Κοινωνικός αποκλεισμός και ίσες ευκαιρίες

Υπήρξε δημοσίευση όπου κάποιος ίσως να καταλάβαινε ότι υπάρχουν δύο διαφορετικές σχολές σκέψεις όσο αφορά αυτους που πρωτοσκεφτήκανε την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση. Από τη μια εν ο Καζαμίας που βλέπει ότι τα πράματα δεν εφαρμόζονται έτσι όπως ο ίδιος τα εννοούσε και από την άλλη υπάρχει η εμμονή των αναλυτικών προγραμμάτων.

Μπορεί να αφέθηκε να νοηθεί ότι τα καινουρια αναλυτικά προγράμματα εν κάποιου είδους πανάκεια η οποία άμα τη ολοκλήρωσή της θα λύσει όλα τα προβλήματα της παιδείας και κατ' επεκταση και της κοινωνίας σε ένα βαθμό

ΝΟμίζω ότι τούτη η τοποθέτηση εν πρώτα από όλα μη διαλεκτική. Εν αναγνωρίζει πώς υπάρχει δηλαδή τούτη η σχέση ανάμεσα σε σχολείο και κοινωνία και μάλλον μου μοιάζει να υπερτιμά το ρόλο του σχχολείου.

Ακόμα υποτιμά όλα τα υπόλοιπα επιμένοντας πάνω στην ιδέα του νέου αναλυτικού. Ενα αναλυτικό που μπορεί να κλήθησαν εκπ/κοί κτλ για να μπει μπροστά, αλλά που τα λία που πληροφορούμε οι επιτροπές ευρείας κλίμακας συνεδριάζουν σπανίως και γενικά υπάρχουν ζητήματα υπολειτουργικότητας.

Κάποιος μαύρος ακαδημαΪκός στην Αγγλία του οποίου το όνομα μου διαφεύγει αυτή την στιγμή έγραφε ότι η ιστορία της συμπερίληψης των μαύρων και της διαπολιτισμικής εκπαίδευσης με "ποντάρισμα" πάνω στα αναλυτικά προγράμματα εν προβληματική. Εν επιβαλλόμενη που πάνω και όι με τη συμμετοχή της κοινότητας που την αφορά το ζήτημα, έλεγε, και μάλιστα το γεγονός ότι οι πολιτικοκοινωνικές ιδέες κάποιου/κάποιων συμπεριλαμβάνονται μέσα στο ιδεολογικά ουδέτερο (όπως παρουσιάζεται σε όλα τα εκπ/κα συστήματα) κείμενο του ΑΠ μπορεί να αποβεί και επικίνδυνο παρά θετικό βήμα για τους μαύρους.

Κάποτε κάποιος είπε ότι η προσπάθεια που γίνεται στην Κύπρο εν για να υπάρχει ισότητα στηνπρόσβαση προς την εκπ/ση και από τα παιθκιά της εργαθκιάς. Δηλ. να χωρούν μες στο σχολείο παιθκιά ούλλων των κοινωνικών τάξεων. Μετά κάποιος άλλος επέταξέ μου κάτι Φρειριανά. Οτι η εκπ/ση εννα επρεπε να ένι για τη συνειδητοποίηση (την κοινωνική) και την απελευθέρωση. Καλά ερώτησα τον, νομίζεις ότι εν μια εκπ/ση για την απελευθέρωση που προωθείται; Εχαμογέλασε πικρά.

Πρόσφατα επήα σε ένα συνεδριο για τον κοινωνικό αποκλεισμό. Νομίζω ότι το να κάνουμε τέτοια μέσα από το σχολείο είναι πώς να το θέσω, το λιγότερο μισές δουλειές. Ας το πάρουμε απλοϊκά το πράμα. Τι σκατά να τους μάθω όταν ο κάθε γάρος ας πούμε παρκάρει το αυτοκίνητό του πάνω σε ποδηλατόδρομους ή μες στα πάρκιγκ αναπηρων για να μεν λιώσει κανένα γραμμάριο λίπους με έξτρα περπατημα; Τι σκατά να τους μάθω όταν οι ίδιοι οι συνάδελφοι και διευθυντές και δεν συμμαζεύεται ενοχλούνται πολλά με την υπαρξη παιδιών από άλλες χω΄ρες, ειρωνεύονται τις γυναίκες τις μουσουλμάνες με τις μαντίλες κτλ; Τι σκατά να τους μάθω όταν ο καθηγητής μου, αριστερός και ακτιβιστής αντιρατσιστής λαλεί μου ότι ήταν στο μετρό και εφοάτουν που ήταν δίπλα του ένας μαύρος ζητιάνος, ενώ όταν σε μια άλλη φάση ήταν δίπλα του ένας μαύρος κουστουμάτος με γραβάτα και χαρτοφύλακα εν τον έκοφτε; Ούλλα συνδέονται με την κοινωνική τάξη τζιαι εν τζιήνη που θκιώχνουμε μακριά μας, εν θέλουμε πολλά πολλά με αμόρφωτους που εν βαστούν λεφτά να ανανεώνουν την γκαρνταρο΄μπα τους κα΄θε σεζόν.

