13 Δεκ 2007

Συμμετέχουμε στο μέλλον

Τηρώντας την 3ημερη διαμονή των κειμένων που φιλοξενούνται στο μπλογκ για τα κυπριακά δημόσια σχολεία, η συνάδελφος Σταρχεία μου φεύγει κι ο συνάδελφος Ρανταπλάν έρχεται. Έπεται κείμενο από μη συνάδελφο, αλλά συνγμπλόγκερ του οποίου το όνομα θα δημοσιευθεί την Κυριακή μαζί με το σχετικό του post. Είμαστε γεμάτοι εκπλήξεις!


*«Συμμετέχουμε στο μέλλον» είναι το πολύ εύηχο και συνάμα μπανάλ μότο της Εκπαιδευτικής Μεταρρύθμισης. Εγώ όμως ο δάσκαλος γιατί έχω την εντύπωση ότι η παιδεία του τόπου ζει σε μια παρατεταμένη σουρεαλιστική κατάσταση, συμμετέχοντας στο μέλλον ζώντας στο παρελθόν;;;; Και εξηγούμαι (στα γρήγορα πριν σχολάσω και τα ξεχάσω):

Μουσείο Τεχνολογίας

Στο σχολείο που υπηρετώ είμαστε πολύ τυχεροί διότι διαθέτουμε... 2 υπολογιστές με Windows XP και DVD τους οποίους προσέχουμε σαν τα μάτια μας!!!! Και γιατί αυτό; Μα, επειδή ΟΛΟΙ οι υπόλοιποι (υπο)λειτουργούν με Windows 98, χωρίς DVD. Συνεπώς, οι περισσότεροι συνάδελφοι έχουν στην τάξη τους έναν υπολογιστή που δεν μπορεί να παίξει dvd, που δεν μπορεί να εφαρμόσει ένα λογισμικό που απαιτεί καλή κάρτα γραφικών, που δεν δέχεται αυτομάτως usb memory stick, που δεν διαθέτει ισχυρά ηχεία ώστε να ακούγεται σε όλη την τάξη, που χρειάζεται 5 λεπτά για να ξεκινήσει και ακόμα 5 για να σβήσει, που συνεχώς παρουσιάζει προβλήματα, που σου σπάζει τα νεύρα σου και σου ‘ρχεται να τον σπάσεις! Φυσικά, συνέχεια μας λένε ότι παραγγέλθηκαν οι καινούριοι υπερσύγχρονοι υπολογιστές (κατευθείαν από τον Bill Gates), αλλά προφανώς χρειάζονται καμιά δεκαριά χρόνια ώσπου να μεταφερθούν από το... υπερπέραν!!! Όσον αφορά τους εκτυπωτές βρίσκονται όλοι αχρηστεμένοι σε μια αίθουσα. Βλέπετε ήταν αμφισβητούμενης ποιότητας και δεν άντεξαν για πολύ. Τουλάχιστον μας έμειναν τα μελάνια. Λέτε να τα χρησιμοποιήσουμε στην φωτοτυπική;;; Αν θέλετε πάντως να επισκεφθείτε κανένα «Μουσείο Τεχνολογίας» κοπιάστε στο σχολείο μου!

Μην είδατε τα... βιβλία;;;

Εδώ κι ενάμιση μήνα περιμένουμε το Β’ τεύχος των Ελληνικών, αλλά και των Μαθηματικών! Στο ίδιο έργο θεατές κάθε χρόνο. Μετά από πολλές μέρες αναμονής είδαμε το γνωστό και περιζήτητο φορτηγάκι να έρχεται και να κατεβάζει βιβλία! Η χαρά μας κράτησε πολύ λίγο μέχρι το σημείο που διαπιστώσαμε ότι στα βιβλία που ήρθαν δεν περιλαμβάνονταν τα Β’ τεύχη, αλλά μας ξεφόρτωσαν τα Γ’ τεύχη!!!! Έλεος! Τα Β’ τεύχη των Ελληνικών και των Μαθηματικών ακόμα αγνοούνται. Αν τα δείτε τηλεφωνήστε αμέσως στο Υπουργείο Παιδείας (τα βιβλία των Ελληνικών τυπώνονται στην Ελλάδα, ενώ των μαθηματικών τυπώνονται στην Κύπρο – ας μου πει κάποιος τουλάχιστον το τυπογραφείο στην Κύπρο να πάω να τα φέρω εγώ!). Συνεπώς, βγάζουμε μαζικά φωτοτυπίες για να αντεπεξέλθουμε. Το μόνο που ελπίζουμε είναι να μην δεχθούμε και παρατήρηση από το Υπουργείο Παιδεία, διότι έστειλε εγκύκλιο να περιορίσουμε τη σπατάλη χαρτιού από τις φωτοτυπίες!

