1 Δεκ 2008

Γιατί εσταμάτησα να γράφω

Νομίζω ότι το να κάθεσαι να γράφεις σε ένα μπλογκ εν πρώτα απ' όλα προσωπική υπόθεση. Θέλεις να τα γράψεις να τα πεις, να τα "φκάλεις που μέσα σου ένα πράμα". Το γεγονός ότι τα έβλεπα στην οθόνη τζιήνα που έβλεπα εκάμναν με να μπορώ να παρατηρώ τον εαυτό μου τζιαι τις απόψεις μου. Τζιαι μετά που λίο τζιαιρό να λαλώ "τι πελλάρες έγραφα" ή να συνεχίζω που τζιαμέ που τις άφηκα.

Ποττέ μου εν εθεώρησα ότι έχω κάποιο ιδιαίτερο ταλέντο στο γράψιμο. Εν νιώθω ότι μπορώ να χρησιμοποιήσω ατάκες τζιαι στίχους, ή να τζιήσω τον άλλο στο συναίσθημα. Εν είμαστεν ούλλοι ποιητές τζιαι εννεν για αυτό που γράφω. Που την άλλη όμως εν επήρα τζιαι το μπλόγκιγκ ποττέ στα σοβαρά, με την έννοια του να θωρώ τζιαι να ξαναθωρώ το κείμενο πριν να το ανεβάσω στο ίντερνετ. Όπως εσιώνονουνταν οι λέξεις πας στην οθόνη, σκόρπιες τζιαι ανοργάνωτες σαν αναρχικοί που διαλυμένη διαδήλωση (όπα, έκαμα παρομοίωση, λαλείς να είμαι λογοτέχνιδα τελικά;) έτσι τες άφηνα (τζιαι όποιον πάρει ο χάρος).

Πολλές φορές γράφουμε τζιαι μουρμουρούμε, μουρμουρούμε, μουρμουρούμε. Καμιά φορά νομίζουμε τζιόλας (είτε λόγω ειδικότητας, είτε λόγω προσωπικού ενδιαφέροντος) ότι είμαστεν τζιαι ανώττεροι που τζιήνους που μας θκιαβάζουν τζιαι που μπαίνουν τζιαι στον ευγενικό κόπο να γράψουν τζιαι θκυο κουβέντες σε έναν σχολιασμό. Όπως τζιαι να έσιει, δημοσιογράφους που να μουρμουρούν για πράματα όπως την αστυνομική βία ας πούμε τζιαι που μετά εν τους βλέπεις ούτε σε μια διαμαρτυρία (ας πούμε, εντελώς υποθετικά) εν γεμάτος ο τόπος.

Οπότε, παρόλο που έγιναν μες στο πρώτο τρίμηνο (σχεδόν ετέλειωσε) της φετινής σχολικής χρονιάς, επροτιμούσα να κάμνω πράματα παρά γράφω για αυτά εξαναγκαζόμενη πολλές φορές σε διαλόγους που εν ηξέρω κατά πόσο έχουν κάποιο νόημα, με όλο το σεβασμό στους συνμπλογκερς /σχολιαστές/επισκέπτες. Το "εν ηξέρω" της προηγούμενης πρότασης εννοώ το κυριολεκτικά. Νιώθω ότι μερικές φορές περιχαρακωνόμαστε έκαστος στη σχολή σκέψης του, άποψή του, ό,τιδήποτε, αλλά σπάνια συζητούμε με δημιουργικό τρόπο...

Εσταμάτησα να γράφω, για να ξεκαθαρίσω τις σκέψεις μου τζιαι να καταφέρω να τις οργανώσω. Όμως κυρίως εσταμάτησα να γράφω γιατί ένιωσα ότι ήρτε η ώρα πιο πολλά να κάτσω να κάμω, παρά να κάτσω να γράφω.

Ήδη έχω κάποια πρώτα αποτελέσματα τούτης της απόφασης που μπορεί να τα βάλω τζιαι δαμέ. Για τον επίμαχο στόχο, για την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση γενικά, για την εκπαίδευση τζιαι προς τα πού βαδίζει σε διεθνές επίπεδο κτλ. Ελπίζω να τα ξαναπούμε.

11 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Edias trofi gia skepsi kai mesa pou tis antiparathesis emathenes kai esi nea pramata.Skeftou to.Para na grafis "elafrou tipou" sholia opos kamnoun polles alles , vazontas ton allo pokso pou tin klidarotripa tou domatiou sou , eprotimises ena pio dimiourgiko alla sinama kai epipono logo gia blogging.Men apogoitefkese pou tin diafonia.Na apogoiteytis an o allos ferthi sou anagoga.Eksartate apoklistika pou sena.
Sto epanidin.(Elpizo)

Ανώνυμος είπε...

I doubt... therefore I think.

stalamatia είπε...

Να τολμήσω να πω καλωσόρισες?
ΚΑΛΩΣΟΡΙΣΕΣ δασκαλούα μου!!!.

Aceras Anthropophorum είπε...

Ήρτα για να αφήσω έναν μύνημαν να σου πώ ότι ελυπηθηκα που εκόρτωσεν νούρον αυτόν το μπλόγκ. Είδα με ξεγάλην χαρά ότι τελικά δεν εκλώτσισεν της σίκλας. Αναμένω να ακούσω για αυτά που λαλείς ότι σε συνεπέρνουν. Αν σου τρώει πολλήν ώραν να γράφεις, δεν είναι ανάγκη να γράφεις κάθε εφτομάδαν.