Ανυπομονώ πάντως να μου πέσει ο πυρετός τζιαι να πάω τζιαι στην εκπ/κή ημερίδα του γραφείου παιδείας του ΑΚΕΛ που έχει ως θέμα τις ίσες ευκαιρίες: ΜΥΘΟΙ και ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΕΣ. Εκτός του ότι εννα μιλά ο Κάτσικας, που είμαι ολίγον φαν, σκέφτομαι πώς συνδέονται οι ίσες ευκαιρίες με τα νέα ΑΠ. Και γιατί ακόμα μιλάμε για ίσες ευκαιρίες, όταν αν θυμάμαι καλά ο ίδιος ο πρόεδρος είπε προεκλογικά τουλάχιστον, ότι εν ευσταθεί ως όρος για τους γνωστούς λόγους (Bowles & Gintis κτλ).

Πρόσφατα μια φίλη έπαθε ατύχημα στο πόδι της. Γυρίζουμε κατά καιρούς σε δια΄φορα με΄ρη τζιαι αν δεν παρέχει το μέρος καροτσούδιν, πάει με τες βασταρκές. Επαρατήρησα ότι μόνο το καροτσούι προκαλεί ένα δέος. Αφήνουν την να περάσει, αλλά το βλέμμα εν προφανές (μάνα μου την ρε, εν κρίμα άφηστην να περάσει κτλ). Αμα εν με τες βασταρκες εν παίζει τιποτε, πολλές φορές ίσως να σκέφτονται ότι εννεν προβλημα αν της την δώκουν σαν περνούν τζιόλας

Αυτά τα σκόρπια (πάλε) ενδεχομένως άσχετα ή τζιαι σχετικά μεταξύ τους.

On censorship

Ηθελα να γραψω, για το μην μιλας, σωπα να περασουμε. Τζιαμε που νομιζεις οτι μονο εσενα παει σου στραβα ο γιαλος. Βλεπεις οτι παει τζιαι σε αλλους. Αλλα εν καμνουν τον κοπο να πουν τιποτε. Στο τελος φκαινεις εσυ ο αντιδραστικος της υποθεσης, το πνευμα της αντιλογιας που μου ελαλουσαν τζιαι οι καθηγητες στο λυκειο. Τζιαι κρυψε να περασουμεν. Αντι να πιαστω που το συγκεκριμενο συμβαν, ας το πιαω μεσω Παφου τζιαι πιο καλλιτεχνικα. Αφιερωμενο

Σώπα μη μιλάς ! (του Αζίζ Νεσίν)

Σώπα, μη μιλάς , είναι ντροπή

κόψ' τη φωνή σου

σώπασε επιτέλους

κι αν ο λόγος είναι αργυρός

η σιωπή ειναι χρυσός.

Τα πρώτα λόγια που άκουσα από παιδί

έκλαιγα, γέλαγα, έπαιζα

μου λέγανε:"σώπα".

Στο σχολείο μού κρύψαν την αλήθεια τη μισή,

μου λέγανε :"εσένα τι σε νοιάζει; Σώπα!"

Με φιλούσε το πρώτο κορίτσι που ερωτεύτηκα και μου λέγανε:

"κοίτα μην πείς τίποτα, σσσσ....σώπα!"

Κόψε τη φωνή σου και μη μιλάς, σώπαινε.

Και αυτό βάσταξε μέχρι τα εικοσί μου χρόνια.

Ο λόγος του μεγάλου η σιωπή του μικρού.

Έβλεπα αίματα στο πεζοδρόμιο,

"Τι σε νοιάζει εσένα;", μου λέγανε,

"θα βρείς το μπελά σου, σώπα".

Αργότερα φωνάζανε οι προϊστάμενοι

"Μη χώνεις τη μύτη σου παντού, κάνε πως δεν καταλαβαίνεις ,σώπα"

Παντρεύτηκα , έκανα παιδιά ,

η γυναίκά μου ήταν τίμια κι εργατική

και ήξερε να σωπαίνει.

Είχε μάνα συνετή , που της έλεγε "Σώπα".

