13 Μαΐ 2008

Διαπολιτισμικός μονόλογος

Αναδημοσιεύω άρθρο από το σημερινό "Πολίτη" για προβληματισμό δικό μας ως μέλη της κοινωνίας και του όποιου ιθύνοντα διαβάζει. Η ανάγκη για γενικευμένη και άμεση πολιτική παρέμβαση στην κοινωνία για να διαπαιδαγωγηθούν μη ξενοφοβικοί άνθρωποι επιτέλους σε τούτον τον τόπον εν αμεσότατη! Τζιαι ενώ συμβαίνουν τούτα, ακόμα μελετούμεν. Ακόμα τζιαι κάποιοι συνάδελφοι που κάμνουν περαιτέρω σπουδές τζιαι ιστορίες στη διαπολιτισμική εκπαίδευση, έρκουνται τζιαι μιλούν για τα σχολεία με μωρά μεταναστών αναφερόμενοι στο "πρόβλημα". Πού πας, ρε Καραμήτρο;



(Δασκαλούα χωρίς ιδιαίτερο χρόνο, αλλά με αρκετό θυμό).







Μονόλογος ο... διαπολιτισμικός διάλογος για τους Kύπριους γονείς



Μηδενική ανοχή σε μετανάστες μαθητές



Αν και η συνύπαρξη μαθητών διαφόρων εθνικοτήτων στα σχολεία έχει
βελτιωθεί τα τελευταία τρία χρόνια, οι γονείς παρουσιάζονται αρνητικοί μπροστά
στην ιδέα μιας πολυπολιτισμικής κυπριακής κοινωνίας, η οποία πάντως, για χρόνια τώρα, αποτελεί πραγματικότητα σ

Με έντονη καχυποψία αλλά και μηδενική ανοχή όσον αφορά τη συμβίωσή τους με τους μετανάστες, αντικρίζουν το πολυπολιτισμικό τους περιβάλλον οι Κύπριοι γηγενείς και ειδικά οι γονείς σε ό,τι αφορά τη συνύπαρξή των παιδιών τους με παιδιά μεταναστών στους χώρους εκπαίδευσης και μάθησης. Χαρακτηριστικό παράδειγμα της πιο πάνω αντίληψης δεν είναι άλλο, από πρόσφατη έρευνα την οποία διεξήγαγε το Υπουργείο Παιδείας σε μερικά σχολεία, στην οποία οι Κύπριοι γονείς μαθητών, οι οποίοι φοιτούν σε πολυπολιτισμικά σχολεία, εμφανίζονται δυσαρεστημένοι αναφορικά με την φοίτηση των παιδιών τους με παιδιά μεταναστών, στην ίδια τάξη. Μάλιστα, σε ερώτηση της ίδιας έρευνας κατά πόσον αρέσει στους γονείς, τα παιδιά τους να κάνουν παρέα με παιδιά των μεταναστών στο σχολείο, στη συντριπτική πλειοψηφία τους απάντησαν αρνητικά ενώ την ίδια ώρα, εξέφρασαν την επιθυμία να μεταφερθούν τα παιδιά τους σε άλλο, εξ ολοκλήρου ελληνικό σχολείο.



Τα πιο πάνω επισήμανε η διευθύντρια του Γυμνασίου Παλλουριώτισσας, Μαρία
Θεοδότου, απαντώντας σε σχετική ερώτηση, στο πλαίσιο της συνέντευξης Τύπου με θέμα την ημερίδα «Ομαλή Ένταξη των Μεταναστών στην Κυπριακή Κοινωνία - Η Συμβολή του Σχολείου και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης». Η συνολική παρουσίαση της εν λόγω έρευνας καθώς και τα προβλήματα τα οποία αντιμετωπίζουν οι μετανάστες στην προσπάθεια ένταξής τους στην κυπριακή κοινωνία και η ενθάρρυνση του διαπολιτισμικού διαλόγου, είναι τα κύρια θέματα τα οποία θα συζητούν στο πλαίσιο της προαναφερόμενης ημερίδας, αύριο Τετάρτη, 14 του μήνα, στις 8:30 μ.μ., στην αίθουσα της Πύλης Αμμοχώστου. Η ημερίδα αποτελεί πρωτοβουλία του Δήμου Λευκωσίας και του Γυμνασίου Παλλουριώτισσας, έχοντας ως πηγή έμπνευσης, την εκστρατεία του
διαπολιτισμικού διαλόγου του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού για το 2008 και το Ευρωπαϊκό Έτος Διαπολιτισμικού Διαλόγου, το οποίο διανύουμε φέτος. Οι
ιθύνοντες ευελπιστούν ότι μέσω της εν λόγω ημερίδας θα δοθεί το έναυσμα για μια πολυεπίδεδη συνεργασία μεταξύ του σχολείου και της τοπικής Αρχής για την
ανταλλαγή γόνιμων απόψεων στην προώθηση του διαλόγου ανάμεσα στις δύο κοινωνικές ομάδες.



