12 Οκτ 2007

πρόβατα και άλλα ζώα

Η θεωρία ότι οι Κυπραίοι ή οι οποιοιδήποτε άλλοι (ανάλογα με τη χώρα που ζει ο καθένας) είναι πρόβατα γιατί παρουσιάζουν μαζικές συμπεριφορές δεν είναι καινούρια. Νομίζω ότι κάθε φορά είμαστε και διαφορετικό ζώο (με το συμπάθειο) ανάλογα με τις αντικειμενικές συνθήκες της εποχής και την παράδοση που φέρει μια κοινωνία.



Δηλαδή ζούμε σε μια κοινωνία που:


  • διά πολλή έμφαση στο τι έχουμε και όι στο τι είμαστε (χιλιοειπωμένο κλισέ αλλά ισχύει). Οπότε, εν σημαντικό να πιάω τζιαι εγώ τες κουρτίνες τες τάδε που το καινούριο κατάστημα, όι απαραίτητα γιατί εν πιο φτηνές, αλλά γιατί εν που το τάδε κατάστημα. Άλλοι πιάνουντες γιατί όντως εν πιο φτηνές τζιαι γιατί εν προλαβαίνουν να τες ράψουν μόνοι τους. Εν κάτι σαν μαζική δράση κατά της κατάθλιψης. Ζούμε τζιαι σε μια χώρα που εν μας προσφέρει τζιαι πολλά παραπάνω που το να δουλέφκουμε τζιαι να ψουμνίζουμεν. Οι δραστηριότητες, οι εκδηλώσεις εν είτε περιορισμένες, είτε επιπόλαιες, είτε μάταιες... σε μεγάλο βαθμό. Εννοώντας ότι εν έχουμε με την παιδεία για να ακολουθήσουμε πέντε βήματα. Ακόμα τζιαι για τις πιο απλές και ανώδυνες οργανώσεις τύπου καρκινοπαθείς κτλ τα μωρά στο Λύκειο πιάνουν μονάδες που ονομάζονται ΔΔΚ. Δηλαδή, βαθμολογείσαι για τη συμμετοχή σου σε έναν έρανο ας πούμε ή για ό,τι θεωρείται κοινωνική προσφορά! Άτε μετά να έβρεις ουσία ή να αφοσιωθείς σε κάτι τέθκοιο άμα εν θα έσιεις ωφελήματα, αλλά υποχρεώσεις! Για θέματα πολιτισμού ευθύνη φέρει τζιαι η παιδεία, αλλά τζιαι οι ίδιοι οι καλλιτέχνες/αρμόδιοι/μαγαζάτορες/επιχειρηματίες τζιαι διοργανωτές των πολιτιστικών δρωμένων.
  • Για να μπορώ να έχω τες τάδε κουρτίνες πρέπει: α) να βρω την ώρα να πάω να τες πιάω και β) να βρω τα λεφτά για να τες πιάω. Για να βρω τα λεφτά για να τες πιάω πρέπει να δουλέψω. Για να δουλέψω πρέπει να μπω σε μια λογική υποταγής στο εκπαιδευτικό σύστημα που θα μου διασφαλίσει περαιτέρω υποταγή στο πανεπιστήμιο για να μου εξασφαλίσει περαιτέρω υποταγή στο μάστρο μου στη γραφειακή μου δουλειά ή να κάμνω που τες άλλες τες δουλειές με τα πιο δύσκολα ωράρια και συνθήκες που με κάμνουν να μπαίνω έσω αργά τζιαι πτώμα. Χωρίς διάθεση για αμφισβήτηση επειδή ο νους μας εν πουρές.

