23 Μαρ 2008

Απολογισμός

Λήδρας

Νομίζω ότι στην αρχή ούλλοι επεριφερούμασταν άσκοπα γιατί "εν είσιεν κανέναν". Μετά είπαμε κάποιοι που μας να πάμε για να μαζέψουμε την πρώτη ομάδα. Γιατί ο καθένας εμπορούσε να έφευκε επειδή εν είσιε κανέναν. Όταν επήαμεν, τα κανάλια τζιαι η αστυνομία ήταν σαφέστατα παραπάνω που μας. Ήμασταν 4. Οι μπλογκερς που εμέτρησα, τουλάχιστον τζιήνοι που ξέρω τες φάτσες τους ήταν 8, συν 2-3 γνωστοί σχολιασταί, συν η Ρόαμ τζιαι ο Στρατής που εν ηξέρω τες φάτσες τους. Σιγά σιγά ήρταν τζιαι οι διάφορες ομάδες με τα πανό τους. Τα πανό ήταν το μόνο που έδειχνε τζιαι μιαν άλφα προετοιμασία που πλευράς μερικών για την εκδήλωση. Ευτυχώς ήταν τζιαι ένα παιδί που έπαιζε κρουστά τζιαι εδιούσεν ένα πιο ευχαριστο κλίμα. Κατά τα άλλα, είδα απειροελάχιστους ακελικούς. Νομίζω ότι η εμπειρία δείχνει ότι εννα πρέπει να γίνονται πιο συντονισμένα πράματα για να υπάρχει ένας παλμός στα διάφορα που οργανώνονται. Ακόμα εν έχω πληροφόρηση αν έγινε κάτι αντίστοιχα τζιαι στην άλλη πλευρά, στο Λοκματζί.

Αντιπολεμική πορεία

Ξέρω ότι εννεν πολιτικό τούτο που εννα πω, αλλά επειδή τες τελευταίες μέρες εππέσαν ούλλα μαζί, συν η δουλειά, συν η προετοιμασία υλικού κτλ, ενύσταζαν πολλά. Ώσπου να αρκέψουμεν να περπατούμεν, έκατσα σε μια γωνιά με την εφημερίδα τζιαι επροσπαθούσα να συνέλθω που την νύσταν. Τζιαι εν κανεί που εν έβλεπα μπροστά μου που την νύσταν, ούλλοι ήθελαν να συνεννοηθούμεν για τα πρακτικά της πορείας.

Μετά άρπαξα μια πικέτα τζιαι άρκεψα να συμπορεύομαι με τους υπόλοιπους. Εν έγινε τίποτε το φαντασμαγορικό, αλλά τουλάχιστον είσιεν καμιάν 150ρκα άτομα τζιαι υπήρχε τζιαι ο απαιτούμενος παλμός για τα δεδομένα δαμέ. Έμαθα ότι το ρικ είπε ότι η φάση ήταν οργανωμένη που τους οικολόγους, παρόλο που τη διακήρυξη την υπέγραφαν 10 και βάλε οργανωμένα σύνολα. Το σίουρο ένι ότι μετά ένιωθα διαλυμένη. Ετζιοιμήθηκα βαθιά τζιαι πολλά. Το καλόν ένι ότι μέσα μέσα εχρησιμοποιούσα την πικέτα για να κόφκει ο ήλιος...

Στο τέλος αποζημιωθήκαμεν με ένα λαχταριστό σάντουιτς στην περιοχή του Ζήνα Πάλλας. Μετά είχα η ώρα 3 σεμινάριο. Επήα, έκατσα, έφκαλα τα παπούτσια μου τζιαι έμαθα τζιαι καινούρια πράματα. Εν ηξέρω πώς ένιωθαν οι υπόλοιποι αφού είχα φκάλει τα παπούτσια μου, το σίουρο ένι ότι η εν λόγω κίνηση ήταν πολλά ανακουφιστική για μένα.

