Επετειακόν

Άτε να τελειώσουν οι εκλογές να ανασάνουμε τζιαι να έχουμεν ώρα να βάλλουμε δαμέ θκυο σκέψεις παραπάνω. Εν θα πω για το πώς ένιωσα σήμερα ότι μιλώντας του κόσμου (σε αρκετό κόσμο, ξέρεις, ειδικά τζιήνους που έχουν τζιαι έναν πόστο παραπάνω ή κάποια χρόνια παραπάνω) εν σαν να σύρνω αφκά πας στον τοίχο. Εμάθαν να σου λαλούν τζιαι να σου εξηγούν, χωρίς να ακούν, τζιαι έτσι να καταλάβουν ότι ό,τι τζιαι να σου εξηγήσουν υπάρχει μια βασική διαφορά ως προς την οπτική γωνιά. Τζιαι με τούτο το ξεκάρφωτο σχόλιο, ακολουθεί ιστορία αγάπης. Για πιο σκληροπυρηνικούς, που δεν έχουν πρόβλημα με τη βία και τα αίματα υπάρχει και φιλμάκι αντιβαλεντινικο.

Σήμερα είδα την Μαρικκούν. Είσιεν τζιαι δέκα χρόνια να την δω. Όπως πάντα ήταν πολλά όμορφη - τζιαι ακόμα εν επαντρεύτηκεν. Εγώ ήθελα την πολλά την Μαρικκού, αλλά εν της το ξομολοήθηκα ποττέ μου. Αν είχα το θάρρος, ήταν να της το λάλουν τζιαι ήταν να της πω να εφκαίναμεν μαζίν. Τζιήνη ήταν να πει όι στην αρκήν, αλλά αν εγώ επέμενα τελικά είσιεν να δεχτεί. Αν η σχέση μας ελειτουργούσεν, ήταν να παντρευτούμεν, όπως εκάμασιν τζιαι κάμποσοι που τους φίλους μας.

Μπορεί πόψε να έχω την ευκαιρία να αναπληρώσω το χαμένο χρόνο. Αν τζιήνη δείξει ενδιαφέρον για λλόου μου, εννα της ζητήσω να με συνοδέψει στο ταξίδιν μου στην Αθήναν. Αν έρτει, εν θα αφήκω ανεκμετάλλευτην την ευκαιρία να κατακτήσω την καρκιάν της. Είμαι απόλυτα αποφασισμένος. Αν μου ετηλεφωνούσεν τωρά, ήσιεν να της το πω. Τι ωραία που εννα ήταν να μοιραστώ τη ζωή μου μαζί της! Αν εζιούσαμεν μαζί, πάντα εννα είσιεν κάποιον να με καρτερά στο σπίτι. Σίουρα αν αρκούσα ήταν να ανησυχούσε τζιαι ήταν να εθύμωνεν τζιόλας. Ναι, αλλά εν πειράζει. Τζιήνη ήταν να ετοιμάζει το φαΐν τζιαι εγώ ήταν να πληνύσκω τα πιάτα, αν τζιαι αν αθυμούμαι καλά η Μαρικκού εν χορτοφάγος τζιαι τούτον εν πρόβλημαν. Τες Κυριακάες ήταν να εμεινήσκαμεν ως αργά μες στο κρεβάτιν, αν τζιαι αν τζιήνη ήθελεν να ξυπνά νωρίς εννα έπρεπε να ξυπνώ τζιαι γω (τζιαι το πρωινόν ξύπνημαν εν που τα πράματα που μισώ πιο πολλά στον κόσμον). Αν εσηκωνούμασταν νωρίς εννα με ανάγκαζεν να κάμω γυμναστικήν μαζί της, τζιαι μετά εννα έθελεν να καθαρίσουμεν, να βάλουμεν σίερον... (ΦΡΙΚΗ). Αν εζιούσαμεν στην πόλην της εννα έπρεπε κάθε Σάββατον να πααίνουμε στους γονιούς της, οι οποίοι, αν θυμούμαι καλά, ενι πληκτικότατοι! Η μάνα της εννα μου λαλεί τα ίδια τζιαι τα ίδια κουτσομπολιά, ενώ ο παπάς της εννα προσπαθεί να με πείσει να δουλέψω μαζί του στην οικογενειακήν επιχείρησην - έσιει καντίνα που κάμνει σάντουιτς - τζιαι εγώ ως σαντουιτσής ήταν να ππέσω σε κατάθλιψη τζιαι να εισαχθώ σε ψυχιατρική κλινική.

Η αλήθκεια ένι, τωρά που το σκέφτουμαι καλά, εννα πιά τηλέφωνο την Μαρικκούν τζιαι να της πω ότι εν ημπορώ να πάω να φάμεν πόψε γιατί εχρειάστηκε εκτάκτως τζιαι επειγόντως να πάω στην Ακτή του Ελεφαντοστού. Ελπίζω ότι εν θα με έβρει τζιαμέ!