Σπαρτιατική σκληραγώγηση

Μέσα στα πλαίσια της σπαρτιατικής αγωγής οι τάξεις των σχολείων μας λειτουργούν σε συνθήκες φούρνου το καλοκαίρι και σε συνθήκες ψυγείου το χειμώνα. Έτσι, τα παιδιά θα σκληραγωγηθούν και θα αντέχουν τις δυσκολίες της ζωής (ένα χειροκρότημα στο Υπουργείο Παιδείας που μερίμνησε ΚΑΙ γι’ αυτό).
Πριν λίγα χρόνια τα σχολεία είχαν ανεμιστήρες οροφής. Εννοείται ότι ορισμένες τάξεις είχαν κι όχι όλες. Επειδή, όμως, κρίθηκαν επικίνδυνοι (ενδεχομένως σωστά) αφαιρέθηκαν. Στη θέση τους μπήκε το... τίποτα! Συνεπώς, επικρατεί μια ανυπόφορη κατάσταση που δεν επιτρέπει στο δάσκαλο, αλλά κυρίως στους μαθητές να λειτουργήσουν σε ανθρώπινες συνθήκες. Η ΑΦΟΡΗΤΗ ζέστη που επικρατεί προκαλεί δυσφορία, νεύρα, αναστάτωση.
Το χειμώνα αλλάζει κάπως η κατάσταση. Στα σχολεία μπήκε θέρμανση πετρελαίου η οποία κάνει πολύ καλή δουλειά μόνο όταν... δουλεύει. Θυμάμαι χαρακτηριστικά πριν λίγα χρόνια όταν για μια βδομάδα δεν δούλευε η θέρμανση διότι τέλειωσε το πετρέλαιο (κατά διαβολεμένη σύμπτωση ήταν από τις πιο κρύες εβδομάδες του χρόνου). Κάναμε μάθημα με σκουφάκια, κασκόλ και γάντια μέχρι που ειδοποίησε ο επιθεωρητής ότι θα έρθει την επόμενη ημέρα. Ναι, ναι! Σωστά το καταλάβατε! Την επόμενη ημέρα που ήρθε ο επιθεωρητής βρέθηκε το πετρέλαιο και το σχολείο ζεστάθηκε!
Έλεος! Μα πώς μπορεί κανείς να βιώσει τη γνώση μέσα σε έτσι συνθήκες;;;!!!!

Το κρυφό σχολειό

Ειλικρινά, σε κανένα σχολείο που υπηρέτησα δεν είχαμε συνεχή παροχή ηλεκτρικού ρεύματος. Πάντοτε το χειμώνα πέφτει συνεχώς το ρεύμα. Σβήνουν τα φώτα, σταματά η φωτοτυπική, σταματούν οι υπολογιστές, δεν δουλεύει τίποτα. Ειδικά όταν έχει συννεφιά και δεν έχουμε ρεύμα, δημιουργείται μια κατάσταση σαν το «κρυφό σχολειό»: όλα στα σκοτεινά, όλα στα κρυφά μην μας πάρουν χαμπάρι!
Ο διευθυντής του σχολείου μου πρέπει να παίρνει ένα επιπλέον επίδομα επειδή το χειμώνα τη βγάζει δίπλα από τον κεντρικό διακόπτη για να τον ανεβάζει κάθε 5-10 λεπτά που πέφτει!

Εξοικονόμηση νερού

Είδατε ποτέ σχολικές βρύσες; Αλήθεια, τολμήσατε να πιείτε, για να μην πω κοντέψατε; Δεν φτάνει που είναι ακάθαρτες αρκετές φορές σταματά και η παροχή νερού τόσο στις βρύσες όσο και στις τουαλέτες των μαθητών και των δασκάλων!!! Εύγε! Η εξοικονόμηση νερού στο μεγαλείο της!