Καταλύτες οι Δήμοι



Εξάλλου, την ανάγκη για την αντιμετώπιση των ραγδαίων εξελίξεων τις οποίες
βιώνει η κυπριακή κοινωνία τα τελευταία χρόνια, ώστε να βελτιωθεί ο διάλογος
μεταξύ μεταναστών και Κυπρίων, εξέφρασε χθες στη συνέντευξη Τύπου η δήμαρχος Λευκωσίας, Ελένη Μαύρου. Πρόσθεσε ακόμη ότι οι τοπικές Αρχές, έχουν τη δυνατότητα να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στην καταπολέμηση αλλά και στην πρόληψη των διακρίσεων. Σε ό,τι αφορά το Δήμο Λευκωσίας, η Δήμαρχος προανήγγειλε ότι η τοπική Αρχή θα αναβαθμίσει τις υπάρχουσες διόδους επικοινωνίας της τοπικής Αρχής με τους μετανάστες οι οποίοι ζουν στην πλειοψηφία τους στην εντός των τειχών πόλη, εκδίδοντας ανακοινώσεις του Δήμου και σε άλλες γλώσσες και όχι μόνο στα ελληνικά. Παράλληλα, ανέφερε ότι το τελευταίο διάστημα επιχειρείται μια προσπάθεια, μέσω δύο προγραμμάτων τα οποία οργανώνει το Πολυδύναμο Κέντρο Λευκωσίας, για την παροχή περισσότερων ευκαιριών των γυναικών και μητέρων μεταναστριών, παιδιών και ενηλίκων να ενταχθούν στην κυπριακή κοινωνία. Τα προγράμματα αυτά αφορούν, το ένα τη μάθηση της γλώσσας και το άλλο τη διδασκαλία
των ηλεκτρονικών υπολογιστών. Πάντως, η Ελένη Μαύρου ήταν ιδιαίτερα καυστική όσον αφορά στην προκατάληψη η οποία επικρατεί σχετικά με τα αυξημένα επίπεδα εγκληματικότητας στην εντός των τειχών πόλη ελέω μεταναστών, λέγοντας ότι αυτή η προσέγγιση δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. «Η εντός των τειχών πόλη, αν κάποιος ζητήσει στοιχεία και από την Αστυνομία, παρουσιάζει πολύ λιγότερα περιστατικά εγκληματικότητας, σε σχέση με άλλες περιοχές στις οποίες, μάλιστα, δεν διαμένουν μετανάστες», διευκρίνισε καταλήγοντας.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΝΔΡΙΩΤΗΣ
Κωδικός άρθρου: 792827
ΠΟΛΙΤΗΣ - 13/05/2008, Σελίδα: 47

5 σχόλια:

sombraluz είπε...

Πριν τρία καλοκαίρια, στην παλιά Λευκωσία, αργά το βράδυ φεύγουμε οικογενειακώς από την επίσκεψη στο οδόφραγμα της οδού Λήδρας. Το αυτοκίνητο είναι σε πάρκινγ, η ώρα περασμένη, τα παιδιά κουρασμένα, η περιοχή έχει ερημώσει. Ξένοι εμείς αλλά όχι "ξένοι", ελλαδίτες γαρ. Μέσα στα σκοτάδια συναντάμε αληθινούς ξένους, μερικούς μαύρους που γυρίζουν και αυτοί. Τι μας έπιασε; Ήταν τα εγκαταλειμμένα σπίτια, η ώρα, η κούραση ; Αρχίσαμε να τους κοιτάμε καχύποπτα. Ο άντρας μου έσφιγγε νευρικά το τσαντάκι με τα χρήματα και τις μηχανές, εγώ έσφιγγα και τραβούσα τη μικρή που έσφιγγε το παγωτό της κλπ. Τα μαύρα παιδιά μας κατάλαβαν και γελούσαν. Μας πήγαν "καρότσι" μέχρι το αυτοκίνητο, μόνο που δεν μας άνοιξαν τις πόρτες να μας βάλουν μέσα. Νιώσαμε εντελώς γελοίοι.
Συγγνώμη για το σχόλιο-σεντόνι αλλά όταν έρχεται η κουβέντα στην ξενοφοβία προτιμώ να θυμάμαι τα δικά μας χάλια εκείνο το βράδυ και μετά να βγάζω δεκάρικους.

dokisisofi είπε...

Μια μέρα, στην λεωφόρο Γρίβα Διγενή, ένας μαυρής επερπατούσε στο δρόμο, εμιλούσε, εχειρονομούσε, ΄'αρπαζε την κεφαλή του, εφάκκαν τις ζάμπες του με απόγνωση και εφώναζε. Ούλλες οι κυράτσες και οι κύριοι στα αυτοκίνητα έκλειναν βιαστικά τα τζάμια. "Ρε κουμπαρε" λαλώ του εγώ , βγάζοντας το κεφάλι από το παράθυρο, "εσύ έτο κανένα χρόνο έχεις στην Κύπρο και κάμνεις έτσι, εγώ που ζιώ μια ζωή δαμέ τί να πώ?"
"Σιατ απ" λαλεί μου.
Καλά να μου κάμει.

