Παιδική εργασία

Θα μπορούσε κανείς να πει ότι ένα τέτοιο ποστ είναι άχρηστο, αφού λόγω της 12ης Ιουνίου, που είναι η παγκόσμια μέρα ενάντια στην παιδική εργασία θα μπορεί κανείς να βρει δημοσιεύματα σε διάφορους χώρους, πίνακες, στατιστικές. Είναι όμως;

Νομίζω ότι η παιδική εργασία δεν επηρεάζει την Κύπρο στο βαθμό που επηρεάζει άλλες χώρες, του δυτικού κόσμου εννοώ. Στην Ελλάδα αυτό συνδέεται με τη διαρροή μαθητών. Η Ελευθεροτυπία έγραφε ότι κάθε χρόνο 40.000 παιδιά οδηγούνται από την εκπαίδευση στην αγορά εργασίας.

Σύμφωνα με τη UNICEF "352 εκατομμύρια παιδιά στον κόσμο εργάζονται. Από αυτά, 171 εκατομμύρια εργάζονται σε χώρους που περικλείουν κινδύνους για τη σωματική και την ψυχική τους υγεία, 5,7 εκατομμύρια γίνονται σκλάβοι για να ξεπληρώσουν οικογενειακά χρέη, 1,8 εκατομμύρια χρησιμοποιούνται από κυκλώματα πορνείας και πορνογραφίας, 1,2 εκατομμύρια έχουν πέσει θύματα εμπορίας ή στρατολόγησης, με σκοπό την εκμετάλλευσή τους για σεξουαλικούς σκοπούς, καταναγκαστική εργασία ή δουλεία ενώ τουλάχιστον 300 χιλιάδες παιδιά στρατολογούνται. Τέλος, 121 εκατομμύρια, 65 εκατομμύρια των οποίων είναι κορίτσια, δεν πήγαν ποτέ στο σχολείο, 73 εκατομμύρια είναι κάτω των 10 ετών και περίπου 179 εκατομμύρια είναι θύματα αυτού που χαρακτηρίζει ο Διεθνής Οργανισμός Εργασίας ως χείριστες μορφές εργασίας."

Το πρόβλημα με την παιδική εργασία είναι ότι για ακόμα μια φορά οι ομάδες εκείνες που είναι πιο ανυπεράσπιστες καλούνται –κόντρα κάθε διεθνούς σύμβασης για τα δικαιώματά τους – να κάνουν τους πλούσιους πλουσιότερους. Τα παιδιά που εργάζονται πολλές φορές στερούνται βασικών τους δικαιωμάτων και αναγκών (μόρφωση, σίτιση, παιχνίδι). Δουλεύουν τρελές ώρες, για κάποιους που μετά το παίζουν ωραίοι και φιλάνθρωποι. Η λογική της παγκοσμιοποίησης, η λογική του ανταγωνισμού και της αύξησης της πελατείας ή/και της αγοραστικής δύναμης των κατοίκων των δυτικών χωρών στην ουσία στηρίζει φαινόμενα τέτοια όπου τα παιδιά αυτά θυσιάζοντας κάθε παιδικότητά τους και σχεδόν αμέσως μετά που έρχονται στη ζωή (αρχίζουν από τα 5 τους χρόνια να εργάζονται πολλά από αυτά) αμοίβονται με 3 δολάρια την ημέρα για να πάρουμε εμείς φτηνότερα προϊόντα (παπούτσια, υπολογιστές κτλ).

Η ιστορία με την εταιρία ΝΙΚΕ είναι γνωστή. Και είναι γνωστό και πώς χρησιμοποιεί παιδιά σε χώρες του 3ου κόσμου. Μου είπαν ότι μπορείς να παραγγείλεις ένα ζευγάρι ΝΙΚΕ από το ίντερνετ και να ζητήσεις να σου γράψουν πάνω στα παπούτσια σου το όνομά σου ή μια λέξη/φράση που θες. Μου είπαν ότι μια κοπέλα ζήτησε να της γράψουν το όνομα του παιδιού που έφτιαξε το ζευγάρι που θα παράγγελνε. Φυσικά, δεν της απάντησαν...

Ψάχνοντας για το θέμα βρήκα και ένα βιβλίο. Είναι του Πατάκη και έχει τίτλο "Ικμπάλ". Πρόκειται για την αληθινή ιστορία ενός δωδεκάχρονου αγοριού από το Πακιστάν. Ψάξτε το, αν και υποψιάζομαι ότι στην Κύπρο θα πρέπει να το παραγγείλουμε και να μας έρθει κάνα μήνα μετά... γιατί μάλλον δεν θα υπάρχει στα βιβλιοπωλεία.