8 Σεπ 2007

Με τις σκέψεις άλλου

Μιλούσαμε με συνάδελφο και μου παράγγειλε να γράψω κάτι για το χαμό που γίνεται με την κατανομή των τάξεων στις αρχές του χρόνου. Νομίζω ότι είναι γνωστό ότι η Α τάξη δίδεται συνήθως σε δασκάλες (σπανίως εώς ποτέ σε δασκάλους) και μάλιστα δασκάλες που έχουν τα λιγότερα χρόνια υπηρεσίας (συνήθως). Οι "παλιοί" (παντού υπάρχουν παλιοί τελικά) δικαιούνται παραπάνω να διαλέξουν αυτό που θέλουν κι έτσι όταν κανείς δεν θέλει την Α τάξη την αναλαμβάνουν οι μικρές δασκάλες. Αυτό δεν είναι κανονισμός του υπουργείου εξ όσων γνωρίζω, απλώς άτυπα γίνεται παντού.

Οι άντρες συνάδελφοι δεν αναλαμβάνουν τις μικρότερες τάξεις αλλά τις μεγαλύτερες και πολλές φορές ακούγεται για αυτό ότι γίνεται για σκοπούς πειθαρχίας. Δηλαδή ότι τους πιο μεγάλους τους κουμαντάρει καλύτερα ένας άντρας. Και οι πιο μικροί χρειάζονται "μητρικό πρότυπο", άρα δασκάλα. Αυτό εννοείται ότι απορρέει από μια πατριαρχική αντίληψη της δομής της κοινωνίας. Στο σχολείο συνήθως έχουμε να επικοινωνούμε και να συνεννοούμαστε με τις μητέρες των παιδιών, παρά με τους πατεράδες τους. Ο πατέρας συνήθως στην Κύπρο παίζει το ρόλο του "που εννα έρτει ο παπάς σου που τη δουλειά κατίσιη σου!".

Και φυσικά η διαδικασία της σφαγής (γιατί περί αυτού πρόκειται πολλές φορές)για τις τάξεις έχει καθιερωθεί σαν παράδοση για τις αρχές του χρόνου. Διαβουλεύσεις στο γραφείο του διευθυντή, προβολή του μέσου που κάποιος τυχόν έχει κτλ, ο βαθμός που εν αντρέπεται τζιαι νομίζει ότι ο κόσμος εν δικός του τζιαι ότι μπορεί να κάμνει παντού ό,τι θέλει για να τη βγάζει όσο πιο εύκολα γίνεται. Η αποφυγή της Α τάξης συνήθως οδηγεί σε κληρώσεις για να δοθεί σε κάποιον, ενώ οι περισσότεροι προτιμούν μια τάξη για την οποία θα έχουν τη λιγότερη δυνατή προετοιμασία, μία τάξη που την έχουν ξανακάνει κάποιες φορές και θα τους βγαίνει πιο εύκολο. Υπάρχουν λοιπόν οι περιπτώσεις που βρίσκεσαι προ τετελεσμένων. Υπάρχουν και αυτές που με λίγο τσαμπουκά τα καταφέρνεις να μην στη φέρουν. Και οι άλλες (που μάλλον είναι λίγες) που με δημοκρατικό τρόπο μένουν όλοι ικανοποιημένοι (ίσως όχι πλήρως αλλά ο καθένας σε αρκετά μεγάλο βαθμό), με διαφανείς διαδικασίες λήψης αποφάσεων.

Και ακόμα 2 σημεία:
  • Ξέρει κανείς τι γίνεται στις περιπτώσεις που έρχονται στο σχολείο παιδιά από άλλες χώρες και που δεν μιλάνε τη γλώσσα; Αν οι περιπτώσεις είναι μεμονωμένες δίνονται ώρες ενίσχυσης; Και αν όχι και το παιδάκι είναι σε μεγάλη τάξη, τότε τι γίνεται; Πώς θα ανταποκριθεί στις απαιτήσεις των μαθημάτων και πώς θα αξιολογηθεί; Εν μέσω διαδικασιών για την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση κτλ, πώς μπορεί να αλλάξουν ουσιαστικά τα πράγματα στην παιδεία αν δεν δίνονται αυξήσεις μέσα από τον κρατικό προϋπολογισμό για αυτήν; Νομίζω ότι χρειάζονται περισσότερες ώρες ενισχυτικής διδασκαλίας σε όλα τα σχολεία γιατί παντού υπάρχουν τα παιδάκια εκείνα που θα την χρειάζονταν για να μπορέσουν να ανταποκριθούν, είτε αυτό αφορά την εκμάθηση της γλώσσας, είτε αυτό αφορά στήριξη στα μαθήματα, είτε αυτό έχει να κάνει με ψυχολογική στήριξη, μαθησιακές δυσκολίες, λογοθεραπεία κτλ.
  • Φέτος ένας από τους υπό έμφαση στόχους είναι και ο "διαπολιτισμικός διάλογος". Ξέρει κανείς τι θα γίνεται κατά τη διάρκεια εορτασμών τύπου ημέρα Μακαρίου, 28 Οκτώβρη κτλ, 25 Μάρτη κτλ; Θα βγαίνουν τα παιδάκια από τις αραβικές χώρες, τις χώρες του ανατολικού μπλοκ κτλ ντυμένα τσολιάδες; Είναι η διαπολιτισμικότητα ουσιαστική μέσα στις δομές του σχολείου ή είναι απλά της μόδας; Και με ποιο τρόπο προσεγγίζουμε τη διαπολιτισμικότητα;

