έχει (ας πούμε) καθαρή διασύνδεση με θεσμούς που τους έχουμε υπό σεβασμό και υπόληψη, αυτό που αναφέρει η ανακοίνωση είναι στην ουσία κυβερνητική συμμετοχή σε ημερίδα της "Κϊνησης για τη Σωτηρία της Κύπρου". Οι στόχοι της κίνησης αυτής είναι η σωτηρία της Κύπρου από τις "χιλιάδες αλλοδαπούς" που όπως αναφέρουν κατακλύζουν την Κύπρο και που θα αλλάξουν το δημογραφικό τοπίο με αποτέλεσμα να μειωθούν οι ελληνοκύπριοι σε 20 χρόνια. Αυτή η κίνηση θα έχει εκδήλωση στις 18/11 στην ΕΘΑ Έγκωμης η οποία και θα προσφωνηθεί από τον Υπουργό Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξης, ενώ θα παρευρεθεί και ο επίτιμος πρόεδρος της ΕΔΕΚ, Βάσος Λυσαρίδης.

Η απαρχή της ίδρυσης καθαρά ρατσιστικών οργανώσεων στην Κύπρο; Πιθανών. Όμως, εμείς τι θα κάνουμε για αυτό; Και ως ακτιβιστές και ως δάσκαλοι. Θα μου πείτε, ως δάσκαλοι, πόσα μένει να κάνουμε; Το φαρμάκι υπάρχει. Και υπάρχει από παντού. Χρειάζεται κοινωνική αφύπνιση για να αλλάξουν δομικά στοιχεία που προωθούν τέτοιου είδους μισαλλόδοξες και ρατσιστικές αντιλήψεις. Ας ρυθμίσουμε τα ξυπνητήρια μας...

Βρήκα τελικά και την πρόσκληση για το event. Το όλο θέμα μου θυμίζει το Μαθουσαλίξ από τον Αστερίξ (νομίζω στο τεύχος "Το δώρο του Καίσαρα") που λέει: "Δεν έχω τίποτα ενάντια στους ξένους, απλά πιστεύω ότι πρέπει να τους διώχνουμε"!

Ακολουθεί η πρόσκληση

Σας προσκαλούμε στην Ημερίδα η οποία θα λάβει χώρα στο Σωματείο "Ε.Θ.Α." Έγκωμης, την Κυριακή 18 Νοεμβρίου 2007, με θέμα:

Δημογραφική Αλλαγή στην Κύπρο

Πρόγραμμα εκδήλωσης

Χαιρετισμοί:

Σάββας Δρουσιώτης, Εκπρόσωπος της Οργανωτικής Επιτροπής,

Πέτρος Στυλιανού, Πρόεδρος Κίνησης για τη Σωτηρία της Κύπρου,

Βάσος Λυσαρίδης, επίτιμος πρόεδρος Σ.Κ. ΕΔΕΚ

Ομιλίες:

Πανίκος Αρσαλίδης, μελετητής-ερευνητής σε δημογραφικά θέματα.

Βίας Λειβαδάς, ερευνητής - συγγραφέας

Σοφοκλής Σοφοκλέους, Υπουργός Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξης

Συζήτηση με τους συνέδρους, ερωτήσεις και απαντήσεις

Σημείωση:

Θα προταθεί η έγκριση Ψηφίσματος προς τον Πρόεδρο της Κυπριακής

Δημοκρατίας κ. Τάσσο Παπαδόπουλο, σχετικά με το θέμα.

Τα πρακτικά της Ημερίδας θα εκδοθούν σε ειδικό βιβλιάριο.