Σε χρόνια δίσεκτα οι γονείς,

οι γείτονες με συμβουλεύανε :

"Μην ανακατεύεσαι, κάνε πως δεν είδες τίποτα. Σώπα"

Μπορεί να μην είχαμε με δ'αύτους γνωριμίες ζηλευτές,

με τους γειτονες, μας ένωνε , όμως, το Σώπα.

Σώπα ο ενας, σώπα ο άλλος σώπα οι επάνω, σώπα οι κάτω,

σώπα όλη η πολυκατοικία και όλο το τετράγωνο.

Σώπα οι δρόμοι οι κάθετοι και οι δρόμοι οι παράλληλοι.

Κατάπιαμε τη γλώσσά μας.

Στόμα έχουμε και μιλιά δεν έχουμε.Φτιάξαμε το σύλλογο του "Σώπα".

Και μαζευτηκαμε πολλοι μία πολιτεία ολόκληρη, μια δύναμη μεγάλη, αλλά μουγκή!

Πετύχαμε πολλά, φτάσαμε ψηλά,

μας δώσανε παράσημα, τα πάντα κι όλα πολύ.

Ευκολα , μόνο με το Σώπα.

Μεγάλη τέχνη αυτό το "Σώπα".

Μάθε το στη γυναίκα σου, στο παιδί σου, στην πεθερά σου

κι όταν νιώσεις ανάγκη να μιλήσεις ξερίζωσε τη γλώσσά σου

και κάν'την να σωπάσει.

Κόψ'την σύρριζα.

Πέτα την στα σκυλιά.

Το μόνο άχρηστο όργανο από τη στιγμή που δεν το μεταχειρίζεσαι σωστά.

Δεν θα έχεις έτσι εφιάλτες , τύψεις κι αμφιβολίες.

Δε θα ντρέπεσαι τα παιδιά σου και θα γλιτώσεις απο το βραχνά να μιλάς, χωρίς να μιλάς να λές "έχετε δίκιο, είμαι σαν κι εσάς"

Αχ! Πόσο θα 'θελα να μιλήσω ο κερατάς.

Και δεν θα μιλάς, θα γίνεις φαφλατάς, θα σαλιαρίζεις αντί να μιλάς.

Κόψε τη γλώσσά σου, κόψ'την αμέσως.

Δεν έχεις περιθώρια. Γίνε μουγκός. Αφού δε θα μιλήσεις , καλύτερα να το τολμησεις. Κόψε τη γλώσσά σου.

Για να είσαι τουλάχιστον σωστός στα σχέδια και στα όνειρά μου ανάμεσα σε λυγμούς και σε παροξυσμούς κρατώ τη γλώσσά μου, γιατί νομίζω πως θα'ρθει η στιγμή που δεν θα αντέξω και θα ξεσπάσω και δεν θα φοβηθώ και θα ελπίζω και κάθε στιγμή το λαρύγγι μου θα γεμίζω με ένα φθόγγο , με έναν ψιθυρο , με ένα τραύλισμα, με μια κραυγή που θα μου λεει:

ΜΙΛΑ!....

Άρθρο για το Ραδιομαραθώνιο

Ενα ενδιαφέρον άρθρο που τον σημερινό Πολίτη για το Ραδιομαραθώνιο για τον οποίο είχε γραφτεί κάτι τζιαι δαμέ πιο παλιά.