20 Μαρ 2008

Μέρες ξεποδαρκάσματος

Τούτες τες ημέρες εππέσαν ούλλα μαζίν

Να τα πάρω με την σειρά:

  • Την Πέμπτη η ώρα 8μμ, στη Λευκωσία στο καφενείο "Καλά Καθούμενα" εννα έσιει ανάγνωση του κειμένου "What I heard about Iraq" που την ομάδα Roof Top Theatre group. Η ανάγνωση θα γίνει στα αγγλικά, και είναι πολύ δυνατό κείμενο, παλιό σχετικά, για τις λαφαζανιές που ακούαμε από διάφορους γνωστούς και μη εξαιρετέους για τον πόλεμο στο Ιράκ.

  • Την Παρασκευή υπάρχει μάζεμα στη Λήδρας η ώρα 5 το δείλις. Σύμφωνα με προηγούμενο σχόλιο του Ασερα:
Aceras Anthropophorum είπε...
Φίλε συμπλογκκά, φίλη συμπλόγκκενα,

Η Λήδρας σε λίγες μέρες ξιμπλοκκάρεται. Έλα να φωτογραφίσεις τζαι συ το οδόφραγμαν να το έχεις ενθύμιον πρίν να γραφτεί στες μάυρες σελίδες της ιστορίας της μοιρασμένης Κύπρου. Παρασκευή από τις 5 η ώρα, στο οδόφραγμα θα έρτουν τζαι άλλοι Κυπραίοι μπλόγκερς τζαι μη. Αν γινούμεν πολλοί ίσως μας ακούσουν τζαι οι ηγέτες των δύο κοινοτήτων που θα τελειώνουν την πρώτην τους συνάντησην. Θα μπορέσουμεν να τους μυνήσουμεν ότι χαιρούμαστιν που το ανοίξαν τζαι θα το χαρούμεν τέλεια όταν θα φύγουν όλα τα οδοφράγματα τζαι η Κύπρος θα είναι μία χωρίς ξένους στρατούς τζαι δικούς. Η πράξη τους αποδεικνύει ότι άμαν θέλουμεν μπορούμεν. Μπορούμεν να ζήσουμε τζαι σε ειρήνη κάτω που έναν ουρανόν. Όπως εμπορέσαν να ποσπάσουν την Λήδρας που τον τοίχον της, τους καλούμεν να ποσπάσουν την Κύπρον όλην από την πράσινη γραμμή της. Εμείς θα είμαστιν δίπλα τους σε μιαν τέθκοιαν προσπάθιαν. Παρασκευή η ώρα 5 μήν ξεχάσεις.

Δασκαλούα θέλω φώτο για ενθύμιο διότι κόφκω μακρυά.


Τετ Μαρ 19, 11:51:00 μμ 2008

Άσερά μου, εν τολμώ να γράψω κάτι άλλο, γιατί απλούστατα γράφεις τα τέλεια. Όσοι πιο πολλοί μπορούμε στη Λήδρας λοιπόν.

  • Το Σάββατο η ώρα 11 έχει αντιπολεμική πορεία από Πλατεία Ελευθερίας προς Αμερικάνικη Πρεσβεία.

  • Και η ΚΙΣΑ με αφορμή την παγκόσμια μέρα κατά των φυλετικών διακρίσεων διοργανώνει, 3-6 στο European University of Cyprus συζήτηση για το ρατσισμό, ενώ ή την Παρασκευή ή το Σάββατο, θα σας γελάσω θα έχει προβολή αντιρατσιστικής ταινίας που θα την ακολουθήσει πάρτυ μεταναστών. Όποιοι ενδιαφέρονται για λεπτομέρειες υποθέτω μπορούν να μάθουν επικοινωνώντας με τη ΜΚΟ τηλεφωνικά.

16 Μαρ 2008

Ο μαθητής που δεν καταλαβαίνει

Όλοι οι συνάδελφοι πρέπει να είχαμε σε κάποια φάση της επαγγελματικής μας πορείας στην τάξη μας έστω και έναν μαθητή που προερχόταν από διαφορετικό γλωσσικό περιβάλλον από αυτό στο οποίο απευθύνεται η επίσημή μας εκπαίδευση.