Πάντως παρόλον που δεν σε είδα ποττέ μου, η ψηφιακή σου παρέα έλειψεν μου.

Nobilis είπε...

Κι εμείς ελπίζουμε να μας τα ξαναπείτε :-)

Χρόνια Πολλά

Ανώνυμος είπε...

Καλός Νέος Πάσχας !!!

Aceras Anthropophorum είπε...

Χρόνια πολλά

Anef_Oriwn είπε...

Αγαπητή Δασκάλα,

Σε χαιρετώ και με την ευκαιρία των Γιορτών Σου εύχομαι Χρόνια Πολλά τζιαι Καλά!

Ομολογώ ότι με ιδιαίτερη χαρά σε βλέπω πίσω (έστω και με αστραπιαία και μοναδική ως τώρα εμφάνιση) πίσω στα blogοσφαιρικά ερτζιανά! (Πιστεύω ότι έχεις πολλά να προσφέρεις στην αντι-εθνικιστική πάλη έστω και μέσα από το διαδίκτυο).

Η επανεμφάνιση σου (που εύχομαι να έχει διάρκεια και να μην το παίξεις πάλι Χουντίνι) και τα όσα γράφεις μου δίνουν την ευκαιρία κάποιες σκέψεις μου για το blogging (ιστολογείν στα ελληνικά) και τη χρησιμότητα του (ή τον ναρκισσισμό και την έξη που δημιουργεί στους bloggers – να θεωρήσουμε ότι Εσύ ήσουν σε κούρα «μπλογκο-αποτοξίνωσης», που λαλεί τζι’ ο άρτι επανεμφανισθείς Lexi_Penitas).

Ούτε ‘γω θεωρώ ότι έχω ταλέντο στο γράψιμο (αν και το παίζω συχνά πυκνά – ίσως για να καλώ τ’ άχτιν μου - ερασιτέχνης χρονογράφος, ευθυμογράφος πολιτικογράφος και τα τοιαύτα) ... Ίσως γι’ αυτό να φταιει και το ότι το παίζω λίγο απ’ όλα, αλλά και το γεγονός ότι στα μαθητικά μου χρόνια δεν ενδιέτριψα ιδιαίτερα στην γλώσσα – αν και σήμερα μιλάω σχετικά καλά 3 γλώσσες (μαζί με την ελληνική ενώ πασκίζω να μάθω και τούρκικα. Πάντως Εσύ ως δασκάλα, σίγουρα τα καταφέρνεις καλύτερα!

Από την (πέραν του ενός χρόνου) ενασχόληση μου με το blogging έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι σχεδόν ΚΑΝΕΝΑΣ δεν πείθεται ή δεν αλλάζει γνώμη για κάτι μέσα από μια συζήτηση σ’ ένα blog! Σχεδόν ΟΛΟΙ διατηρούμε τις απόψεις ΜΑΣ κι απλώς ψάχνουμε επιβεβαίωση για τα πιστεύω τους. Ίσως αυτό να ακούγεται ακραίο αλλά η απουσία άμεσης οπτικής επαφής και γενικότερα άλλης επικοινωνίας δεν δημιουργεί προϋποθέσεις για ουσιαστική συζήτηση και διάλογο (πλην εξαιρέσεων).
Όμως πιστεύω ότι κατά βάθος προσφέρει πολλά όταν γίνεται με κέφι και χωρίς εμπάθεια, πίκκα και προκαταλήψεις. Μπορεί (μέσα από την ανταλλαγή απόψεων) να προσφέρει πληροφόρηση, ενώ για μένα υπήρξε ερέθισμα για να ψάξω πράματα και να μελετήσω κάποια ζητήματα (ή να ξαναρίξω μια ματιά σε κάποια βιβλία. Αλλά ΠΑΝΤΟΤΕ η αληθινή ζωή είναι έξω (εκτός internet) και η πάλη και οι αγώνες (για οτιδήποτε) εκεί γίνονται! Συνδυασμός και των δυο ίσως είναι ότι καλύτερο! Γι’ αυτό ελπίζω να σε βλέπουμε πιο συχνά ...

Anef_Oriwn
Κυριακή 28/12/2008 – 9:04 μ.μ.

Ανώνυμος είπε...

Μερσί για τα σχόλιά σας. Ξέρω ότι γίνονται πολλά τελευταία και στην Κύπρο και αλλού, αλλά επιφυλάσσομαι. Νομίζω ότι καμιά φορά το να διάς του εαυτού σου λίο χρόνο για αναστοχασμό εν ωφέλιμο. Μάλλον μιαν τέθκοια φάση περνώ. Όντως Άνευ μου η δουλειά εν γίνεται στο ίντερνετ αλλά έξω στους δρόμους, στους εργασιακούς χώρους, στα σχολεία, στην κοινωνία. Το ίντερνετ εξυπηρετεί άλλα πράματα.

Καλή χρονιά σε όλους και τα λέμε με το νέο χρόνο...

rose είπε...

Καλη χρονια
προσβλεπω στις νεες σου ιδεες και αναρτησεις

σε χαιρετω

Ανώνυμος είπε...

off white hoodie
kyrie 7
yeezy 350 v2
bape
supreme clothing