Ραδιομαραθώνιος: μια οργανωμένη επαιτεία που πρέπει να τερματισθεί
Υποτίθεται ότι ζούμε σ' ένα κράτος πρόνοιας που φροντίζει όλους τους πολίτες που έχουν ανάγκη - από την κούνια μέχρι και την ταφή τους. Τέτοιο κράτος, όπως η Κύπρος, διαθέτει θεσμούς για την κοινωνική μέριμνα υπέρ των οικονομικά ασθενέστερων, των ανθρώπων της τρίτης ηλικίας, των αναπήρων και, φυσικά, των παιδιών με ειδικές ανάγκες. Η θεσμοποίηση, όμως, μιας οργανωμένης επαιτείας, όπως του ραδιομαραθώνιου, εμπεδώνει την εντύπωση ότι τα άτομα είναι πιο κατάλληλα από το κράτος να επιλύουν κοινωνικά προβλήματα και, μεταξύ άλλων, συμβάλλει και στη αποπολιτικοποίηση των Κυπρίων. Επιπλέον, η αρωγή του κράτους προς τα παιδιά με ειδικές ανάγκες, αναπόφευκτα χλωμιάζει, αφού οι ιδιώτες έχουν αναλάβει αυτή την ευθύνη. Αν οι οργανωτές του ραδιομαραθώνιου, ή οι ούτω καλούμενοι εθελοντές, πιστεύουν ότι η οργανωμένη επαιτεία υπερτερεί και σε συγκομιδή λεφτών και σε ζήλο των κρατικών προγραμμάτων, τότε οφείλουν να διοργανώνουν συχνότατα ραδιομαραθώνιους: έναν για τους τυφλούς, έναν για τους καρκινοπαθείς, έναν για τους παραπληγικούς και από έναν για τις άλλες κατηγορίες παθόντων, που πιθανόν να συμπεριλαμβάνουν αυτές οι κατηγορίες και πολίτες που είναι κοινωνικά αποκλεισμένοι ή περιθωριοποιημένοι. Η υφιστάμενη τακτική να βοηθούνται μόνο τα παιδιά με ειδικές ανάγκες είναι μια μορφή διάκρισης και δεν συνάδει με την κοινωνική δικαιοσύνη. Αποκαρδιωτική είναι η απάθεια της πολιτείας μπροστά στο φαινόμενο της επαιτείας που εκδηλώνεται με ποικίλες μορφές και ποικίλους τρόπους. Όλες οι μέθοδοι που χρησιμοποιούνται για να μαζευτούν όσο το δυνατόν περισσότερα λεφτά διανθίζονται με το αίσθημα "αγάπης, ευαισθησίας και της ανθρωπιάς" και, κατά μιαν άποψη, αυτό αποκοιμίζει την πολιτεία.Ας επικεντρωθούμε, όμως, στον ραδιομαραθώνιο όπως διεξάγεται σήμερα. Όλοι γνωρίζουμε ότι στοχεύει τον οβολό των πολιτών, των εταιρειών και άλλων οργανισμών. Αυτό στην οικονομική ορολογία ονομάζεται προαιρετική φορολογία που δεν είναι καθόλου κοινωνικά δίκαιη, π.χ. ένας φουκαράς μεροκαματιάρης μπορεί να δώσει 10% του μηνιαίου μισθού του, που συνιστά τεράστια θυσία, ενώ ένας πολυεκατομμυριούχος μπορεί να μην προσφέρει ούτε ένα σεντ. Γι' αυτόν το λόγο δεν υπάρχει προαιρετική φορολογία σε καμιά χώρα του κόσμου. Είναι ευθύνη της κυβέρνησης να φορολογεί τους πολίτες βάσει της οικονομικής ικανότητας εκάστου. Οι οργανωτές του ραδιομαραθώνιου γαυριάζουν για τα εντυπωσιακά έσοδα της οργανωμένης επαιτείας τους. Αυτό, όμως, είναι η μία όψη του νομίσματος. Παραλείπουν να αναφέρουν πόσες χιλιάδες ώρες εργασίας χρειαστήκανε για να μαζευτεί το εντυπωσιακό ποσό που παραθέτουν. Το γεγονός ότι χιλιάδες υπάλληλοι αντί να εργάζονται ξεχύνονται στους δρόμους για να μαζέψουν χρήματα αποκρύπτεται. Το ότι στην προσπάθειά τους να μαζέψουν χρήματα συντείνουν στην κυκλοφοριακή συμφόρηση και προκαλούν καθυστέρηση στην έλευση στη δουλειά πολλών πολιτών παραλείπεται και αυτό επίσης. Επιπλέον, αποσιωπάται η αναφορά στις αμέτρητες ώρες που ξοδεύονται από το ραδιόφωνο και την τηλεόραση του ΡΙΚ στο τριήμερο του ραδιομαραθώνιου. Αν λάβει, λοιπόν, υπόψη κάποιος το τεράστιο κόστος του ραδιομαραθώνιου, τα καθαρά έσοδα κάθε άλλο παρά εντυπωσιακά είναι.Εν κατακλείδι, ο ραδιομαραθώνιος έχει πολλά παράσιτα και δεν ταιριάζει σε μια σύγχρονη κοινωνία. Δεν είναι, όπως μερικοί αφελώς ισχυρίζονται, μια μεταρρύθμιση, αλλά μια απορρύθμιση. Γιώργος ΚουμουλλήςΚαθηγητής Οικονομικών
Κωδικός άρθρου: 903705
ΠΟΛΙΤΗΣ - 21/10/2009, Σελίδα: 14

Έμεινα άλαλη...

... μόλις εθκιάβασα τούτο δαμέ. Quiz: Γιατί νομίζετε;

Τζιαι επειδή το λίνκι μπορεί να μεν σας φκάλει τζιαμέ που αφώνησα ορίστε με τη μέθοδο κλοπη πέιστ. Πρόκειται για ανακοίνωση που βρήκα στην σελίδα της Παδέδ (παράταξη του ΔΗΣΥ βασικά μες στην ΠΟΕΔ).

Αφιερωμένο στο Υπουργείο Παιδείας!!! Το Χατζ ... αναβάλλεται!

