Τελείωσαν οι διακοπές και ήρθε η ώρα να επιστρέψουμε στο αφιέρωμα για τα κυπριακά δημόσια σχολεία, αυτή τη φορά με ένα κείμενο του Bestman. Την Παρασκευή θα ακολουθήσει το κείμενο του Άνευ_, ενώ από την επόμενη βδομάδα περιμένουν κι άλλα πολλά!!! Περιμένω και το δικό σας!!!
Η κυπριακή εκπαίδευση είναι αποκλειστικά χρησιμοθηρική. Το μόνο που ενδιαφέρει είναι να γεμίσει τους μαθητές με τόσες πολλές γνώσεις, ούτως ώστε να περάσουν τις όποιες εξετάσεις απαιτούνται για να μπουν στο πανεπιστήμιο. Όχι να τους προετοιμάσει για το πανεπιστήμιο. Ουδεμία ανάπτυξη κρίσεως, καμία προσπάθεια να δώσει στους μαθητές να καταλαβαίνουν τι διαβάζουν και να το συνδυάζουν. Η προσπάθεια είναι η αποστήθιση γνώσεων. Το επακόλουθο είναι να πηγαίνουν άριστοι μαθητές σε πανεπιστήμια του εξωτερικού και να μην μπορούν να αντεπεξέλθουν. Ο λόγος; Δεν έχουν μάθει να διαβάζουν σωστά, να μπορούν να επιλέγουν τα κύρια σημεία ενός θέματος και να τα καταγράφουν, να αναπτύσσουν κριτική σκέψη. Ακόμα και στα κείμενα των Νέων Ελληνικών, που επιδέχονται πολλών ερμηνειών, η ερμηνεία πολλές φορές δίδεται στους μαθητές για αποστήθιση. Απλώς για να την γράψουν στις εισαγωγικές εξετάσεις. Αν γράψουν κάτι άλλο, το οποίο παρεκκλίνει των οδηγιών που έχουν οι διορθωτές, πιθανότατα, αν και σωστό στη σκέψη, να απορριφθεί.
Το παρεπόμενο της χρησιμοθηρικής παιδείας είναι η πλήρης παραγκώνιση όλων των υπολοίπων πτυχών της παιδείας, όπως οι τέχνες, τα γράμματα και ο αθλητισμός. Δύσκολα (έως σπάνια) προωθούνται μαθητές με κλίση καλλιτεχνική ή αθλητική. Εξαιρείται βεβαίως στον αθλητισμό η περίπτωση ο αθλητής να είναι μέλος της σχολικής ομάδας σε ποδόσφαιρο, καλαθόσφαιρα, πετόσφαιρα, άντε και στίβο. Όπου εκεί η ανάπτυξη (ως ένα σημείο πάντα) του αθλητή συντελείται για να βοηθήσει το σχολείο να πρωταγωνιστήσει στους όποιους αγώνες (επαρχιακούς, παγκύπριους, πανελλήνιους) Με αποτέλεσμα, περιπτώσεις στις οποίες μαθητής με διεθνή βραβεία στη ζωγραφική να έχει 12 (!!!!) στο μάθημα της τέχνης. Και όπου, σχεδόν πάντα, την ευθύνη (και το κόστος, βεβαίως) της ανέλιξης του ταλαντούχου μαθητή (ο οποίος πολύ συχνά αγνοείται από τους καθηγητές διότι έχει μέτρια απόδοση στα μαθήματα) να αναλαμβάνουν οι γονείς. Και τα κονδύλια που διατίθενται για την ανάπτυξη της κατάλληλης υλικοτεχνικής υποδομής στα σχολεία να είναι ανεπαρκή.
Το αποτέλεσμα όλων αυτών; Έλλειψη αγάπης για τα πολιτιστικά δρώμενα και τον αθλητισμό, αφού αυτά θα πρέπει να καλλιεργούνται εξ απαλών ονύχων καθώς και η ανοχή σε οτιδήποτε σερβίρεται από πολιτικούς και άλλους παράγοντες, καθώς και η αποχή συμμετοχής στα κοινά.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
7 σχόλια:
Simfono apolita. As stamatisei na legetai ipourgeio paidias kai politismou alla ipourgeio ekpaidefsis kai antagonismou. Oso gia ta talenta pou pan xamena, pesto ksana. Distixos den iparxoun oi mixanismoi oxi mono anadeiksis alla kai ousiastikis voitheias se athlitika, zografika kai logotexnika talenta. Den mporo na po to idio kai gia ta mousika. (ta tragoudistika toulaxiston). Se mia koinonia pou oi misoi theloun na ginoun tragoudistes kai oi alloi misoi dimosioi ipalliloi, i adinamia tis paidieas den prepei na mas ksenizei. Akoma kai oi goneis kai oi mathites antidroun otan kati pou tous parexetai den einai amesa ofelimistiko kai peran ton lisarion kai ton kittapon . I mipos kano lathos?
Kai as min geliomaste. Oi diagonismoi (evropaiki i oti allo) me prokathorismena themata kai "minimata" den einai mixanismoi anadeiksis talenton.