  • Για να υπάρχει αμφισβήτηση χρειάζεται συνειδητοποίηση. Δαμέ ο ρόλος μιας παιδαγωγικής κριτικής τουλάχιστον θα ήταν θεμελιώδης. Όμως στο σύστημα που ζούμε, τούτα σπανίως εώς ποτέ γίνονται, ή αν θέλετε γίνονται ώσπου εν καταντούν ενοχλητικά για τα κατεστημένα. Πέρα που τες παιδαγωγικές θεωρίες (που δαμέ που τα λέμε ή αναλύεις τες ή εν τες αναφέρεις, αν τζιαι για γενική ενημέρωση υπάρχουν λινκς που αναφέρονται στην κριτική παιδαγωγική) εν τζιαι η καλλιέργεια του "ούσσου να περάσουμε"σε συνδυασμό με την ατομική αντιμετώπιση των προβλημάτων τόσο που τους "που κάτω" όσο τζιαι που τους "που πάνω" σε συνδικαλιστικό επίπεδο. Ας πούμε, στην ΠΟΕΔ, αν τους πεις τζιαι τίποτε το πρώτο που εννα σου πουν πιθανότατα εννα ένι "μα εθθα δεχτεί ο υπουργός έτσι πράμα". Οι ίδιοι δηλαδή αναιρούν το ρόλο τους σαν όργανο διεκδίκησης, όι μόνο για τα συμφέροντα του κλάδου τύπου να αυξηθεί ο μισθός μας ας πούμε (όι πως θεωρώ ότι μπαίνει λόγος για τέθκοιο αίτημα στην παρούσα φάση τουλάχιστον - εννοώντας σε σχέση με την ισχύουσα αγοραστική δύναμη), αλλά για ζητήματα παιδείας σε μακροκοινωνικό επίπεδο. Τζιαι η μόνη φάση στην ουσία που σε καλούν να καταθέσεις ζητήματα τζιαι όντως λαμβάνουν τα υπόψη τους, χωρίς να συμπεριφέρονται σαν σταλινικοί υπεύθυνοι εργατικών συμβουλίων, ένι αν ΕΣΥ συνάδελφε έχεις προβλήματα με τις ενστάσεις σου, τες μονάδες σου, τη μετάθεσή σου, έλα πε μας το! Α! Τζιαι για να κλείσεις δωμάτιο στες Πλάτρες! Για να μεν αναφερθώ στο Μπόλκενσταιν που ολόκληρη ΠΕΟ με 70.000 μέλη, εκατέβασεν εν εκατέβασεν καμιά 100στή!

Νομίζω ότι εν εύκολο να αποδίδουμε την μη αντίδραση στην "κοπαδοποίηση" ή "προβατοποίηση". Πώς όμως να μεν βουρούν ούλλοι να καταναλώσουν ή να μαζικοποιηθούν σε "ευτελείς" δραστηριότητες και με συμπεριφορά απαράδεχτη πολλές φορές και ασεβή (τύπου παρκάρω σε θέση για ανάπηρους γιατί εν πόξω που το κατάστημα που εννά πάω τζιαι ήντα μπου πειράζει σιόρ πέντε λεπτά εννα κάμω ή παρκάρω στο πάρκιγκ του νοσοκομείου για να πάω στο ΙΚΕΑ κτλ), άμα ούλλη η συστημική δομή τους παροτρύνει στο να συμπεριφερθούν ακριβώς έτσι; Τζιαι όσον αφορά την παιδεία, εν φαύλος κύκλος αφού εξαργυρώνεται. Στην Κύπρο έχουμε πολλούς με σπουδές πέρα του πτυχίου. Να συντύχουν τεκμηριωμένα αρκετοί σπανίως μπορούν. Ή να παραδεχτούν ότι εν μπορούν να σου τεκμηριώσουν κάτι. Ή ότι εν ηξέρουν αρκετά ή εν ηξέρουν καθόλου ένα θέμα. Η παιδεία εξαργυρώνεται σε καριέρα. Σε προοπτικές ανέλιξης, προαγωγής, αύξησης μισθολογικής κλίμακας. Τελεία. Καμία κριτική στον τρόπο που προσεγγύεις το αντικείμενο. Ό,τι θεωρία κάτσει να έσιει ο καθηγητής που σου το κάμνει. Τζιαι τούτη η βαθμίδα της εκπαίδευσης ίσως να παίζει πιο καθοριστικό ρόλο που άλλες. (στην πραγματικότητα όι, απλά γράφω το για προβληματισμό γενικότερα).

Υπάρχουν όμως οι στιγμές που δημιουργούνται οι αντικειμενικές συνθήκες (υπάρχουν και ιστορικά εώς και πρόσφατα παραδείγματα ακόμα και για την Κύπρο) που υπάρχει η αντίδραση. Που υπάρχει η προσωπική αντίληψη, η κριτική, η απόρριψη, η αμφισβήτηση, η κριτική στήριξη... Υπάρχουν στιγμές που ενώ φαίνεται ότι χάνεις το παιχνίδι, στο τέλος φκαίνεις θριαμβευτής. Το θέμα ένι να υπάρχουν οι συνθήκες. Τούτη την στιγμή προς το παρόν χάνουμε τζιαι σε όρους αντικειμενικών τζιαι σε όρους υποκειμενικών συνθηκών (που έτσι τζιαι αλλιώς χωρίς τες πρώτες... εν κάμνουν τζιαι πολλά που μόνες τους).