Με επιστολή της η ΠΟΕΔ ζήτησε από το ΥΠΠ να ξεκαθαρίσει τις προθέσεις του για τη χριστουγεννιάτικη εορτή. Η Οργάνωσή μας ζήτησε να αναβληθούν για φέτος οι γιορτές λόγω των προληπτικών μέτρων για τον ιό της γρίπης Α επισημαίνοντας τις ιδιαιτερότητες της συγκεκριμένης γιορτής (διεξάγεται καταμεσής του χειμώνα, συνωστίζονται εκατοντάδες άνθρωποι σε κλειστό χώρο και τα παιδιά στα παρασκήνια, υπάρχει ο κίνδυνος να ακυρωθούν την τελευταία στιγμή με αποτέλεσμα κόποι και έξοδα να πάνε χαμένα). Η ΠΟΕΔ εισηγήθηκε πως θα μπορούσε η γιορτή να γίνει ενδοτμηματικά μόνο μεταξύ των μαθητών και των δασκάλων. Σε κάθε περίπτωση η Οργάνωση ζητούσε από το ΥΠΠ τις γραπτές τοποθετήσεις του και τις σαφείς οδηγίες του προς τους συναδέλφους.

Πώς αντέδρασε το Υπουργείο;

Σε μια άνευ προηγουμένου πολιτική τακτικισμού φρόντισε να διαρρεύσει στα ΜΜΕ τις επιφυλάξεις της ΠΟΕΔ και άρχισαν διάφοροι λειτουργοί του Υπουργείου, μη εξαιρουμένου και του ίδιου του Υπουργού, να βάλλουν κατά της «απόφασης» (αν είναι δυνατό, τέτοια απόφαση δεν πάρθηκε, αφού υπερτονίστηκε πως αποφάσεις θα παρθούν στο Δ.Σ. στις 22 Οκτ), να μιλούν για βεβιασμένες κινήσεις και να ξεχνούν τις δικές τους εγκυκλίους που μιλούν για αποφυγή συγκεντρώσεων και άλλα σχετικά. Επίσης, δε δίστασαν να εκτοξεύουν και απειλές, ενώ πιστεύοντας ότι κάνουν επικοινωνιακή πολιτική άρχισαν να δίνουν συμβουλές από αέρος.

Γιατί δε δίνουν γραπτώς τις οδηγίες τους;
Γιατί δεν αναιρούν προηγούμενες γραπτές εντολές τους;
Γιατί δεν αναλαμβάνουν οι ίδιοι τις όποιες ευθύνες προκύψουν και τις μετακυλούν στους ώμους των δασκάλων;
Μήπως έχουν κάνει καμιά συμφωνία με τον ιό και δεν την γνωρίζουμε και βγαίνουν με τόση σιγουριά και μιλούν;

Η πιο κάτω είδηση είναι αφιερωμένη από την ΠΑΔΕΔ ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑ στον κ. Υπουργό Παιδείας που μας κάλεσε από τηλεοράσεως να «μη γρουσουζεύουμε», υιοθετώντας έτσι την πολιτική του «κτύπα ξύλο» στο θέμα της πρόληψης μετάδοσης του ιού της γρίπης Α. Φαίνεται ότι οι μουσουλμάνοι της Τυνησίας είναι πολύ πιο ευαίσθητοι από κάποιους άλλους...

Το Χατζ ...αναβάλλεται

Την αναβολή του Χατζ, του ετήσιου προσκυνήματος των μουσουλμάνων που γίνεται στη Μέκκα, λόγω του κινδύνου εξάπλωσης της νέας γρίπης και της αδυναμίας να εμβολιαστούν οι προσκυνητές μέχρι την έναρξη, ανακοίνωσε σήμερα η Τυνησία.Πρόκειται για μία χωρίς προηγούμενο απόφαση, η οποία επηρεάζει περίπου 10.000 κατοίκους της Τυνησίας, που κάθε χρόνο ταξιδεύουν για το Χατζ στη Σαουδική Αραβία. Ο υπουργός Θρησκευμάτων, Μπουμπακέρ Αχζούρι, δήλωσε ότι το προσκύνημα αναβάλλεται για τη διαφύλαξη της ανθρώπινης ζωής.

Οι παρτίδες των εμβολίων που έχουν παραγγελθεί δεν θα είναι διαθέσιμες μέχρι το τέλος Οκτωβρίου, ενώ οι σαουδαραβικές Αρχές δεν εκδίδουν βίζα για το Χατζ, παρά μόνο δύο εβδομάδες μετά από τον εμβολιασμό των υποψήφιων πιστών προσκυνητών.