Εγιώ πάντως λυπούμαι τους ρε παιθκιά τους ξένους με τόσο κόμπλεξ ανωτερότητας που δέρνει τους συμπατριώτες μας.
Δασκαλούα μόνο το σχόλιο σου διάβασα. Το άρθρο αύριο.

Καληνύχτα..

Μιχάλης είπε...

Η κατάσταση έχει αρχίσει να γίνεται ανησυχητική, ιδιαίτερα μέσα στους νέους.

Θυμούμαι ότι πριν από 2-3 χρόνια έγινε μια παρόμοια έρευνα σε ένα άλλο γυμνάσιο και τα αποτελέσματα ήταν τραγικά.

Πλήρης αποστροφή προς τους ξένους, ειδικά προς εκείνους που διαφέρει το χρώμα τους.

Και το αστείο της υπόθεσης ήταν ότι η πλειοψηφία των μαθητών υπστήριζε ότι δεν είναι... ρατσιστές!!!

Ανώνυμος είπε...

Ακόμα τζιαι σε "τέρατα" της αποδοχής των μεταναστών όπως την Αγγλία παρατηρείται το φαινόμενο ότι η πλειοψηφεία των πολιτών κάμνει παρέα με ομοεθνείς τους - έτσι έρευνες φκαίνουν κάθε λλίο στις εφημερίδες τζιαι τα κανάλια της χώρας τζιαι κάθε φορά ψιλο-πανικοβάλλονται διάφοροι τζιαι φωνάζουν για να ληφθούν μέτρα για να μεν μείνουν έτσι τα πράματα και διάφορα σχετικά. Τούτο που θέλω να θίξω εν ότι το φυσικό στους αθρώπους τούτο ενει, να κάμνει παρέα με τους ομοίους του αν όχι λόγω χρώματος τότε λόγω κουλτούρας. Σκουρόχρωμους Κυπραίους έχουμε πολλούς αλλά εν εχουν πρόβλημα να κάμνουν παρέα με "λευκούς" Κυπραίους. Επομένως εν καλά να μεν θεωρούμε και καλά αμαρτία τζιαι κολάσιμο να νιώθει πιο άνετα κάποιος να κάμνει παρέα με αθρώπους της ίδιας κουλτούρας με την δική του παρά με ξένους.

Εγώ εννά πω τζιαι κάτι άλλο: ότι παίζει μεγάλο ρόλο τζιαι η ταξική διάσταση του πράματος. Αν τούτοι ούλλοι οι μετανάστες ήταν του ίδιου βιωτικού επιπέδου με μας εγώ λέω ότι θα είχαν πολλά καλύττερες σχέσεις με τον ντόπιο πληθυσμού. Τζιαι μεταξύ των Κυπραίων εννά δεις γονιούς που εν θα τους αρέσκει ο γιός τους να κάμνει παρέα με τον γιό του κτίστη ή του λαστιχάρη ας πούμε. Τούτος εν ταξικός ρατσισμός, έν έσιει σχέση με χρώμα τζιαι ράτσα.

Μετά έρκεται τζιαι ο τοπικισμός της κυπριακής κοινωνίας. Θωρούμε κάθε χρόνο το ξύλο που πέφτει μεταξύ Λεμεσιανών τζιαι Λευκωσιατών. Τζιαι τούτο ενεν μόνο μεταξύ πόλεων, δαμαί έσιει κατοίκούς συνοικιών της ίδιας πόλης που μισούνται μεταξύ τους, με την σχετική προπαγάνδα όπώς για παράδειγμα "οι Αγιο-Δομετίτες τρων κάττους, οι ανθουπολίτες εν χασισιωμένοι" τζιαι πάει λέγοντας. Να μεν πούμε τζιαι για το τι συμβαίνει με τους συνοικισμούς. Είμαι σίουρος ότι τζιαι πιο παλιά, τον τζαιρό της Αγγλοκρατίας ας πούμε οι κάτοικοι των Πάνω Αρόδων εκακολοούσαν τους κατοίκους των Κάτω Αρόδων κλπ.

My point: εγώ πιστεύκω ότι τούτα τα φαινόμενα απέναντι στους ξένους εν συμπτώματα μιας πιο βαθκιάς αρρώστειας, προιόν επέκτασης τζιαι όι κάτι που εδημιουργήθηκε ξαφνικά που το τίποτε.

ΥΓ: Κανένα πρόβλημα με τις Αρόδες, απλώς ήθελα ένα παράδειγμα τζιαι ήταν το χωρκό του παππού μου :)

Diasporos είπε...

There is a CYpriot "paroimia" that comes to mind:

iden o kolos o titsiros to vratzin tz' eshestin.



Many Cypriots are funny in the head. The last people on earth that have a right to be racists!

They are so pure, (no one ever conquered them or raped their great great grandmother) that they feel like discriminating is their birthright!

It's disgusting.