Ο Τάσσος φεύγει... οι ψηφοφόροι;

Είχα συναντηθεί με ένα συμπαθέστατο φίλο των παιδικών μου χρόνων, τυχαία – όπως πάντα. «Να φύει ο μουττάς, τζιαι εν θα πάω να ψηφίσω τη δεύτερη Κυριακή», μου είπε. Οκ, ο Τάσσος θα πάει στη Χαβάη, σύμφωνα με το sms που κυκλοφορεί ευρέως τες τελευταίες ώρες. Μετά; Είτε Κασουλίδης φκει, είτε Χριστόφιας θα είναι το ίδιο;


Κασουλίδης:
● «Η Κύπρος είναι ελληνική». Είχε αναρωτηθεί ο φίλος μου ο Ασερας σε ένα άλλο μπλογκ αν τούτο το σύνθημα εν εθνικιστικό. Νομίζω σε μια χώρα στην οποία εκκρεμεί ένα πρόβλημα για το οποίο χρειάζονται συνεργασίες υπερεθνικές, η απάντηση εν δεδομένη τζιαι μάλλον το ερώτημα εν ρητορικό.
● Προέρχεται που ένα κόμμα που απευθύνεται κατευθείαν σε συγκεκριμένη κάστα ανθρώπων. Μιλά για ενδυνάμωση της μεσαίας τάξης, λες τζιαι στην Κύπρο χρειάζεται περαιτέρω ενδυνάμωση τούτη η τάξη. Τα κοινωνικά προβλήματα, όπως οι άστεγοι στην ΕΕ, γίνονται αντιληπτά ως προβλήματα εξάρτησης, τζιαι όι οικονομικών χειρισμών. Ευτυχώς, οι Κυπραίοι που ζουν/ταξιδεύουν στο εξωτερικό έχουν αυξηθεί άρδην με αποτέλεσμα να βλέπει τζιαι ο κόσμος ποια κατάσταση επικρατεί όσο αφορά διάφορα ζητήματα που άπτονται αυτού που λέμε κράτος πρόνοιας.
● Ποιος ξεχάνει τη δεκαετία Κληρίδη; Η χώρα ήταν σχεδόν ακυβέρνητη σε επίπεδο εσωτερικής διακυβέρνησης τζιαι είχαν γίνει απόπειρες για πολλά και διάφορα. Μετοχοποίηση ημικρατικών οργανισμών, κουτσούρεμα ΑΤΑ κτλ

Χριστόφιας:
● Το κόμμα που το οποίο προέρχεται έκαμε πολλάκις χοντρά λάθη στο παρελθόν όσον αφορά τους κοινούς αγώνες με τους Τ/κ. Παρόλα αυτά, γίνονται παράλληλα πολλές κινήσεις που ευνοούν στο έπακρο την επαναπροσέγγιση τζιαι νομίζω ότι εν ο καλύττερος για να πλησιάσει την τουρκοκυπριακή κοινότητα σε θεσμικό επίπεδο τζιαι να δημιουργήσει τζιαι τις προϋποθέσεις για ανάλογες διεργασίες στη βάση της κοινωνίας

● Προέρχεται που ένα κόμμα που εν εδοκιμάστηκε ποττέ μόνο του στην εξουσία. Πάντα υποστήριζε δεξιούς υποψήφιους τζιαι πάντα τούτο είσιε άδοξο τέλος τζιαι για μας γενικά, αλλά τζιαι για το ίδιο το Ακέλ. Η σχεδόν παντοδυναμία του προέδρου βάσει του συστήματος που έχουμε στην Κύπρο, τους άφηνε το περιθώριο να δικαιολογούνται πίσω που το ότι εν είχαν ποττέ το πάνω σιέρι στα πράματα. Για πρώτη φορά κατεβάζουν δικό τους υποψήφιο. Εν ευκαιρία να δοκιμαστεί, γιατί εν το κόμμα γύρω που το οποίο ιστορικά συγκεντρώνονται οι πλειοψηφίες του κόσμου των εργαζομένων.

● Δαμέ εν το περίεργο. Γιατί ενώ θυμούμαι τον Άντρο τον Κυπριανού να λαλεί στον Άστρα ότι «Το Ακέλ ήταν διαχρονικά ενάντια στην αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης», την ίδια στιγμή θυμούμαι το πρωτοσέλιδο στον Πολίτη με τον Χριστόφια να λέει ότι «Αν οι άλλοι συμφωνήσουν, εμείς εν θα είμαστε η παραφωνία στην υπόθεση». Παρόλα αυτά, τον Κασουλίδη εν θα μπορώ να του ασκήσω κριτική για εφαρμογή νεοφιλελεύθερων πολιτικών. Στον Χριστόφια εννα μπορώ, τζιαι αν έσιει τσίπα, εννα πρέπει να δώκει πολλά καλές εξηγήσεις στους εργαζόμενους για τυχόν (φτου κακά μακριά από μας) τέτοιες επιλογές.

Ελπίζω λοιπόν το προφανές. Γιατί υπάρχει προοπτική επαναπροσέγγισης, δημιουργίας πιο γερού μετώπου (όι μόνο σε θεσμικό επίπεδο αλλά ενδεχομένως τζιαι τζιαμέ) για καταπολέμηση του ρατσισμού/εθνικισμού (βλέπε τζιαι τα σημεία της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης που καταδικάζουν τον ελληνοκεντρισμό της κυπριακής εκπαίδευσης), γιατί εν ο μόνος που στο πρόγραμμα για την παιδεία χρησιμοποιεί τη φράση «εξίσωση των δυνατοτήτων» κτλ. Παράλληλα όμως, εν θα σταθώ να πισκαλώ όποιος τζιαι να φκει, αλλά εννα είμαι σε εγρήγορση τζιαι έτοιμη για κριτική οποιουδήποτε κάμει εκπτώσεις στα δικαιώματα, στα κεκτημένα, στους αγώνες, στην επαναπροσέγγιση. Ο Κασουλίδης τζιαι ο Χριστόφιας, καλέ μου συμμαθητή, εννεν το ίδιο, για αυτό εν σημαντικό να πάεις να ψηφίσεις τζιαι τούτην την Κυριακή.