Η Ημερίδα τελεί υπό την Αιγίδα του Υπουργού Δικαιοσύνης και

Δημόσιας Τάξης κ. Σοφοκλή Σοφοκλέους

Ερωτηματικά που βασανίζουν

Πώς διαβλέπετε να διαμορφώνεται δημογραφικά η Κύπρος στα επόμενα 15 χρόνια, έχοντας υπόψη ότι:

Τα κατεχόμενα εδάφη της Κύπρου σήμερα κατοικούνται παράνομα από:

• 160.000 Τούρκους έποικους
• 50.000 στρατιώτες από την Τουρκία, και (νόμιμα) από
• 60.000 Τουρκοκύπριους με τον αριθμό τους να μειώνεται λόγω της συνεχούς μετανάστευσης σε άλλες χώρες

Η ελεύθερη Κύπρος σήμερα κατοικείται από:

• 700.000 Έλληνες Κύπριους
• 50.000 μειονότητες και ξένοι με κυριακή υπηκοότητα ή από την Ε.Ε.
• 160.000 μετανάστες και λαθρομετανάστες κυρίως μουσουλμάνοι από: Πακιστάν, Σριλάνκα, Ιράν, από αραβικές χώρες και από την Κίνα

Ερώτημα: Πώς μπορεί να ανακοπεί η ήδη πολύ δυσμενής αυτή εξέλιξη η οποία αποβαίνει σε βάρος των Ελλήνων και Τούρκων Κυπρίων, νομίμων κατοίκων της Κύπρου;

Είναι αυτό καθήκον μόνο του κράτους ή φέρουν ευθύνη

και οι πολίτες της Κύπρου για την αντιμετώπισή του;

UPDATE 17/11/2007

Πληροφορήθηκα χθες και διαβάζω και στο σημερινό Πολίτη ότι τελικά η εκδήλωση που προγραμματιζόταν για σήμερα ματαιώθηκε. Την ίδια στιγμή ο Πολίτης έδωσε ιδιαίτερη έμφαση στο θέμα και, παρόλο που για την υπόθεση Νεσιέ Γιασίν ή για άλλα δεν αφιερώνεται ο χώρος που προσωπικά θα ήθελα, οφείλω να δηλώσω τη χαρά μου, που υπάρχουν άνθρωποι με μαζική πρόσβαση στον κόσμο που γράφουν για αυτά τα πράγματα, και μάλιστα υπό την σκοπιά που τα γράφουν. Τώρα αν έπεισε ο υπουργός για το θέμα ότι όλοι οι άνθρωποι που βρίσκονται στην Κύπρο πρέπει να αντιμετωπίζονται ισότιμα, από τη στιγμή που στα πλαίσια της κυβερνητικής πολιτικής υπάρχουν οι διαβεβαιώσεις για το αντίθετο (π.χ. μπλοκ 10), είναι ένα άλλο θέμα.

The ngo movement in Italy needs our support

Στο μέηλ μου πήρα ένα μήνυμα - κάλεσμα για συμπαράσταση για την υπόθεση της μαζικής απέλασης Ρουμάνων από την ιταλική κυβέρνηση. Την Κυριακή βρέθηκε στα χέρια μου ένα βιβλιαράκι της ΕΕ που περιλάμβανε άρθρα που βραβεύθηκαν για τη λεγόμενη (με νευριάζει τούτος ο όρος) "διαφορετικότητα". Ανάμεσα στα άρθρα αυτά ήταν και το ιταλικό που περιέγραφε την κατάσταση σε ένα από τους (εντελώς) πρόχειρους και αυτοσχέδιους καταυλισμούς τους. Ο δημοσιογράφος τον περιγράφει ως "πόλη-φάντασμα". Τα "σπίτια" ήταν φτιαγμένα από χαρτόνια, διάφορα νάιλον και πλαστικά... οι "ιταλικές φαβέλες" όπως λέει και ο δημοσιογράφος. Άνθρωποι που επειδή δεν βρίσκουν μια καλή ζωή στη χώρα τους, πάνε να ψάξουν ένα καλύτερο μέλλον αλλού. Αποτελούν το μεγαλύτερο πληθυσμό μεταναστών στην Ιταλία, και η γενικευμένη επίθεση ακόμα και από την "αριστερή" κυβέρνηση του κ. Πρόντι, έχει ξεπεράσει κάθε όριο! Διαβάστε το γράμμα που ακολουθεί και στηρίξτε την προσπάθεια συμμετέχοντας σε αυτή την εκστρατεία!