Οικολογικά σχολεία

Τα σχολεία μας εντάσσονται το ένα μετά το άλλο στα Οικολογικά Σχολεία, έναν πολύ αξιόλογο θεσμό. Τα σχολικά κτίρια όμως πότε θα ενταχθούν;;;; Υπάρχει κανένα σχολείο που χρησιμοποιεί φωτοβολταϊκά; Υπάρχει κανένα σχολείο που κτίσθηκε με τέτοιο τρόπο ώστε να εκμεταλλεύεται τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας;;;; Υπάρχει καμιά τάξη που κτίσθηκε με τέτοιο τρόπο ώστε να είναι ζεστή το χειμώνα και δροσερή το καλοκαίρι;;;; Νομίζω ότι είναι ώρα να κάνει αίτηση και το Υπουργείο Παιδείας για να ενταχθεί στα Οικολογικά Σχολεία μπας και συγκινηθεί.

Τάξη η άσχημη

Σχολικά κτίρια ανέραστα, αντιαισθητικά, που δεν εμπνέουν. Με μουντά χρώματα (αυτά είναι τα φτηνά βλέπεις), με καρέκλες και θρανία σπασμένα και γεμάτα συνθήματα. Πάγκοι και βιβλιοθήκες που αηδιάζεις να κοντέψεις. Έδρες που λείπουν τα συρτάρια και που είναι χαμηλές λες και φτιάχτηκαν για... Πυγμαίους. Ευτυχώς στα περισσότερα σχολεία όλη αυτή η ασχήμια κρύβεται με τις όμορφες εργασίες και σχέδια των μαθητών. Ή ακόμα με τη φιλοτιμία δασκάλων που έχουν το ταλέντο να ζωγραφίσουν όμορφες εικόνες στους τοίχους.


Στα πεταχτά όλα αυτά. Τα προβλήματα αμέτρητα... Ολοήμερα σχολεία που κατάντησαν ποσκόλιο, φτωχότατη υλικοτεχνική υποδομή, η καθυστερημένη και ενίοτε γελοία υποστήριξη των σχολείων από τους διάφορους ιδιώτες που αναλαμβάνουν συμβάσεις του Υπουργείου (βλέπετε η εκπαίδευση είναι η κότα που γεννά - αβίαστα και ανεξέλεγκτα - τα χρυσά αυγά), προσφορές φιάσκο, αναχρονιστικό εκπαιδευτικό πρόγραμμα, αξιότητα με βάση την αρχαιότητα κι όχι την ικανότητα, χωράφκια που ονομάστηκαν σύγχρονες αθλητικές εγκαταστάσεις κ.λπ. κ.λπ. κ.λπ. Επιφυλάσσομαι! Ή συμπληρώστε με...


Υ.Γ. Παρόλες τις υπαρκτές τριτοκοσμικές συνθήκες που επικρατούν η διδασκαλία και η ενασχόληση με παιδιά δεν χάνει ποτέ τη μαγεία της!


Δαγκώνει... ο ρΑν τΑν πλΑν

10 σχόλια:

RoAm είπε...

Μπράβο σε όλους τους υπεύθυνους. Καταπληκτική η δουλειά τους!!! Πολλά συνεπής ούλλοι τους. ΄

Καλά μου τζαι αντέχετε.

ps: Daskaloua, to Immigrant Punk en polla dinameno!!!

MonachusX2 είπε...

@Ρατανπλαν
Πολύ σωστές οι επισημάνσεις σου και δίκαια τα παράπονά σου για την σχολική καθημερινότητα. Έχω όμως μια απορία: Από κει και πέρα, τι γίνεται; Πέραν από τις διαπιστώσεις - που μεταξύ μας και να μην είσαι δάσκαλος αλλά απλώς υποψιασμένος(όχι οργανωμένος) γονιός, τα βλέπεις τα προβλήματα- τι γίνεται; Συνδικαλιστικά, έχετε τη δύναμη εσείς οι σωστοί δάσκαλοι να παρεμβείτε και να προχωρήσετε σε εισηγήσεις που θα διευκολύνουν και τη δική σας δουλειά, ώστε να προχωρήσετε στο ουσιαστικό, που είναι η εκπαίδευση και η διαμόρφωση των παιδιών;

Lexi_penitas είπε...