Θα επανέλθω συντόμως. Άρχισε η χρονιά και τρέχω να εξοπλιστώ! Αν και λιγότερο από πέρσι, αλλά πάλι πρέπει να κόψω, να κολλήσω, να πλαστικοποιήσω, να δω σε τι φάση είναι τα παιδάκια της τάξης μου (πόσα θυμούνται από πέρσι), και να προγραμματιστώ. Αυτό συνεπάγεται σε όχι και τόσο συχνές ενημερώσεις του μπλογκ. Παρόλα αυτά θα το προσπαθήσω να το κάνω όσο πιο συχνά μπορώ, μπας και προκληθεί και ένας άλφα (άντε και ένας βήτα) διάλογος για θέματα που αφορούν τους συναδέλφους.

7 σχόλια:

Lexi_penitas είπε...

"Διαπολιτισμικός διάλογος" σε σχολείο που προάγει ελληνοκεντρική παιδεία; Λίγο θολό το βλέπω.

Δε μου λες δασκαλούα, είναι αλήθεια αυτό διάβασα ότι σας φέρανε αφίσες για να βάλετε στις τάξεις οι οποίες απεικονίζουν την Αγιά Σοφιά χωρίς μιναρέδες;

Τελικά εσύ τι τάξη πήρες;

Ανώνυμος είπε...

Δεν έχω δει τέτοιες αφίσες. Μήπως το έχεις ακούσει από το χώρο της μέσης εκπαίδευσης;

Όσο για την τάξη, πήρα αυτή που είχα πρώτη προτίμηση. Πρώτη.

Για το διαπολιτισμικό διάλογο, δεν ξέρω αν έχω κάτι να προσθέσω τώρα. Ίσως αργότερα βρω χρόνο να γράψω 5 κουβέντες για τη διαπολιτισμική εκπαίδευση.

Ανώνυμος είπε...

Μη λες μεγαλες κουβεντες γιατι θα παλιωσεις κι εσυ...

Δασκαλούα είπε...

Μα δεν είμαι νέα!

Το ζήτημα δεν είναι προσωπικό.

Ανώνυμος είπε...

Μπηκα τυχαια στο blog σου και πηρα το θαρρος να ζητησω τη συμβουλη σου γιατι βρισκομαι σε αδιεξοδο. Εδω και 20 μερες εχω πρωτη ταξη και αντιμετωπιζω ενα σοβαροτατο προβλημα.Τα παιδια βρισκονται συνεχεια ορθια ούτε με φωνες, ούτε με το καλό καταφερνω να τα κάνω να κάθονται στο θρανιο τους. Φυσικα ως ενα σημείο το κατανοώ γιατι ειναι μικρούλια αλλά συμβαίνει

Ανώνυμος είπε...

σε τετοιο βαθμό που επηρεάζει τη μάθησή αλλά και το κλίμα της τάξης.
Έχεις μήπως κάτι να μου προτείνεις?

Ανώνυμος είπε...

συναδέλφισσα στείλε μου ένα μέηλ για να συνεννοούμαστε καλύτερα και να μπορούμε να είμαστε πιο αναλυτικοί ως προς την κατάσταση της τάξης σου.

Χαίρομαι που έκανες αυτό το σχόλιο. Αλλά δεν μπορώ να προτείνω χωρίς να ξέρω κάποια στοιχεία επιπλέον και νομίζω ότι το μπλογκ δεν είναι ο κατάλληλος χώρος για να γίνει αυτή η κουβέντα.

daskaloua@gmail.com