Να παντρευτείς

- Να παντρευτείς!
- Γιατί;
- Άφης την ρε την κορού. Εμείς που επαντρευτήκαμεν τι εκαταλάβαμεν; Εν θωρείς πόσα τραβούμεν;
- Ε, όπως τραβούμεν εμείς, να τραβήσει τζιαι τούτη, εν εκατάλαβα.

Ο άνωθι διάλογος είναι πραγματικός. Η δε προστακτική απευθυνόταν στο άτομό μου. Τα άτομα που ξέρω που έχουν δηλώσει ευχαριστημένα με την κατάσταση που ονομάζεται γάμος δεν μου έχουν βάλει τέτοια ζητήματα.

Συχνά συναντώ ανθρώπους που είναι παντρεμένοι. Τους λέω ότι δεν θέλω να παντρευτώ γιατί δεν πιστεύω στο θεσμό. Μου λένε ότι είναι λάθος, ότι έχει ο καιρός γυρίσματα κτλ. Ο πιο απίστευτος ήταν ένας τύπος-απόδειξη της στάσης "δεν σε ακούω, σου απαντώ σε αυτά που θέλω να λες και όχι σε αυτά που λες".

- Έχεις φίλο;
- Ναι.
- Ε, μεινίσκετε μαζί;
- Μεινίσκω μόνη μου.
- Ε, αφού μεινίσκετε μαζί εν σαν να είσαστε παντρεμένοι. Γιατί να μεν παντρευτείτε, να πιάσετε ένα χαρτί να σας κρατά μαζί.
- Γιατί κρατά κάποιους μαζί το χαρτί;
- Ε, εγώ άμα τσακωθώ με τη γεναίκα μου έχω το χαρτί. Αν δεν το είχα ήταν να την αφήκω τζιαι να βρω μιαν άλλην, να μεν μου μουρμουρά.

Σε τούτο το σημείο η προσωπική μου στάση για το θέμα (δεν λέω στον άλλο ούτε αν θα παντρευτεί, ούτε αν δεν θα παντρευτεί, εν προσωπικό ζήτημα τζιαι ό,τι θέλει ας κάμει) είναι στην αιχμή του δόρατος, ενώ οι ίδιοι εννεν ευχαριστημένοι που τη δική τους επιλογή (προφανώς).

Μια φορά εδανείστηκα κάτι κατσαβίδια κτλ από συνάδελφο. Μου λέει ένας άλλος. "Μα εν έσιες φίλο;". "Ναι". "Ε, εν κάμνει τίποτε δουλειές;" "Γιατί εν μπορώ να βιδώσω θκυο βίδες μόνη μου;" "Ε, ίντα, εμείς βουρούμεν τζιαι κάμνουμεν τα, τζιήνος γιατί να μεν τα κάμνει;"

Έλα ντε. Γιατί; Μήπως γιατί μεινίσκω μόνη μου, άρα εγώ κάμνω τες δουλειές μου, όταν είναι στα πλαίσια των δυνατοτήτων μου;

Για αυτόν, όσοι εν είσαστε ευχαριστημένοι που τους γάμους σας, εννεν ανάγκη να μας κολλάτε εμάς που εν θέλουμε γάμους, για να δυστυχήσουμε μαζί. Χωρίστε τζιαι ευτυχίστε τζιαι εσείς μαζί μας, να τελειώνουμε. Εννα μπορείτε να πηέννετε τζιαι στα ταξίθκια που σας λαλούμεν ότι πάμεν εμείς χωρίς έγκριση άντρα/γεναίκας τζιαι χωρίς να προσπαθείτε να πείσετε τον εαυτό σας επαναλαμβάνοντας ότι είσαστε καλοί οικογενειάρχες τζιαι εν μπορείτε να το κάμετε τζιήνο το ταξίδι που ονειρευτήκατε.

Τέλος βραδιάς
-Θέλω τζιαι γω να πάω στον Χ τόπο που επήες τζιαι εσύ ταξίδι. Πάμεν μαζί; (προς το φίλον του) Αλλά όι να το πεις της γεναίκας μου!

Εμένα αλλιώς μου εξήγησαν το γάμο στο σχολείο. Ζωή σε λόγου μας.