De mas eipes omos bestman ti proteineis esi oti prepei na ginei?
pisteveis oti i ekpaideftiki metarrithmisi exei pronoisei sto sxedio tis gia apamvlinsi ton oson les?
Κάμνεις καλή δουλειά στο να αναγνωρίζεις τα κακώς έχοντα. Εν κάτι που πρέπει να γίνει, τζιαι ερχόμενο που ανθρώπους που το ζουν πρώτο σιέρι εν μπορώ να το αμφιβάλω στο ελάχιστο.
Σκέφτου το σαν ιδέα σε κάποια φάση να αρχίσεις μια σειρά που άρθρα με προτάσεις για το πως μπορούν να βελτιωθούν τούτα τα κακώς έχοντα.
@dokisisofi: Νομίζω πως η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, αν και αγγίζει θέματα παιδείας, περισσότερο ασχολείται με θέματα διοίκησης/οργάνωσης και όχι με το να προωθήσει αλλαγές στη φιλοσοφία της εκπαίδευσης. Το μόνο που μπορώ να αναγνωρίσω είναι η αλλαγή στην πρόσληψη και αξιολόγηση των εκπαιδευτικών, που δίνει κίνητρο για τους εκπαιδευτικούς που τους αρέσει το επάγγελμα και αποτρέπει αυτούς που επιλέγουν να διδάξουν για οικονομικούς και άλλους λόγους.
Γιώργο, σ'ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Προσωπικά δεν είμαι εκπαιδευτικός (και δεν θα ήθελα μια και δεν μου αρέσει το συγκεκριμένο επάγγελμα), αλλά έχω πολλούς φίλους εκπαιδευτικούς (απο τις λεγόμενες "καθηγητικές" σχολές, οι οποίοι δεν έχουν και πολλές επιλογές) και βλέπω και ακούω. Όσον αφορά την εισήγησή σου, "δε 'ν' κακο" :) Θα το σκεφτω.
Bestman, συμφωνώ απόλυτα με όσα λες. Ειδικότερα για τα παιδιά με ταλέντο στη ζωγραφική. Ακόμα και με τα μαθήματα κατεύθυνσης των ενιαίων λυκείων, που έχουν επιλογή να πάρουν σχετικά μαθήματα, δεν έχουν προοπτική να συνεχίσουν αυτό που επέλεξαν, εκτός και αν κάνουν ιδιαίτερα. Καθηγητής (τέχνης) της κόρης μου την προέτρεψε να ακολουθήσει "θέματα τέχνης" και "γραφικές", αλλά της ενεχείρησε και την κάρτα του για τα απογευματινά μαθήματα που ο ίδιος διδάσκει... Είναι τόσο σαθρό το σύστημα, που ό,τι και να γράψεις, ό,τι και να πεις,τα παιδιά μας είναι χαμένα από χέρι.
Ως συνήθως, η εκπαίδευση είναι καθρεύτης της κοινωνίας μας. Όταν σε πολλές περιπτώσεις, η άποψη που είναι αντίθετη με αυτήν της πλειοψηφίας δαιμονοποιείται (βλέπε "περιρρέουσα ατμόσφαιρα", "νενέκοι", "τουρκική ελληνόφωνη εφημερίδα" κλπ) και υπάρχουν θέσφατα (ΕΟΚΑ, αγωνιστές, αρχιεπίσκοπος, κόμματα κλπ) που δεν επιδέχονται κριτικής, είναι λογικό να ΕΠΙΔΙΩΚΕΤΑΙ (ΙΜΗΟ πάντα) η μη απόκτηση κριτικής σκέψης, ούτως ώστε να μη μπορεί να αμφισβητηθεί/αντιμετωπισθεί το κατεστημένο. Δεν είναι τυχαίο που είμαστε ίσως η μόνη (ή από τις λίγες) χώρα της ΕΕ, στην οποία δεν διεξάγονται μαζικές διμαρτυρίες/απεργίες. Και, όπως λέει και ο Δρ. Μικελλίδης, το "ούσσου να περάσουμε" αποτελεί πλέον κουλτούρα για μας.
Επίσης, για το χρησιμοθηρικό της εκπαίδευσης, και με ποιό κριτήριο επιλέγονται οι σπουδές, υπάρχει ένα πολύ ωραίο άρθρο στο blog της Δρακούνας.
Όσον αφορά την περίπτωση με το μαθητή που είχε πάρει πανευρωπαϊκό βραβείο (όχι σε σχολικό διαγωνισμό) και είχε 12, τις λεπτομέρεις τις άκουσα προσωπικά (και έφριξα).
Αρέσκει μου που παν οι Κυπραίοι σε πανεπιστήμια ξένα τζιαι περιμένουν ο καθηγητής να κάμει παράδοση (δλδ. λαλώ σας / γράφω τζιαι πιάννετε σημειώσεις).
Μουάχαχαχαχαχαααααχααααααα
golden goose sneakers
supreme clothing
goyard bags
off white outlet
off white clothing
cheap jordans
curry 6
jordans shoes
birkin bag
moncler
Δημοσίευση σχολίου