Ο τατσίζης, ο εραστής τζιαι ο έρωτας

1. Ο τατσίζης: Τζιαι εν κανεί που είσαι τατσίζης, εν κανεί που πρέπει να έρτει ο άλλος για να του πεις τι έσιεις, εν τον αφήνεις καν να ολοκληρώσει. Πιο μεγάλη δικτατορία που τούτη εν έσιει. Σηκώνεσαι, επιλέγεις εσύ το τέλος της συζήτησης τζιαι ο άλλος μεινίσκει με μισή φράση μαλάκας (με το συμπάθειο). Τζιαι πρέπει να καταλάβει γιατί το τάχα μου πολιτισμένο σου ύφος, γίνεται θυμοθκιάρικον γιατί η δημοκρατία που διεκδικείς εν άμα ο άλλος ταυτίζεται με τις δικές σου τις απόψεις τζιαι μόνον.
2. Ο εραστής: Άμα κατεβαίνω τα σκαλιά τζιαι δω κανέναν μπροστά μου, σιαιρετώ. Τζιαι ας μεν με σιαιρετίσει - το κρίμαν στον λαιμόν του! Ε, όι τζιαι να σου λαλώ χαλόου σαν βουρώ να πιάω το αυτοκίνητο να πάω στη δουλειά μου, τζιαι να μου κάμνεις τζιαι παρενόχληση σεξουαλική, ρε κουμπάρε! Εν σε εξανασιαιρέτησε ποττέ κανένας;
3. Ο έρωτας: Ελάλε το ρεπορτάζ της τηλεόρασης για τζιήνη την κορούδα που της επιτέθηκε ο τύπος με το κατσαβίδι τζιαι ότι μπορεί να το έκαμε γιατί ήταν ερωτευμένος μαζί της τζιαι τζιήνη εν ανταποκρίθηκε. Τζιαι αμέσως μετά που τα λέει τούτα ο/η ρεπόρτερ, το ρεπορτάζ κλείει με δήλωση πολίτη "Ε μα ξέρω, μπορεί να ήταν ερωτευμένος". Ε, άτε κοπέλια, τζιαι αν δεν ανταποκριθεί πιάστε το κατσαβίδι...

Σόρρυ για τα ακατάπαυστα αλλά επειδή ούλλοι οι μπλόγκερ λίο πολλά φκάλουν τζιαι τα νεύρα τους μες στα μπλογκ τους, είπα να γράψω τζιαι γω τα δικά μου...