dogstock

Πήγα μίνι διακοπές στο κάμπιγκ της Πόλης. (όι της Κωνσταντινούπολης/της άλλης). Αφορμή ήταν το ντόγκστοκ. Δεν είχα ξαναπάει στο εν λόγω φεστιβάλ. Κάποιοι λένε οτι πέρσι ήταν καλύτερο. Εμένα μου άρεσε πολύ η φάση. Από διάφορες απόψεις. Κυρίως για τη μουσική. Το θέμα είναι οι άνθρωποι. Εκτός του ότι βλέπεις τους ίδιους, μου φαίνεται να δυσκολεύονται να χαλαρώσουν ακόμα και στις διακοπές τους. Έχω βρεθεί σε διάφορα φεστιβάλ/συναυλίες και γνώρισα με μεγάλη ευκολία άσχετο κόσμο. Στο φεστιβάλ αυτό, δεν έπαιξε κάτι τέτοιο εκτός αν ήταν γνωστός κάποιου από την παρέα. Υπάρχει μια απομόνωση να την πω, ενίοτε ένας ελιτισμός ίσως... δεν ξέρω, γράφω σκόρπιες σκέψεις.

Ευτυχώς στο κάμπιγκ ήταν ήσυχα, καθαρά και είχαμε και καλούς γειτόνους.

Κάποιοι από την παρέα είχαν την ατυχία να έχουν εμένα για οδηγό. Δυστυχώς, χάνομαι εύκολα με αποτέλεσμα να δημιουργούνται διάφορα ευτράπελα. Τελικά τα κατάφερα και επιστρέψαμε στη Λευκωσία.

Τα συγκροτήματα ήταν όλα πολύ καλά. Δεν μου άρεσε και τόσο ο αμερικάνος, αλλά οι υπόλοιποι βγάζαν φοβερό κέφι. Κρίμα που σφύριζαν τα ηχητικά... Νομίζω ότι οι πιο ωραίοι ήταν οι Ελληνες που έπαιξαν στο τέλος.

Φυσικά, εμείς είχαμε προετοιμαστεί από τη Λευκωσία και φτιάξαμε ειδικό σάουντρακ για το ταξίδι.

Ανακάλυψα ότι μπορώ να επιπλέω στα βαθιά νερά και κουτσά στραβά να κολυμπώ κιόλας.

Από αύριο πίσω στις δουλειές... Πρέπει να τα προλάβω όλα πριν ανοίξουν τα σχολεία γιατί τότε... σιγά μην κάνω τίποτα.

Πολύ "αγαπημένο μου ημερολόγιο" βγήκε αυτό το κείμενο, αλλά αφού βγήκε... έφκην που έφκην...