υπουργός Θρησκευμάτων ανέφερε ακόμη ότι, σύμφωνα με το Ισλάμ, η φυσική και υλική ικανότητα αποτελούν προϋπόθεση για την εκτέλεση της ιεροτελεστίας του Χατζ, προσθέτοντας ότι η διαφύλαξη της ζωής είναι βασική αρχή της μουσουλμανικής θρησκείας.

Oh, my God!

Μόλις ανακάλυψα ότι έχουν με λινκ τα παιθκια που το alfavita.gr. Να καπαρτίσω;

Τουρλού σκέψεις για τη δουλειά

1. Επήα εχτές τζιαι έπιασα πρίντερ. Εν μπορώ να εκτυπώνω στο σχολείο πράματα που επείγουν. Έτσι, για να προετοιμαστώ ως το τέλος του μήνα, για τζιήνα που βλέπω ως τωρά, σίουρα εννα προκύψουν τζιαι άλλα, σχεδόν έφα τα μελάνια που είσιε μέσα ο εκτυπωτής. Ρωτώντας στο σχολείο, εν μου λέει κανένας που στα ανάθεμα έσιει πινέζες. Ως τζιαι πινέζες επήα να αγοράσω, μπλου τακ, και πάει λέγοντας. Είμαστε 20 δάσκαλοι στο σχολείο τζιαι στέλνουν 5 συνδετήρες και 3 μποξ φάιλ. Εν λέω, επειδή κάποιοι μπορούν να το πουν, τα λεφτά του μισθού μας μια χαρά ένι. Αλλά προσωπικά εκτός που καύσιμα, εν ξέρω κ΄΄αποιον που να πληρώνει τζιαι πουπάνω για να γίνει η δουλειά του. Τζιαι εγώ επειδή θέλω να γίνεται η δουλειά μου, όι για το σιόου ή για τους επιθεωρητές, αλλά γιατί κάθε μέρα σκέφτουμε τα κοπελλούθκια για τα οποία έχω φέτος την ευθύνη για την εκπαίδευσή τους. Τι μου φταιν τα κοπελλούθκια για τα στραβά του κράτους; Εν συνδικαλιστικά λάθος. Ξέρω το. Χαλώ την πιάτσα. Τζιαι έχουν δίκιο όσοι το πουν τούτο. Το θέμα όμως εννεν να μεν ξοδεύκω για να γίνει η δουλειά μου. Το θέμα ένι για όσους θέλουν να με βλέπουν ως χαλάστρα της πιάτσας, πώς προωθούμε συλλογικά το να ένι τα σχολεία σε θέση να παρέχουν τα απαραίτητα για να γίνεται η δουλειά μας. Σαν εμένα, εν πολλοί που χαλούν την πιάτσα αδιαμαρτύρητα πάντως. Ειδικά τις συναδέλφισσες της πρώτης τάξης, πραγματικά είναι αξιοθαύμαστο πώς εν εκάμαν κόμμαν ακόμα, πώς εν απηυδύσαν (εν είμαι σίουρη αν το έγραψα σωστά τούτο το τελευταίο, μόλις ξαναμπώ στα σχολεία ξεχάννω την ορθογραφία μου, σόρρυ).
2. Π.χ. μες στην τάξη μου έχω 2 οθόνες, 1 σκάνερ, 2 πρίντερ (ένα εκ των οποίων εν ο γνωστός σουπερ ουάου λέιζερ κουλλές, που θέλει 2 θρανία να κάθεται πάνω) τζιαι 0 πύργους. Τζιαι εν που τες μεγάλες τάξεις του δημοτικού η τάξη μου. Μια άλλη συνάδελφος ελάλε ότι το πρίντερ το δικό της φκάλλει μόνο μαυρα, ενώ οι πινακίδες της εν σαχνιασμένες. Σε άλλου συνάδελφου την τάξη οι ανεμιστήρες εχαλάσασιν τζιαι οι μιτσιοί είπαν ότι εν θα τους τους σάσουν. Τούτο βέβαια εν λίο λεπτομέρεια αν σκεφτώ ότι εν η πρώτη φορά που πάω σε σχολείο που έσιει τζιαι ανεμιστήρες μες στες τάξεις.
3. Είχα μια συζήτηση εχτές για το θέμα των επισκέψεων Τ/κ και την απόφαση της ΠΟΕΔ. Τζιαι το επιχείρημα της συνομιλήτριάς μου ήταν το εξής: Εσάς ο εργοδότης σας εννεν το Υπουργείο; Αν εσύ πάεις να εφαρμόσεις απόφαση του μάστρου σου, πώς μπορεί μια απόφαση της ΠΟΕΔ να σε βάλει σε μπλεξίματα; Εν δικαιούσαι να το κάμεις; Τζιαι η απόφαση πώς φκαίνει; Εννα ήθελα πολλά αν τα θκιαβάσει τούτα κανένας που συνδικαλίζεται λίο παραπάνω που μένα να μου τα απαντήσει. Για ακόμα μια φορά, έρκεται το ζήτημα λήψης αποφάσεων στην επιφάνεια, που όποτε τους το λαλείς, λαλούν σου για το καταστατικό, τζιαι άμα λαλείς ε ας αλλάξει το καταστατικό καλό, λαλούν σου μα εν γίνεται. Μες στην διεκδικητικότητα, ή έτσι βολεύκει τους πάντες να εν η κατάσταση μες στην ΠΟΕΔ τελικά; Το μόνο σίουρο ενι οτι αν πω του παρέα μου/συναδέλφου μου Τ/κ δασκάλου να έρτει με τα μωρά του να επισκεφτούν την τάξη μου, όι μόνο εν θα με καλύφκει κανένας, αλλά ο πόλεμος που εννα φάεις που συναδέλφους, γονιούς τζιαι ποιος ξέρει ποιον άλλον, κάμνει με να σκέφτουμε αν αξίζει τον κόπο.