Dear Colleagues,

Following a sustained campaign carried out in a number of prominent media since the summer months of 2007, inciting panic about crimes purportedly committed by Romanians -- and in particular Romanian Roma -- the Italian government has passed an emergency decree facilitating the expulsion of Romanian citizens, with only limited procedural protections. In the context of agitating for these new draconian measures, media in Italy and Romania have participated in explicitly racist incitement, and a number of high-ranking officials have made explicitly anti-Romani statements.

In Romania, although some high-ranking public officials condemned the decree, there have also been expressions of anti-Romani hatred at very high level. For example, Romanian Minister of Foreign Affairs Mr. Adrian Cioroianu purportedly stated in an interview on 4 November 2007 elated to the current crisis: ". I was wondering if we couldn't buy a piece of land in an Egyptian desert where to send those people, those people who makes us (Romanians) a laughing stock. It is clear that if they go to Italy, there they still feel well, the climate is nice, they hear around them a Latin language they understand somehow in a month."

On 3 November 2007, Commissioner for Justice and Civil Liberties Mr. Franco Fratini, himself of Italian origin and with high-level links to Italian party politics, reportedly both urged Italian authorities to expel Romanians, as well as to pull down Romani camps in Italy to prevent persons from returning.


Several new policy initiatives in Italy and elsewhere appear deeply infected with anti-Romani considerations. There are evident systemic abuses of fundamental human rights ongoing now, directly linked to these new policies, as well as the threat of serious harm to race relations in Italy and Romania, as a direct result of the events of recent weeks.


An urgent action appeal letter, targeting the Romanian and Italian Prime Ministers, the Romanian President, the President of European Commission, and the Commissioner for Human Rights of the Council of Europe, is available at http://www.romanetwork.org/protest2.htm .


We urge you to please join the letter campaign, as well as to forward this communication to other interested parties.

This is a common initiative of a number of Roma Civil Organisations and Roma rights activists. -

- Claude Cahn
Head of Advocacy UnitCentre on Housing Rights and Evictions (COHRE)
83 Rue de Montbrillant, 1202 Geneva,
Switzerland Geneva Tel +41.22.7341028 ;
fax +41.22.7338336
Mobile: (41 76) 203 46 88
Skype: claudecahn
Email: claudecahn@cohre.org

11 ατάκες

Αυτή η περίοδος είναι πολύ κουραστική. Η εισαγωγική φάση έχει τελειώσει με την τάξη και υπάρχει κάμποσο άγχος και πίεση για το αν θα μπει το νερό στο αυλάκι και αν θα αρχίσουν τα μικρά να μπαίνουν στο νόημα. Το τελευταίο διάστημα με απασχόλησαν διάφορα θέματα, όμως η κούραση και η έλλειψη χρόνου μου επιτρέπει να ασχοληθώ σοβαρά μόνο με ελάχιστα από αυτά. Και τώρα που είναι βράδυ, είχα μια μέρα τύπου Βέγγος, βρήκα σε μια σελίδα στο ίντερνετ έντεκα κινηματογραφικές ατάκες για τους δασκάλους. Η αφιέρωση-εισαγωγή έλεγε κι ένα ευχαριστώ, για τα σαββατοκύριακα που περνάμε διορθώνοντας, για τα χρήματα που ξοδεύουμε για υλικό για τα μαθήματά μας... Παραθέτω τις ατάκες, αγγλιστί:

1. “I will be a teacher because being a teacher is the most worthy thing a person can be.” Confessions of a Teenage Drama Queen (2004) – Lola (Lindsay Lohan)
2. “A great teacher has little external history to record. His life goes over into other lives.” The Emperor’s Club (2002) – Deepak Mehta (Rahul Khanna
3. “A teacher has two jobs; fill young minds with knowledge, yes, but more important, give those minds a compass so that that knowledge doesn't go to waste.” Mr. Holland’s Opus (1995) – Helen Jacobs (Olympia Dukakis
4. “I am in the business of putting old heads on young shoulders,” The Prime of Miss Jean Brodie (1969) – Jean Brodie (Maggie Smith)
5. “If we were interested in making money, we wouldn't have become teachers.” Flubber (1997) – Phillip Brainard (Robin Williams)
6. “I have five lessons to teach. What lessons they learn is entirely up to them.” Nanny McPhee (2006) – Nanny McPhee (Emma Thompson)
7. “It is a teacher's burden always to hope, that with learning, a boy's character might be changed. And, so, the destiny of a man.” The Emperor’s Club (2002) – William Hundert (Kevin Kline)
8. “He was a teacher of geometry. He always said: "You must consider every angle."” Airport (1970) – Ada Quonsett (Helen Hayes)
9. “He taught me without teaching. That's the best way.” Apache War Smoke (1952) – Nancy Dekker (Barbara Ruick)
10. “There is not a life in this room that you have not touched, and each of us is a better person because of you. We are your symphony Mr. Holland. We are the melodies and the notes of your opus. We are the music of your life.” Mr. Holland’s Opus (1995) – Adult Gertrude Lang (Joanna Gleason)
11. “I am a teacher! I am a teacher, first, last, always!” The Prime of Miss Jean Brodie (1969) – Jean Brodie (Maggie Smith)
    

Τα επιθετικά του δημοτικού παιδιά

Είχε ένα δημοσίευμα στον Πολίτη πριν 2-3 μέρες, για τις επιθετικές συμπεριφορές μερικών παιδιών που φοιτούν σε δημοτικά σχολεία της Κύπρου και για το πώς τα μέτρα που λαμβάνονται για την αντιμετώπιση τέτοιων περιπτώσεων είναι ανεπαρκή.


Ακολουθεί απόσπασμα του άρθρου:

Επιθετικές συμπεριφορές στα σχολεία
Τα θυμωμένα (του Δημοτικού) παιδιά...

Τελικά δεν είναι μόνο οι μαθητές των γυμνασίων και λυκείων που είναι θυμωμένοι (με αιτία;) και παρουσιάζουν επιθετικές συμπεριφορές στα σχολεία αλλά και στο σπίτι. Σύμφωνα με την ΠΟΕΔ ανάλογα, αν όχι και χειρότερα προβλήματα, εμφανίζονται και σε πολύ μικρότερες ηλικίες και δη στα παιδάκια των δημοτικών. Παιδιά των οχτώ και βάλε ετών που είναι έτοιμα να στραγγαλίσουν τον δάσκαλό τους, να πηδήξουν από την οροφή του σχολείου, που σκυλοβρίζουν τους συμμαθητές και τους δασκάλους τους, που φεύγουν από τις σχολικές αίθουσες και δεν δίνουν λογαριασμό σε κανένα, που ρίχνουν μπουνιές σε τζάμια και πόρτες, που "παίζουν" βγάζοντας ο ένας τον άλλο νοκ- άουτ! Το θέμα με τις απίστευτες διαστάσεις, φέρνει στην επιφάνεια ο πρόεδρος της ΠΟΕΔ Δημήτρης Μικελλίδης, ο οποίος κάνει λόγο για μαθητές με ψυχιατρικά ή άλλα προβλήματα που εκδηλώνουν σοβαρές διαταραχές στη\nσυμπεριφορά τους, επηρεάζοντας την ομαλή διεξαγωγή των μαθημάτων και προκαλώντας αναστάτωση στους υπόλοιπους συμμαθητές τους, αλλά και στους δασκάλους οι οποίοι σηκώνουν τα χέρια ψηλά.