Σε ένα θρανίο κάθεται ένας μαθητής ή μια μαθήτρια που δεν καταλαβαίνει τι λες ή τι λένε οι συμμαθητές του/της και είναι στιγματισμένος/η ως αυτός/η που δεν μιλά ελληνικά. Στιγματισμένος/η εκ των πραγμάτων γιατί η δυνατότητα συμμετοχής του/της στις δραστηριότητες της τάξης είναι από μηδενική ως απειροελάχιστη.

Είχα ακούσει ότι στο εξωτερικό εφαρμόζονται με μεγάλη αποδοχή και επιτυχία δίγλωσσα προγράμματα. Θυμάμαι συγκεκριμένα να συζητάμε στο γραφείο των δασκάλων πέρσι για την περίπτωση ενός σχολείου στη Γερμανία όπου τα μαθήματα γίνονταν παράλληλα στην ελληνική και γερμανική γλώσσα και όπου φοιτήσουν παιδιά ντόπιων και Ελλήνων μεταναστών.

Το δικαίωμα στην εκπαίδευση για τον ΚΑΘΕ άνθρωπο θεωρείται αναφαίρετο και προστατεύεται από διεθνείς συμβάσεις κτλ. Παρόλα αυτά, τι είδους δικαίωμα στην εκπαίδευση προσφέρεται σε ένα μαθητή ή μια μαθήτρια που δεν μιλά καθόλου ελληνικά και που ανα πάσα στιγμή της σχολικής χρονιάς μπαίνει με κριτήριο την ηλικία σε μια συγκεκριμένη τάξη; Και τι γίνεται αν το παιδί αυτό δεν έχει λάβει οποιουδήποτε είδους εκπαίδευση στα πλαίσια της μητρικής του γλώσσας;

Πολλές φορές λέμε για το ρόλο του δασκάλου. Ποιος ο ρόλος του δασκάλου σε αυτή την περίπτωση; Ζητήματα που άπτονται ευρύτερης εκπαιδευτικής πολιτικής, ελάχιστα μπορούν να αντιμετωπιστούν από το δάσκαλο. Ο δάσκαλος μπορεί ενδεχομένως να διδάξει βασικούς γλωσσικούς μηχανισμούς, αλλά τα παιδιά αυτά δεν πρόκειται να ανταποκριθούν στο γλωσσικό επίπεδο της τάξης τους όσο αφορά την έκφραση ή την κατανόηση όπως μπορούν οι συμμαθητές τους που έχουν προσαρμοστεί στις γλωσσικές απαιτήσεις του σχολείου.

Επειδή δεν είμαι ειδική για το θέμα, κι επειδή καμιά φορά οι έρευνες και όχι οι εμπειρίες μας δείχνουν τι θα έπρεπε να ακολουθηθεί, βρήκα κάποια στοιχεία στο διαδίχτυο σχετικά με τα δίγλωσσα σχολεία.

Συγκεκριμένα παραθέτω το λινκ για τη μελέτη του λέκτορα διαπολιτισμικής παιδαγωγικής του ΠΤΔΕ του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, Γιώργου Νικολάου στο http://www.elemedu.upatras.gr/eriande/synedria/synedrio2/praktika/nikolaou.htm όπου η περίπτωση μελέτης αφορά ένα ιδιωτικό σχολείο της αρμενικής κοινότητας και που περιλαμβάνει και μια βασική βιβλιογραφία για το θέμα της διγλωσσίας και της δίγλωσσης εκπαίδευσης, όπως το βιβλίο του Baker, Εισαγωγή στη Διγλωσσία και τη Δίγλωσση Εκπαίδευση.

Κι αφού τα διαβάσουμε όλα αυτά, σε ποιο βαθμό ευθύνεται ποιος για την πορεία αυτών των μαθητών στη ζωή; Εγώ η δασκάλα; Οι γονείς τους που φύγανε από τη χώρα τους και ήρθαν στην Κύπρο; Κάτι άλλο, κάποιος άλλος; Ποιος ορίζει από την αρχή τον κοινωνικό αποκλεισμό κάποιων παιδιών και το προχώρημα κάποιων άλλων;