Ρανταπλάν όμορφα τα παραθέτεις και παρόλο δυσάρεστα, τα γράφεις με τρόπο που να διαβάζονται ευχάριστα.

Εχω ακριβώς το ίδιο ερώτημα με την Μμονάχους. Περιμένουμε από το υπουργείο να λύσει αυτά και τα άλλα που θα διαβάσουμε παρακάτω στο αφιέρωμα της Δασκαλούας; Η ΠΟΕΔ αποδείχτηκε ανεπαρκής οξά εν η ιδέα μου. Και αν έτσι είναι, πόσοι είναι εκείνοι που τα βλέπουν και θέλουν να τα αλλάξουν; Και τι κάνουν;

Ναι, η ενασχόληση με τα παιδιά μπορεί να δίνει ευχαρίστηση σε σας αλλά λίγο θα πρέπει να ενδιαφέρει την κοινωνία η προσωπική ευχαρίστηση του καθένα μας όταν η συλλογική ευτυχία απομακρύνεται.

Ανώνυμος είπε...

@ monachus

Το ζήτημα της συνδικαλιστικής παρέμβασης θα βρίσκεται στα σπάργανα λόγω μη ευνοϊκών αντικειμενικών συνθηκών. Προκύπτει και από την στάση της ηγεσίας της συντεχνίας που δρα και κινείται βάσει της λογικής της συντεχνιακής με την ελληνική έννοια του όρου. Κατεπέκταση, δεν ρωτά και ποτέ τη γνώμη μας, υποβαθμίζει διαδικασίες όπως αυτές των αντιπροσώπων των σχολείων στην ΠΟΕΔ και φυσικά τις συνελεύσεις. Να φανταστείς ψηλά ιστάμενος της ηγεσίας της ΠΟΕΔ μου είπε ότι η γραμματεία έκρινε ότι δεν θα δεχόμασταν την επέκταση του ορίου συνταξιοδότησης. Προσωπικά συμφωνώ στο εν λόγω ζήτημα, αλλά το θέμα εδώ δεν ήταν το 60 ή 63, αλλά η παντελής έλλειψη δημοκρατικών διαδικασιών για να λαμβάνονται οι αποφάσεις. Δεν μπορείς να αποφασίζεις για κάτι τόσο μεγάλο, χωρίς να απευθύνεσαι στη βάση σου. Ποιος είσαι, ρε μεγάλε; Ο φωτεινός παντογνώστης;

Με αυτό τον τρόπο,ακόμα κι αν έχεις την καλή θέληση να ασχοληθείς, σε καθιστούν ανίκανο και σε καλούν μόνο αν έχεις κάνα πρόβλημα με τη μετάθεσή σου. Στην καλύτερη περίπτωση έρχονται σε κάνα 10λεπτο διάλειμμα στο σχολείο σου με την ερώτηση (all times classic) "Έχετε κανένα πρόβλημα, συνάδελφοι;". Κάπου εκεί κάποιος μπορεί να τους διαμαρτυρηθεί για την τοποθέτησή του στο α ή β σχολείο βάσει των μονάδων υπηρεσίας που μάζεψε αλλά ως εκεί. Αυτή τη νοοτροπία μας την καλλιέργησαν οι ίδιοι.
Σε κάνουν να νιώθεις κοινώς "να τζιαι αν μας πεις τη γνώμη σου, να τζιαι αν δεν μας την πεις" (απολογούμαι για το αισχρόν της έκφρασης, αλλά ναι, συνοδεύεται με κίνηση των χεριών ψιλοενωμένων να δείχνουν σε εκείνο το σημείο εκεί), με τη δικαιολογία ότι η α ή β συνέλευση δεν μπορεί να πάρει αποφάσεις επειδή είναι επαρχιακή και άλλες βλακείες που αφήνουν ανενόχλητο το στάτους αυτών που είναι στο πάνω μέρος της πυραμίδας. Δεν είναι τυχαίο ότι όλοι, ή σχεδόν όλοι, οι επιθεωρητές που είχα ως τώρα είχαν υπηρετήσει πριν ως υψηλόβαθμοι της ΠΟΕΔ...