4. Μιλώντας για ΠΟΕΔ τζιαι λήψη αποφάσεων, αναρωτιέμαι σε τι ακριβώς εξυπηρετούν οι επισκέψεις των συνδικαλιστών στα 10λεπτα διαλείμματα (ελπίζω ξανά αν θκιαβάζει κανένας συνδικαλιστής να μας το πει τζιαι τούτο) στα σχολεία, όπου ούλλο το προσωπικό εν αναγκασμένο να κάθεται τζιαι να τους ακούει να μας ενημερώνουν. Νομίζω εννα ήταν πολλά πιο πρακτικό να στέλλουν στα σχολεία τα ζητήματα 1-2 μέρες πριν για να μπορούμε να τα θκιαβάζουμε, τι εννα έρτουν να μας πουν δηλαδή, να μας το λεν ότι εννα έρτουν τζιαι τι ω΄ρα το λοαρκάζουν. Έτσι κατά τη διάρκεια της ενημερωσης εν θα καθουμαστε να τους ακουμε, αλλα να γινεται συζητηση επι μιας ατζεντας. Μιας ατζεντας όμως που να αφορα το σχολειο, γιατι το να κοφκω το κοντο μου τζιαι το μακρύ μου για τες μοναδες μεταθεσης μου ή για τη μείωση ωραρίου ή οτιδήποτε, εννεν θέμα που πρέπει να γίνεται στο 10λεπτο διάλειμμα στο σχολείο που υπηρετώ αλλά σε επαρχιακές ή/και παγκύπριες συνελεύσεις της οργάνωσης, που δυστυχώς γίνονται στο μίνιμουμ, σε φάση εκλογοαπολογιστικές, επειδή μόνο τζιήνο εν υποχρεωμένοι βάσει καταστατικού να κάμουσιν. Τζιαι κατα τα αλλα, αν κάποιοι συνάδελφοι έχουν προσωπικά θέματα (τύπου ζητήματα με τη βαθμολογία τους κτλ) ας εκμεταλλευτουν την ευκαιρία να τους μιλησουν προσωπικά, εν λέω εν καλό να έρκουνται τζιαι να έχουν μια επαφή με τα σχολεια. Όι όμως έτσι. Εκαταντήσαμε τα 10λεπτα διαλειμματα που ο αλλος εχει εννοια να προλαβει να κατουρησει, να πιει νερο, να διορθωσει, να φκάλει κόπι, να τα προσφέρουμε ως αντικατασταση των συνελεύσεων.
5. Ακόμα τζιαι στις συνελεύσεις που επήα, περιττό να πω ότι ουδεμία φορά κληθήκαμε να ψηφίσουμε σε επίπεδο βάσης για το ποια θεση θα λάβει η οργανωση στο ένα ή στο άλλο ζήτημα, τζιαι η ψήφος τούτη να τους δεσμεύει στο πώς μας εκπροσωπούν τζιαι παρακατω. Εννεν τυχαίο που ακούω που πολλούς συναδέλφους που έχουν τα μάθκια τους τζιαι τα αυτιά τους ανοιχτά ότι θέλουν να φκουν που την οργάνωση. Εγώ διαφωνώ με τούτη την τακτική, με την έννοια ότι ακόμα διατηρώ μιαν ελπίδα ότι μπορεί να υπάρξει συλλογική δράση της προκοπής για εκδημοκρατικοποίηση των συνδικαλιστικών θεσμών γενικότερα. Παρόλα αυτά, εν μπορώ να πω ότι ως έναν βαθμό εν τους καταλαβαίνω. Ειδικά άμα νιώθω ότι για την ΠΟΕΔ είμαι η μηνιάτικη συνδρομή που εξασφαλίζει μούχτι γεύματα και μεταφορικά στους αντιπροσώπους, καρακυριλλάτα γραφεία στο καράκεντρο της πόλης, και ως αντάλλαγμα απλά μπορεί να επέμβουν για να μεν μετατεθώ ή για να μου σάσουν καμιά βαθμολογία. Τζιαι αν τους πεις για κανένα συλλογικό αίτημα, μπορεί να πεταχτούν τζιαι να σου πουν ότι ο υπουργός εν προκειται να δεχτεί έτσι πράμα. Παντές τζιαι μιλάς με τον μάστρο σου τζιαι όι με τον συνάδελφό σου.
6. Επίσης, αν τζιαι θεωρώ ότι έσιει τζια παιθκιά με τες καλύττερες τζιαι αγνότερες προθέσεις σε υψηλά πόστα της ΠΟΕΔ, το γεγονός ότι ως τωρά εν είχα επιθεωρητή που να μεν επέρασε που κάποιου είδους ΠΟΕΔοκαρέκλα, εν λίο fishy εννεν;
7. Αυτα τα ολίγα, είπα τα τζιαι εκτονώθηκα. Άτε τζιαι περιμένουν τα διαγωνίσματα για διόρθωμα, τζιαι θκιάβασμα ένα σωρό.