"Αυτές οι καταστάσεις μάς έγιναν καθημερινό βίωμα. Κι ας μην προτρέξουν κάποιοι να μας πουν ότι πρέπει να αντιμετωπίζουμε\nτα παιδιά με αγάπη και κατανόηση. Ούτε η αγάπη ούτε η κατανόηση επιλύουν τις ψυχικές διαταραχές και τα ψυχολογικά προβλήματα" σημειώνει ο Πρόεδρος της ΠΟΕΔ, τονίζοντας πως δεν τελειώνουν τα παράπονα που καταφτάνουν στην οργάνωση είτε από σχολεία είτε από γονείς. Ο κ. Μικελλίδης κατηγόρησε ευθέως το υπουργείο Παιδείας ότι δεν λαμβάνει εγκαίρως, τα απαιτούμενα μέτρα. "Αυτά τα παιδιά χρειάζονται συνοδό και ώρες στήριξης. Παρόλα αυτά, το Υπουργείο δεν παίρνει τις ανάλογες αποφάσεις. Εάν η δικαιολογία είναι οι οικονομίες που κάνουν στους προϋπολογισμούς τότε... ζήτω που καήκαμε!"

Το πρόβλημα
Για την ώρα το όλο ζήτημα επωμίζονται οι Πολυθεματικές Ομάδες, που ορίζονται από την ανάλογη επαρχιακή Επιτροπή Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης προκειμένου να αξιολογούν τα παιδιά. "Υπάρχει μεγάλη ανάγκη για πολύ περισσότερα πράγματα. Τα χρήματα δεν νοείται να αποτελούν το λόγο που δεν διορίζονται\nσυνοδοί και δεν παραχωρούνται ώρες στήριξης", επαναλαμβάνει ο Δημήτρης Μικελλίδης. "Πέρσι, το διδακτικό προσωπικό ενός σχολείου υποχρεώθηκε να κατέλθει σε στάση εργασίας για να δοθεί συνοδός σε κάποιο παιδί. Σε μια άλλη περίπτωση για τρία ολόκληρα χρόνια πηγαινοερχόταν ο φάκελος ενός παιδιού. Τελικά αποφοίτησε με χίλια βάσανα και χωρίς ποτέ να τύχει ιδιαίτερης προσοχής. Φανταστείτε τι θα λέγαμε εάν το συγκεκριμένο παιδί έπεφτε από την ταράτσα του Δημοτικού ένα πρωινό..."


Εγώ πάλι έμαθα ότι συνάδελφος που αντιμετωπίζει ένα τέτοιο πρόβλημα, όταν στην απελπισία της, γιατί δεν έβρισκε και ιδιαίτερη στήριξη από αλλού, κάλεσε την ΠΟΕΔ για να της πει πώς να αντιμετωπίσει τη δική της περίπτωση, της τάξης της, δείχνοντάς τους τα τραύματά της, αυτοί της είπαν να καλέσει την αστυνομία!!!!! Συνάδελφοι, έχετε που έχετε το χρόνο να συνδικαλίζεστε, δεν το κάνετε και λίγο σωστά; Δεν ξέρετε ότι με πολλά από τα μέτρα που εξαγγέλλετε, ή με πολλές από τις οδηγίες που μας δίνετε (τα όρντινα από πάνω, χωρίς καν να ρωτήσετε ποια είναι η δική μας άποψη!!!), αφήνετε κάθε συνάδελφο εκτεθιμένο; Αν σε αυτή την περίπτωση ακολουθηθεί η συμβουλή σας και γίνει καταγγελία από τη συνάδελφο στην αστυνομία ενάντια στο παιδάκι που της δημιούργησε τους μώλωπες, ποιος από εσάς θα βγει μπροστά για την σώσει από το γνωστό μάτι του κυκλώνα που θα ακολουθήσει; Πώς μπορείτε με το χρόνο που σας πληρώνουμε για να έχετε έξτρα ως συνδικαλιστές να μας λέτε να δράσουμε σε ατομική βάση, καταστρέφοντας την καριέρα μας, αλλά πάνω από όλα την καλή μας την υγεία, με το σούσουρο και την πίεση που θα ακολουθήσει αν εφαρμοστεί η... "στρατηγική" που προτείνατε; Ίσως να μην πειράζει και τόσο να καταστραφεί μια καριέρα την στιγμή που προωθούνται μερικές άλλες...