Να προσθέσω ακόμα, ότι δεν νομίζω ότι είναι μόνο ζήτημα των δασκάλων. Αν υπήρχε σωστός συνδικαλισμός θα έπρεπε να προωθούνται τα αιτήματα του κλάδου με τέτοιο τρόπο που να αγγίζουν και το μαθητικό συνδικαλισμό, αλλά (για τα δημοτικά, ίσως αυτό να είναι πιο σημαντικό) και τους γονείς (οργανωμένους και μη). Να συνδέσουμε δηλαδή τα αιτήματά μας με τη βελτίωση της ποιότητας της εκπαίδευσης ώστε οι γονείς να νιώθουν ότι τους αφορούν και να συμπορεύονται μαζί μας στους αγώνες μας για καλύτερα σχολεία.

Σόρρυ για το μακροσκελέστατο σχόλιο.

Thodoris είπε...

Συμφωνώ σε όλα περί συνδικαλισμού. Όσο αφορά στα όσα λες για το σχολείο, μια από τα ίδια και στο δικό μας....

MonachusX2 είπε...

@ δασκαλούα: Απορώ καιτην ίδια ώρα στεναχωριέμαι που οι (συνδικαλιστές) εκπαιδευτικοί παραμένουν με τα ίδια μυαλά του '60 και του "διδασκαλικού κολλεγίου". Αλλά κι εσείς οι νέοι, τι περιμένετε; Μπείτε μέσα στην ΠΟΕΔ και "αλώστε την". Ξέρω ότι δεν είναι καθόλου εύκολο, αλλά δεν και είναι αδύνατο.

Lexi_penitas είπε...

Απο τη μια βρίσκω σωστή την ενημέρωση της δασκαλούας, από την άλλη φοβερά μοιρολατρική. Ξεμπροτιάστε καλέ τους καρεκλοκένταυρους της συντεχνίας. Δείξτε στο κόσμο ότι έχουν την ίδια ευθύνη με αυτή των κυβερνώντων λόγω της ανοχής τους αλλά και της ποδηγέτησης του πιο ισχυρού ίσως συνδικάτου του τόπου.
Θα ρωτήσω ευθέως "τι επιπτώσεις μπορεί να έχει ένας εκπαιδευτικός που θα κάτσει να τα γράψει επώνυμα και να τα στείλει όλα αυτά και τα άλλα στις εφημερίδες" Για το λιγότερο δηλαδή που μπορεί να κάνει κάποιος...

Δασκαλούα είπε...

@ lexi_penitas

Ξέρεις, με όσους συναδέλφους βρίσκω να έχουμε έναν ελάχιστο κοινό παρονομαστή, μόλις τους πεις ΠΟΕΔ, αλλάζουν ύφος. Άκουσα 2 πράματα. Ότι ο συνδικαλισμός είναι φθαρμένη μορφή αντίστασης και ότι "εγώ είμαι χαμηλών τόνων και δεν ασχολούμαι με το συνδικαλισμό".

Προσωπικά, δεν μπορώ να ξεχωρίσω το συνδικαλισμό ως μια δυνάμει προοπτική, φωνή όπως θες πες την, ενάντια στις εκπαιδευτικές πολιτικές που προωθούνται ενάντια στα συμφέροντα της κοινωνίας.

Από την άλλη όμως, δε βρίσκω νόημα σε προσωπικές κινήσεις, από την στιγμή που δεν έχει να κάνει με το να εκφράσει κάποιος απλά μια άποψη, αλλά πρέπει να παλέψει για να την περάσει στο χώρο του. Νομίζω ότι μετά αυτοί που θα βρεθούν να συμφωνούν μαζί σου θα έχουν "κακομάθει" στο να σε αφήνουν εσένα να τα λες, αφού τόλμησες και βγήκες ως ένα άτομο και τα είπες και δεν θα θέλουν να συμμετέχουν.

Άλλωστε η έλλειψη πίστης στη συντεχνιακή λογική των συνδικαλιστών της Κύπρου δεν αφορά μόνο το δικό μας κλάδο. Με τη νοοτροπία των επαγγελματιών συνδικαλιστών συμπεριφέρονται οι ηγεσίες των συνδικάτων ως οι σοφοί του Άμμωνα.