Φράση κλειδί - "Σύνδεσμος γονέων"

Προσπαθώ να κάμω κλόπι-πέιστ το άρθρο του σημερινού φύλλου του Πολίτη για το Δημοτικό Σχολείο Αγ. Αναργύρων τζιαι εν μου περνά. Τελοσπάντων εν δαμέ, τζιαι μετά εννα μπορείτε να το βρείτε που το αρχείο του Πολίτη αν σας ενδιαφέρει.

Ή λέξη κλειδί εν ο "σύνδεσμος γονέων". Θα μπορούσε να είναι και τα διάφορα προγράμματα, τύπου προαγωγή υγείας τζιαι ξέρω γω τι αλλο λέει μες στο άρθρο. Υποτιθεται, οτι είμαστε που τες χώρες που έχουμε αυξημενες δαπάνες στον κρατικό προϋπολογισμό για την παιδεία. Παρόλα αυτά, προσπάθειες σαν τούτη που περιγράφεται στο άρθρο, ή σαν την επέκταση των Μουσικών Λυκείων και σε Μουσικά Γυμνάσια, κατά τα πρότυπα που ισχύουν στις χώρες από όπου πήραμε και την αρχική ιδέα, σκαλώνουν στη λίρα/ οκ, στα ευρώ τωρά. Εν μπορούν ούλλα τα σχολεία να μπαίνουν στα α ή β προγράμματα, είτε λόγω υποστελεχωσης είτε λόγω του ώσπου μπορούν να φτάσουν, να επεκταθούν τα συγκεκριμένα προγράμματα. Οϋτε έχουν ούλλα τα σχολεία εχούμενες ή/και μερακλήδες συνδέσμους γονέων. Τι κάμνει το κράτος για τούτα ούλλα; Πόθθεν προσπαθεί να γλιτώσει λεφτά;

Σε μια εκπαίδευση που ως τζιαι τα μολύφκια που διούμε των μωρών εν ιξύνουνται, τι να περιμένει κανείς; Θεωρώ ότι εν απαράδεκτο τζιαι οτι εννα εξακολουθεί να δημιουργεί σχολεία 2-3 ταχυτήτων τούτη η ιστορία με την εμπλοκή του συνδέσμου γονέων. Εν καταδικάζω, αλίμονο, τις προθέσεις ή το μεράκι των πλασμάτων που τους ενδιαφέρει πραγματικά σε τι χώρο περνούν τη μέρα τους τα μωρά τους στα πλαίσια της σχολικής τους ζωής. Όμως, τούτη η πρακτική, με την ανοχή των κυβερνητικών αρμοδιων καταλήγει σε ανισότητες μάλλον παρά σε παραδείγματα προς μίμηση. Αν το δικό μου σχολείο εν βαστά λεφτά, εν συμμετέχει σε προγραμματα, τζιαι εν έσιει πλούσιο σύνδεσμο, εννα φταίν οι γονιοί για οι δασκάλοι που εν εφαρμόζονται ή προσαρμόζονται στα δεδομένα του σχολείου μου κάποιες λαμπρές ιδ'εες σαν τούτες που περιγράφονται στο άρθρο;

Αυτά ως πρώτες σκόρπιες σκέψεις, πάω να συνεχίσω το εφημεριδοθκιάβασμαν.