Έχετε μάθει να μας συμβουλεύετε για τα πάντα μόνο σε ατομική βάση. Δεν μας καλείτε να έρθουμε σε εσάς παρά μόνο αν έχουμε ενστάσεις στις μεταθέσεις μας ή στις προαγωγές μας. Δεν ξέρουμε τις θέσεις σας για το σχέδιο αξιολόγησης. Δεν έχετε κάνει ένα δημοψήφισμα σε επίπεδο βάσης για τα θέματα που μας καίνε. Για το 63 αποφασίσατε μόνοι σας. Και από όσα πληροφορούμαι τη μοναδική φορά που κάνατε δημοψήφισμα για το αν θα χτίζαμε ή όχι σαν ΠΟΕΔ εξοχικά στις Πλάτρες το ογδοντακάτι τοις εκατό σας είπε όχι. Παρόλα αυτά, εσείς τα χτίσατε! Αφήνετε θέματα που καίνε όλοι την κοινωνία να γίνονται θέματα μικροσυντεχνιακών χειρισμών, και ενώ οι γονείς θα μπορούσαν να είναι οι μόνιμοι και δυναμικοί σύμμαχοί μας για τη βελτίωση της παιδείας του τόπου, τους έχετε στην απέξω! Φτάνει πια, συνάδελφοι! Κάντε καμιά γενική συνέλευση της προκοπής, αλλάξτε και το καταστατικό, και όταν συνδικαλίζεστε μην συμπεριφέρεστε ως διδάσκαλοι καθέδρας! Αυτά!

Κουράστηκα!

Κουράστηκα πολύ! Και συνειδητοποίησα ότι έχω πάρα πάρα πολύ καιρό να ακούσω μουσική.

Μόλις ήρθα έβαλα Violent Femmes. Μετά βρήκα και αυτό. Πάει κουτί και με το θέμα που άνοιξε τον τελευταίο καιρό...

Εξακολουθώ να νιώθω κουρασμένη. Μάλλον δεν είναι της ημέρας...

Πάω να εκτονωθώ τρώγοντας σοκολατίνα. Ελπίζω να αρέσει το λινκ με το τραγουδάκι.

Η τελευταία μαύρη γάτα - για τον Γιώργο

Σήμερα ο Γιώργος Πήττας ανέδειξε ένα πολύ ενδιαφέρον, σοβαρό και θλιβερό την ίδια στιγμή θέμα στην στήλη του στην εφημερίδα Πολίτης. Αφορούσε περιεχόμενο του φόρουμ Αποελλάς. Θα αρχίσω με την κατανόηση ότι δεν είναι όλοι ίσως το ίδιο επικίνδυνοι όσοι γράφουν στο Αποελλάς. Πολλοί από αυτούς όμως είναι. Μισούν τους Τούρκους, τους Εβραίους, τους αριστερούς.... Κάτι σαν αυτούς που δεν ήθελε ούτε και ο Χίτλερ...