Θα βρεθούν σύντομα οι συνθήκες εκείνες που θα θέλουν και την κοινωνία και τους εκπαιδευτικούς να αντιδρούν για ζητήματα εκπαιδευτικής πολιτικής. Η απογοήτευση και η απόσυρση θα γίνει αγανάκτηση σε συλλογικό επίπεδο (το μόνο που έχει και νόημα) και θα αλλάξουν τότε τα πράγματα.

Τι κάνουμε ως τότε; Νομίζω ότι εκτός από εμένα υπάρχουν και άλλοι συνάδελφοι που προσπαθούμε να οργανώσουμε καταστάσεις νέων ομάδων, που να αντιδρούν και λίγο σε αυτά, βάσει πλήρους και ειλικρινούς ενημέρωσης των συναδέλφων μας. Θέλω να πιστεύω ότι θα έρθει οι στιγμή που αυτές οι προσπάθειες θα καρποφορήσουν.

MonachusX2 είπε...

@ δασκαλούα
ελπιδοφόρα αυτά που λες, αλλά πίσω από τις λέξεις διαβάζω και την απογοήτευση σου. Επί 9 χρόνια έβλεπα τι γινόταν στα δημοτικά και διαπίστωνα ότι ελάχιστοι δάσκαλοι ξέφευγαν από τη νοοτροπία του δημόσιου υπαλλήλου,κυρίως γιατί το σύστημα τους ανάγκαζε να συμπεριφερτούν δημοσιοϋπαλληλικά.Επιπλέον είχαν διευθυντές και υποδιευθυντές ευθυνόφοβους και δεν μπορούσαν να αντιδράσουν. Επιμένω όμως ότι αν βρεθούν 5-6 νέοι δάσκαλοι να μπουν μπροστά -και ας τους "εκμεταλλευτούν" οι υπόλοιποι- θα αρχίσει να μπαίνει νερό στο αυλάκι για να γίνουν ουσιαστικές αλλαγές. Είναι αλήθεια ότι ο συνδικαλισμός σε όλους τους τομείς περιορίζεται στις οικονομίστικες προσεγγίσεις και σπανίως στην ουσία. Οι δε ηγεσίες των συντεχνιών, συχνά "τα κάνουν πλακάκια" με τις εργοδοσίες. Εδώ όμως μιλάμε για την ποιότητα του έργου που παράγουν οι δάσκαλοικαι την προσφορά τους στην κοινωνία. Ποιος νέος δάσκαλος θα έλεγε όχι αν βρίσκονταν οι 5-6 (έξω από τα κόμματα, ασφαλώς) να κάνουν την ανατροπή;

MonachusX2 είπε...

@ δασκαλούα
ελπιδοφόρα αυτά που λες, αλλά πίσω από τις λέξεις διαβάζω και την απογοήτευση σου. Επί 9 χρόνια έβλεπα τι γινόταν στα δημοτικά και διαπίστωνα ότι ελάχιστοι δάσκαλοι ξέφευγαν από τη νοοτροπία του δημόσιου υπαλλήλου,κυρίως γιατί το σύστημα τους ανάγκαζε να συμπεριφερτούν δημοσιοϋπαλληλικά.Επιπλέον είχαν διευθυντές και υποδιευθυντές ευθυνόφοβους και δεν μπορούσαν να αντιδράσουν. Επιμένω όμως ότι αν βρεθούν 5-6 νέοι δάσκαλοι να μπουν μπροστά -και ας τους "εκμεταλλευτούν" οι υπόλοιποι- θα αρχίσει να μπαίνει νερό στο αυλάκι για να γίνουν ουσιαστικές αλλαγές. Είναι αλήθεια ότι ο συνδικαλισμός σε όλους τους τομείς περιορίζεται στις οικονομίστικες προσεγγίσεις και σπανίως στην ουσία. Οι δε ηγεσίες των συντεχνιών, συχνά "τα κάνουν πλακάκια" με τις εργοδοσίες. Εδώ όμως μιλάμε για την ποιότητα του έργου που παράγουν οι δάσκαλοικαι την προσφορά τους στην κοινωνία. Ποιος νέος δάσκαλος θα έλεγε όχι αν βρίσκονταν οι 5-6 (έξω από τα κόμματα, ασφαλώς) να κάνουν την ανατροπή;