Εσκέφτουμουν να μελετούσα τζιαι να έβαλλα παραπομπές για το θέμα, αλλά ξέρω ότι εννα αρκήσει να γίνει κάτι τέθκοιο. Επειδή το να σαι δασκάλα εν πολλή δουλειά (παραπάνω από όση φαίνεται τουλάχιστον), τζιαι επειδή γενικά κάμνω διάφορα πράματα εν θα έβρω σύντομα το χρόνο. Εν Παρασκευή νύχτα, μόλις εστράφηκα σπίτι που 100 δουλειές. Εφκήκαν σιονοτά. Ελπίζω τζιαι κατανοητά.

7 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Νέα Υόρκη, έξω από το "Macy's".

Γυνή; "Άτε, πάμε λαλώ σου, προλαβαίνουμε να πάμε να σου πιάσω ένα παντελόνι".

Ανήρ: "Μα αφού δεν χρειάζομαι, έπιασα τόσα, τι θα τω κάμω αλλόναν;"

Γυνή: "Άκου να σου πω, τούτον εν το πιο μεγάλο πολυκατάστημα του κόσμου, δεν φέφκω που δαμέ αν δεν πιάμεν κάτι, εκατάλαβες;"

Και να φανταστείς, μιλούμε για ζευγάρι που φορούσε με περηφάνεια τα φανελάκια Τσε και στο σπίτι άκουγε τα ματς της "Ομονοιάκκας" απ' τον Άστρα μέσω Διαδικτύου.

Αγρινό Ηλίθιο

Agobooks είπε...

Μεγάλη κουβέντα που χρειάζεται και πολύ μεγάλη μελέτη.

Ανώνυμος είπε...

Ναι, έχεις δυστυχώς δίκαιο. για το πόσο καταναλωτικά κτήνη έχουμε καταντήσει. Τζιαι ταξιδεύουμε όχι για να γνωρίσουμε άλλους πολιτισμούς αλλά για νάχουμε να λαλούμε πόσα και τι εψουμνίσαμε. Τζιαι δεν πειράζει αν το ΙΚΕΑ και το ΜALL αποτελούν ένα από τα μεγαλύτερα πολεοδομικά σκάνδαλα της εποχής μας, τζιαι εμείς οι φορολογούμενοι θα την πληρώσουμε τη νύφη για να μεν κινδυνεύουμε να πεθάνουμε στο επόμενο ασθενοφόρο! Προσωπικά το μόνο όπλο που διαθέτω είναι να τα μπουκοτάρω τζιαι να μεν βουρήσω και εγώ να προστεθώ στις ουρές αυτοκινήτων για μιαν κουρτίνα.

Ανώνυμος είπε...

εν εννοώ μόνο το ψούμνισμαν.

Αγρινέ, αν φορώ φανέλα με τον αινστάιν εν τζιαι σημαίνει ότι είμαι αισταινικιά, ούτε ότι ξέρω τη ζωή και το έργο του. Δυστυχώς ή ευτυχώς ήταν τζιαι ωραίος γκόμενος ο τσε, οπότε μπορεί απλά να αρέσει σαν εικόνα και όχι με πολιτικούς όρους.

ΥΣ Δεν είμαι με το Ακέλ για να εξηγούμεθα

Xrysostomos είπε...

"H θεωρία ότι οι Κυπραίοι ή οι οποιοιδήποτε άλλοι (ανάλογα με τη χώρα που ζει ο καθένας) είναι πρόβατα γιατί παρουσιάζουν μαζικές συμπεριφορές δεν είναι καινούρια."

Τι σε νοιάζει εσένα τι σκέφτονται οι άλλοι; (R. Feynman)...

Unknown είπε...

مكافحة حشرات الفراش
شركات مكافحة النمل الابيض بالرياض
here
here
here
here
here
here
here
here
here
here
here
here
here
here

شركة عزل خزانات بالرياض
شركة مكافحة حشرات بالرياض
شركة تخزين اثاث
شركة نقل اثاث الرياض

Unknown είπε...

مكافحة حشرات الفراش
شركات مكافحة النمل الابيض بالرياض
here
here
here
here
here
here
here
here
here
here
here
here
here
here

شركة عزل خزانات بالرياض
شركة مكافحة حشرات بالرياض
شركة تخزين اثاث
شركة نقل اثاث الرياض