Εκεί πέρα φιλοξενούνταν και αναδημοσίευση άρθρου της εφημερίδας «Ελεύθερος κόσμος» που έλεγε ότι το Ευρωπαϊκό Εθνικό Μέτωπο (που είναι η ευρωπαϊκή ομπρέλα για όλα τα νεοφασιστικά κόμματα), και συγκεκριμένα η Φόρσα Νουόβα (νεοφασίστες της Ιταλίας) και το NPD (οι νεοφασίστες της Γερμανίας), σκοπεύουν να οργανώσουν κατασκήνωση στην Κύπρο το ερχόμενο καλοκαίρι για το εθνικό θέμα. Είναι πολύ αστείο αυτοί οι άνθρωποι να θέλουν πραγματικά να πιστέψουμε ότι έρχονται με σοβαρότητα σε μια χώρα που υπέφερε και υποφέρει ακόμα από τον εθνικισμό και που έχει ανάγκη κοινής δράσης και πάλης Ε/Κ και Τ/Κ μαζί. Οι άνθρωποι που ξέρουν μόνο να σπέρνουν το μίσος. Οι άνθρωποι που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της Χρυσής Αυγής (γνωστότατη, όλα τα σφάζει όλα τα μαχαιρώνει – στην κυριολεξία, αν είναι κάπως πιο μαυριδερά ή κάπως πιο αριστερά από το γούστο της) το 2005 για συμμετοχή στο φεστιβάλ μίσους. Ευτυχώς εκεί, υπήρχαν οι αντιρατσιστικές οργανώσεις και οι κοινότητες αποφασισμένες να τους σταματήσουν. Με συναυλίες, σχολικές ημερίδες με αντιφασιστικό περιεχόμενο, κάθε λογής εκδηλώσεις και με τη συμμετοχή όλων η κάθοδος των ευρωνεοφασιστών σταμάτησε. Μιλάμε για ανθρώπους των οποίων οι ηγέτες δεν διστάζουν να δηλώσουν το θαυμασμό τους σε Χίτλερ, Ρούντολφ Ες κτλ. Λες και δεν ξέρουμε πού οδήγησε ο ναζισμός/φασισμός και τι συνέπειες είχε. Όπως κατάφεραν στην Ελλάδα να μην τους αφήσουν, να μην τους αφήσουμε ούτε εμείς...

Και η επίθεση που έφαγε ο Γιώργος στη συνέχεια ήταν προβλέψιμη. Άμα τα βάζεις με κάτι τέτοιους τουλάχιστον απειλές θα πρέπει να τις περιμένεις. Βέβαια, δεν μπορείτε να μπείτε να τις δείτε γιατί έχουν κλείσει το φόρουμ τους να είναι μόνο για μέλη τους. Τις βρισιές δεν θα τις σχολιάσω, αλλά ότι έχουν βάλει μέσα τις φωτογραφίες του για να τον αναγνωρίσουν και όταν τον δουν να του πουν δυο «λογάκια» (τα εισαγωγικά δικά τους και όχι δικά μου), μην μου πει κανείς ότι δεν είναι πεντακάθαρη απειλή...

Ακολουθούν φωτο που κατάφερα να «σώσω» με πριντ σκριν από το φόρουμ τους πριν να το κλείσουν. Για να δείτε τι λέγεται εκεί μέσα.

ΥΣ Με το ποδόσφαιρο είμαι άσχετη. Να φανταστείτε δεν καταλαβαίνω γιατί δεν παίζουν και τον τύπο με τα μαύρα. Έτσι οι υποστηριχτές της οποιασδήποτε ομάδας ας μην το πάρουν προσωπικά. Το θέμα είναι βαθύτατα πολιτικό και δεν θεωρώ ότι αφορά τους οπαδούς της οποιαδήποτε κυπριακής ομάδας στο σύνολό της.

Και ένα μήνυμα για τον Γιώργο και τον όποιο Γιώργο δέχεται απειλές από τέτοιους κύκλους:

"Δεν είσαι μόνος σου. Όταν μια γάτα κινδυνεύει, κινδυνεύουν όλες. Όταν μια γάτα απειλείται, απειλούνται όλες. Μαύρες και άσπρες, γκρίζες και κόκκινες. Ό,τι χρώμα, ό,τι σουλούπι και να 'χουν!"