Pool party

• Πριν από 3-4 χρόνια πήγα σε ένα pool party. Σε ένα τεράστιο σπίτι σε μια "γκετογειτονιά". Όλα τα σπίτια εκεί ήταν τόσο μεγάλα που θα μπορούσαν να φιλοξενήσουν από μια κοινότητα το καθένα. Κάτι τέτοια σκεφτόμουν καθώς πλησιάζαμε. Εγώ φανταζόμουν ένα απλό διαμερισματάκι με πίτσες στη μέση για να γιορτάσει ο οικοδεσπότης αυτό που γιόρταζε τελοσπάντων. Ο οικοδεσπότης συμπαθέστατος άνθρωπος δεν λέω, και βέβαια δεν θεωρώ ότι πρέπει να απολογηθεί για τα λεφτά του. Λέω άστα αυτά, σκέψου θετικά κτλ. Βέβαια εκεί έπαιζα το ρόλο της συνοδού και όχι της καλεσμένης. Δεν ήξερα και κανέναν και προσπαθούσα να μπηχτώ που λέμε σε καμιά συζήτηση.

• Με το που πάμε ένας μετανάστης μας έδειχνε από πού να μπούμε (όντως ήταν τόσο τεράστιο που έπαιζε και να βρεθείς στην Πάφο). Οι πίτσες έβγαιναν από φούρνο που είχε στηθεί στην αυλή και που σου τις σέρβιραν γκαρσόνια με παπιγιόν. Είχε στηθεί και μπαρ, παρόλο που έτσι και αλλιώς τα γκαρσόνια πηγαινοέργονταν. Ο ντ. τζ. έπαιζε τα πρόσφατα ελληνικά σουξέ. Πήγα στην τουαλέτα που χρησιμοποιείται ειδικά για τους καλεσμένους της πισίνας. Ήταν πιο απαστράπτουσα και πιο πολυτελής από τη δική μου τη μία και κανονική. Από το σελί ως την πετσέτα που σκουπίζεσουν.

• Το πολιτισμικό μου σοκ ήταν τεράστιο. Ο οικοδεσπότης ευγενεστατος πραγματικά. Και καθόλου ψώνιο, αφού πριν πάω σπίτι του, δεν είχα ιδέα πόσα βαστούσε. Όπως και να 'χει ένιωθα πολύ έξω από τα νερά μου. Μετά είπα να πάω να δω τι συζητήσεις παίζουν. Εκεί ήταν και απόγονος πολύ γνωστής περσόνας της κυπριακής οικονομίας. Ο καημός του στην εν λόγω συζήτηση ήταν ότι οι συντεχνίες εμποδίζουν την οικονομική ανάπτυξη.

• Ως εδώ μας παίρνει, σκέφτηκα. Έπινα μέχρι να φύγουμε. Ήταν σαν να πέρασαν αιώνες.